Czterech najsłynniejszych klarnecistów jazzowych wszech czasów

Jimmy Dorsey

Jeden z bardziej zróżnicowanych instrumentalistów huśtać się i big bandach, Jimmy Dorsey rozpoczął karierę muzyczną jako trębacz w Shenandoah w Pensylwanii. Później nauczył się gry na saksofonie, a potem zaczął dublować na klarnecie.

Wraz ze swoim bratem Tommym, który grał na puzonie, Jimmy Dorsey założył Dorsey’s Novelty Six, jeden z pierwszych zespołów swingowych audycja w radiu. Para kontynuowała współpracę przez kolejne 15 lat, aż w 1935 r. Rozdzielił się braterski spór. Nadal prowadził własną orkiestrę, aż dołączył do Tommy'ego w latach 50., kiedy zaczęli gościć Jackie Gleason's Pokaz sceniczny Program telewizyjny.

Jako solista Dorsey grał ze sporą subtelnością, często dając większą część uwagi swojemu zespołowi i wokalistom. Ponieważ Dorsey był przede wszystkim saksofonistą, znalezienie przykładów jego nagrań na klarnet wymaga trochę pracy.

Zalecane nagrywanie: The Very Best of Jazz Clarinet & Saxophone, Cz. 1-4 (Kolekcja Platynowa).

Benny Goodman

To, czy Benny Goodman był największym klarnecistą jazzowym wszech czasów, jest kwestią do rozstrzygnięcia. Ale nie ma wątpliwości, że był jednym z najbardziej innowacyjnych.

Jego Sala Carnegie Koncert z 1938 roku został nazwany „coming out party” dla idiomu, spektaklu, który uwiarygodnił jazz wśród publiczności głównego nurtu. Jego decyzja o: obejmują Afro-Afro-Amerykanów w jego orkiestrze w latach 30. było wówczas niespotykane.

Znakomity gracz, Goodman po raz pierwszy pojawił się zawodowo w wieku 12 lat. Dwa lata później zadebiutował z Bix Beiderbecke i nagrał swoje pierwsze solowe nagrania w wieku 18 lat. W trakcie swojej kariery grał z niemal każdą większą gwiazdą swojej epoki, od Louis Armstrong do Wakacje Billie Charliemu Christianowi, pojawił się w wielu filmach (co było typowe dla tamtych czasów) i dokonał setek nagrań.

Jego gra mówi sama za siebie: swobodna i swingująca, ale zawsze pod kontrolą, uosobienie klasy. Jego popisowe nagranie „Let’s Dance” może być najbardziej rozpoznawaną melodią jazzową w historii.

Zalecane nagrywanie: Niezbędny Benny Goodman (Kolumbia)

Jimmy Guiffre

Urodzony w Dallas w Teksasie w 1921 roku Jimmy Guiffree był przełomowym klarnecistą, saksofonistą i aranżerem. Karierę rozpoczął współpracując z Woodym Hermanem w latach 40., gdzie stworzył znaną aranżację melodii zespołu, "Czterech braci." W latach 50. Guiffre stał się kluczowym graczem w ruchu Cool Jazz, współpracując z Shelly Manne i Shorty Rogers.

W latach 60. Guiffre popchnął klarnet na arenie free jazzu, dołączając do pianisty Paula Bleya i basisty Steve'a Swallow, tworząc jedno z ważniejszych triów tego okresu. Podczas gdy wiele „free jazzu” było wyraźnie agresywnych, trio Guiffre podeszło do stylu w sposób bardziej zbliżony do muzyka kameralna. Guifffree został pedagogiem i grał dobrze w latach 90., zanim zmarł na zapalenie płuc w wieku 86 lat.

Zalecane nagrywanie: Koncert trio Jimmy'ego Guiffre'a (Unikalny Jazz).

Artie Shaw

Kolejny nowatorski instrumentalista i aranżer, który był aktywny w latach swingu i big bandu między nimi W latach 1925 i 1945 Artie Shaw został pierwszym białym liderem zespołu, który zatrudnił pełnoetatowego czarnego piosenkarza, kiedy podpisał kontrakt Wakacje Billie do swojego zespołu w 1938 roku. On również dał Bogaty kumpel swój początek, zapraszając go na trasę koncertową z zespołem w tym samym okresie.

Shaw był także innowacyjnym aranżerem, który traktował muzykę klasyczną jako podstawę swoich aranżacji, które czasami zawierały instrumenty smyczkowe. W trakcie swojej kariery, podczas której sprzedał prawie 100 milionów płyt, Shaw również eksperymentował z bebop, niezwykła instrumentacja (jak klawesyn) i rytmy afro-kubańskie.

Jego nagranie „Stardust” uchodzi za klasykę swingu.

Zalecane nagrywanie: Niezbędny Artie Shaw (RCA)