Hokej NHL słynie z agresywnych i mocnych zagrań, ale gdy zmienia się to w przemoc lub ruchy, które narażają graczy lub sędziów na niebezpieczeństwo, gracze często stają w obliczu zawieszenia z rąk ligi. Zaczynając od Billy'ego Coutu, jedynego gracza NHL, który został zawieszony w rozgrywkach ligowych na całe życie, oto najdłuższe zawieszenia wydane w historii NHL.
Zawieszony na całe życie
Po utracie puchar Stanleya Finał do senatorów z Ottawy w 1927 roku, Billy Coutu (kapitan Boston Bruins) zaatakował dwóch sędziów i rozpoczął bójkę tak ostrą, że dostał dożywotni zakaz NHL. Chociaż zakaz został ostatecznie zniesiony kilka lat później, Coutu nigdy więcej nie grał z NHL.
Zawieszony na 41 gier
Raffi Torres of the San Jose Sharks ma obecnie rekord najdłuższego zawieszenia NHL z 41 meczami zawieszenia w 2015 roku. Zawieszenie zostało przyznane za trafienie na Anaheim Ducks Jakoba Silfverberga podczas meczu przedsezonowego na początku października.
Zawieszony na 30 gier
Chris Simon nowojorskich wyspiarzy za nadepnięcie na nogę Jarko Ruutu z Pittsburgha w grudniu 2007 roku. To siódme zawieszenie w karierze Simona w NHL.
Zawieszony na 25 gier
W marcu 2007 r. Chris Simon New York Islanders został zawieszony na resztę sezonu (na minimum 25 meczów) za uderzenie w twarz Ryana Hollwega z Rangers. Simon opuści 15 meczów sezonu zasadniczego oraz wszystkie mecze play-off Islanders. Zawieszenie przenosi się do 2007-08, jeśli to konieczne, aby spełnić minimum 25 meczów.
Raffi Torres, który również zajmuje pierwsze miejsce w zawieszeniu w 2015 roku, był kiedyś zawieszony na 25 meczów w 2012 roku, kiedy grał dla Phoenix Coyotes. Zawieszenie dotyczyło trafienia na Mariana Hossę z Chicago podczas Rozgrywki o Puchar Stanleya w kwietniu 2012 r. „Torres rzucił się, by zadać spóźnione, bezpośrednie uderzenie w głowę”, powiedział dyscyplinujący NHL Brendan Shanahan, „To jasne (Torres) widzi, że Hossa nie jest już w posiadaniu krążka, ponieważ Torres uderza go jedną ręką swoim kij."
Jesse Boulerice z Philadelphia Flyers został również zawieszony na 25 meczów za crosscheck z twarzą Ryana Keslera z Vancouver w październiku 2007 roku.
Zawieszony na 23 gry
Marty McSorley z Boston Bruins został zawieszony na resztę sezonu (w sumie w 23 meczach) w marcu 2000 roku za znokautowanie Donalda Brasheara z Vancouver przez wymachiwanie kijem w jego głowę.
Gordie Dwyer Tampa Bay Lightning został zawieszony na 23 mecze za znęcanie się nad urzędnikami i opuszczenie pola karnego, aby walczyć w przedsezonowym meczu przeciwko Washington Capitals we wrześniu 2000 roku.
Zawieszony na 21 gier
Dale Hunter of the Washington Capitals został zawieszony na 21 meczów za trafienie na Pierre'a Turgeona z New York Islanders, podczas gdy Turgeon świętuje bramkę w play-off 1993 roku.
Zawieszony na 20 gier
Todd Bertuzzi z Vancouver Canucks został zawieszony do końca sezonu (w sumie 20 meczów) z powodu poważnych kontuzji odniesionych przez Steve'a Moore'a z Kolorado, kiedy Bertuzzi skoczył na niego od tyłu w marcu 2004 roku. Bertuzzi opuścił 13 meczów w sezonie zasadniczym oraz siedem meczów play-off. Jego zawieszenie było pierwotnie wymienione jako bezterminowe, ale następny sezon został odwołany z powodu sporu pracowniczego i pozwolono mu wrócić, gdy NHL wznowiono jesienią 2005 roku.
Steve Downie Philadelphia Flyers został zawieszony za celowe celowanie w głowę i kontrolę ciała Deana McAmmonda z Ottawy we wrześniu 2007 roku.
Tom Łysiak z Chicago Blackhawks, również został zawieszony na 20 meczów za celowe potknięcie się na liniowym w październiku 1983 roku.
Brad May Phoenix Coyotes, w listopadzie 2000 r. groziło zawieszeniem na 20 gier za cięcie głowy Steve'a Heinze'a z Columbusa.
Zawieszony na 11-16 gier
Eddie Shore z Boston Bruins został zawieszony na 16 meczów za uderzenie kijem w głowę Ace'a Bailey'a z Toronto w 1933 roku.
Maurice Richard Montreal Canadiens zostało zawieszone na 3 mecze w sezonie zasadniczym i 12 meczów play-off (łącznie z 15) za powalenie sędziego liniowego Cliffa Thompsona podczas starcia z Halem Laycoe z Bostonu w marcu 1955.
Płatności Wilka z Colorado Rockies został zawieszony na 15 meczów za wymachiwanie kijem i uderzenie Dennisa Polonicha z Detroit w twarz w październiku 1978 roku.
Dave Brown Philadelphia Flyers również został zawieszony na 15 meczów za sprawdzenie twarzy Tomasa Sandstroma z New York Rangers i złamanie mu szczęki w listopadzie 1987 roku.
Tony Granato Los Angeles Kings również został zawieszony na 15 meczów za cięcie Neila Wilkinsona z Pittsburgha w lutym 1994 roku.
Matt Cooke Pittsburgh Penguins został zawieszony na resztę sezonu (w tym 10 meczów w sezonie zasadniczym i playoffs) za łokieć z Ryanem McDonaghem z New York Rangers w marcu 2011 roku.
Wayne Maki z St. Louis Blues i Ted Zielony z Boston Bruins obaj zostali zawieszeni na 13 meczów za wymachiwanie się pałkami we wrześniu 1969 roku.
Andre Roy z Tampa Bay Lightning przegrał 13 meczów za opuszczenie pola karnego i fizyczne znęcanie się nad sędzią podczas próby zaangażowania graczy na polu karnym New York Rangers w kwietniu 2002 roku.
Brantt Myhres San Jose Sharks opuścił 12 meczów za opuszczenie ławki i zaatakowanie Mattiasa Norstroma z Los Angeles Kings w lutym 1999 roku.
Matt Johnson Los Angeles Kings został również zawieszony na 12 meczów za celowe zranienie Jeffa Beukebooma z New York Rangers w listopadzie 1998 roku. Beukeboom doznał wstrząsu mózgu i nigdy więcej nie zagrał.
Ron Hextall Filadelfia Flyers została zawieszona na 12 meczów za atakowanie Chrisa Cheliosa z Montrealu podczas meczu play-off w maju 1989 roku.
David Shaw z New York Rangers również zmierzy się z 12 meczami zawieszonymi przez Mario Lemieux z Pittsburgha w październiku 1988 roku.
Owen Nolan San Jose Sharks został zawieszony na 11 meczów za trafienie w głowę Grant Marshalla z Dallas Stars w lutym 2001 roku.
Krawat Domi z Toronto Maple Leafs został zawieszony na 3 mecze play-off i 8 meczów w sezonie zasadniczym (w sumie 11 spotkań) za znokautowanie Scotta Niedermayera łokciem w głowę podczas play-offów w 2001 roku. Domi został zawieszony z powodu rozgrywek play-off i pierwszych ośmiu meczów następnego sezonu.
Zawieszony na 10 gier
Jimmy Manna z Winnipeg Jets został zawieszony na 10 meczów za uderzanie frajerów przez Paula Gardnera z Pittsburgha w styczniu 1982 roku.
Rusłan Salei Anaheim Mighty Ducks również otrzymało zawieszenie na 10 gier za uderzenie od tyłu Mike'a Modano z Dallas w październiku 1999 roku.
Scott Niedermayer z New Jersey Devils przegrał 10 meczów za trafienie kijem Petera Worrella z Florydy w marcu 2000 roku.
Nie mniej ważny, Trevor Gillies Nowojorczycy zostali zawieszeni na 10 gier za uderzenie w głowę Cal Clutterbuck z Minnesoty w marcu 2011 roku.
Źródło:
Prasa kanadyjska
