Ostatnie badania pokazały, że ponad 15 lat wojny odbija się na wojsku. Siły Powietrzne są szczególnie zaniepokojone wypaleniem swojego personelu ze wskaźnikami rozmieszczenia w celu zamieszkania (za granicą: w domu) w wielu kodeksach specjalistycznych (zatrudnieniach) w stosunku 1:2.
Dla kontrastu, stosunek 1:5 jest łatwiejszy do opanowania dla rodzin Sił Powietrznych, ponieważ oznacza to, że spędzasz 5 razy więcej w domu niż w przypadku rozmieszczenia. Rzeczywistość tego celu nie zawsze występuje. Niektóre wdrożenia trwają cały rok za granicą w przypadku niektórych stanowisk, a zwrot do następnego wdrożenia jest znacznie wcześniejszy niż cztery do pięciu lat. Wielu lotników może zbudować do 15 lub więcej rozmieszczeń w bardzo krótkim czasie kariery. ten Siły Powietrzne uświadamiają sobie, żeWypalenie i brak personelu w niektórych kodeksach specjalizacji, a także piloci są bezpośrednio powiązane.
Tymczasowe przypisanie obowiązków i cykle wdrożeniowe.
Istnieje różnica między TDY (tymczasowe przypisanie obowiązków) a „wdrożeniem”. Średnio personel Sił Powietrznych rozmieszcza znacznie mniej niż żołnierze, marynarze i marines. W styczniu 2015 r. Siły Powietrzne po raz drugi w ciągu niespełna 10 lat skoncentrowały się na zmianie sposobu rozmieszczania swoich wojsk.
„TDY” to tymczasowe zadanie, zwykle w celu uczęszczania do szkoły, konferencji, tymczasowej pomocy jednostce, która nie ma wystarczającej liczby personelu lub uczestniczenia w ćwiczeniach. Po zakończeniu misji TDY, lotnik wraca do stałego przydziału dyżuru.
„Rozmieszczenie” jest podobne do TDY, z wyjątkiem tego, że członek jest rozmieszczany jako część określonej operacji, zwykle operacji bojowej za granicą. Podobnie jak TDY, po zakończeniu rozmieszczenia, lotnik wraca do stałego przydziału dyżuru. Siły Powietrzne wysyłają ludzi do obszarów takich jak Afganistan, Kuwejt, Irak, Arabia Saudyjska, Kosowo i Bośnia w ramach bieżących operacji awaryjnych.
Zgodnie z koncepcją Sił Powietrznych AEF (Air Expeditionary Force), Siły Powietrzne bramka nie rozmieszczać osób i jednostek na więcej niż 90 dni w roku. Siły Powietrzne mają jednak długą drogę do osiągnięcia tego celu dla personelu wykonującego wiele konkretnych zawodów. Faktem jest, że większość rozmieszczeń sił powietrznych trwa 179 dni (+ lub - 10 dni). Typowy TDY będzie trwał krócej niż 90 dni. Niektóre wdrożenia są krótsze i trwają 60-90 dni, ale mogą być rotowane 2-3 razy w okresie 12-18 miesięcy, zmniejszając stosunek wdrożeń do przebywania z powrotem do 2:1 lub 3:1.
Standaryzowany cykl wdrażania odzwierciedlający krytyczne potrzeby bojowe
System Air Expeditionary Force Next Sił Powietrznych został zaprojektowany w celu usprawnienia procesu rozmieszczania Lotnicy, utrzymując ich z jednostkami i ujednolicając czas przebywania – likwidując wymienione ZESPOŁY TEMPO poniżej:
Oprócz rozmieszczania wielu lotników z tej samej jednostki razem, system AEF Next przejdzie do standaryzacji współczynników przebywania lub stosunku czasu spędzonego przez lotników do rozmieszczenia w stosunku do czasu na stacji domowej. Większość lotników będzie służyła w stosunku 1 do 2; sześć miesięcy w rozmieszczeniu, a następnie 12 miesięcy w domu.
W nowym systemie lotnicy rozmieszczają się nie tylko z członkami jednostki macierzystej, ale także odlatują w bardziej ustandaryzowane ramy czasowe, które budują strukturę wdrożeń i mogą ułatwić działanie w AOR.
Najnowsza zmiana (2018) pozwala pracownikom Sił Powietrznych, którzy wdrażają się jako indywidualne zadania, będą teraz wdrażane jako zespoły poza CONUS. Zespoły wdrożeniowe zbudują wzajemne wsparcie i zwiększą możliwości zespołu walczącego w wojnie. Pomoże to również w zapewnieniu odporności podczas szybkiego tempa operacyjnego.
System nieistniejących pasm tempa (ciężka wojna wymaga cykli wdrażania)
W przeszłości (2009 do 2014) lotnicy byli rozmieszczani jako jednostki lub małe elementy za pomocą „pasm tempa” opartych na kodach specjalnych sił powietrznych. Ci lotnicy zebrali się w obszarach odpowiedzialności leżących w niższym zasięgu z baz w Siłach Powietrznych.
Decyzje dotyczące zespołu są podejmowane przez dopasowanie przewidywanych potrzeb rozmieszczenia dla specjalności Sił Powietrznych do liczby lotników dostępnych do rozmieszczenia w tej specjalności:
Zespół A. Osoby na stanowiskach w siłach powietrznych przydzielone do pasma A mogą spodziewać się rozmieszczenia 6 miesięcy co 24 miesiące. Niektóre z dziedzin kariery, które zostały już umieszczone w tym zespole, obejmują paliwa, paralegal, finanse i bezpieczeństwo.
B i B. Lotnicy w paśmie B mogą spodziewać się rozmieszczenia 6 miesięcy co 30 miesięcy. Do tej pory w tym zespole nie ulokowano żadnego pola kariery Air Force.
Zespół C. Osoby z pasma C mogą oczekiwać, że będą wdrażane przez 6 miesięcy co 24 miesiące. Grupa C obejmuje personel medyczny (z wyjątkiem zdrowia behawioralnego), zaopatrzenie, komunikację, pogodę, sprawy publiczne i planowanie logistyki.
Zespół D. Osoby z grupy D mogą oczekiwać, że będą wdrażane na 6 miesięcy co 18 miesięcy. Pasmo D obejmuje port lotniczy, operacje pojazdów, zarządzanie ruchem, zarządzanie pojazdami, kontrolerów ruchu lotniczego, OSI, zdrowie behawioralne, stanowisko dowodzenia i inżynierię lądową.
Zespół E. Ci ludzie mogą oczekiwać, że będą wdrażać sześć miesięcy każdego roku. Band E obejmuje kontraktowanie, wywiad, zarządzanie lotniskiem, siły bezpieczeństwa oraz taktyczne dowództwo i kontrolę lotnictwa. Technicznie rzecz biorąc, w paśmie E można spodziewać się specjalnych pól operacyjnych (sterownik bojowy i pararatunek) częstsze wdrożenia (choć zwykle krótsze) dla określonych operacji specjalnych misje.
Metoda Tempo Band była trudna w obsłudze ze względu na wysokie tempo wojska w ogóle od 2001 roku. Jednak w miarę zmniejszania się potrzeb operacyjnych zapotrzebowanie na współczynnik rozmieszczenia 1:2 zmniejszy się do 1:3 lub być może średniej średniej Sił Powietrznych wynoszącej 1:5 współczynnika rozmieszczenia do przebywania.
