18 otworów, nad którymi Mistrzowie rozgrywane są nie jedyne dołki golfowe na terenie Narodowy Klub Golfowy Augusta. Tworzą „duży kurs”. „Małe pole” to 9-dołkowe pole par 3, które nosi nazwę... Kurs Par-3. Park Narodowy Augusta Par-3 jest miejscem corocznych Konkurs Par-3, który odbywa się w środę tygodnia magisterskiego. To wydarzenie jest teraz transmitowane w telewizji, co stawia pole Par-3 przed publicznością golfa jeden dzień w roku.
Klubowe pole Par-3 nie jest typowym polem golfowym dla kadry kierowniczej. Jest tak ładna jak „duży tor” w Augusta, z tą samą przewagą drzew, roślin i kwiatów. Trasa opływa dwa stawy (więcej o tych, które nadejdą). Jego darń jest tak samo świecąca na zielono reszta Augusta.
Paweł Azinger kiedyś nazwał je „najlepszym polem golfowym na świecie”.
Historia kursu Augusta National Par-3
Człowiekiem stojącym za kursem Augusta National Par-3 był współzałożyciel klubu Clifford Roberts. Roberts chciał mieć kurs Par-3 od samego początku, gdy klub był opracowywany na początku lat 30. XX wieku i architekt Alister Mackenzie naszkicował pomysły na krótki kurs w czasie, gdy powstawał „duży kurs” wybudowany. Ale w epoce kryzysu
Jednak Roberts nigdy nie zrezygnował z tego pomysłu. A pole Par-3 zostało zbudowane w 1958 roku.
Projektanci kursu
Andrew Redington/Getty Images
Augusta National Par-3 Course został otwarty w 1958 roku na terenie, który wcześniej był nisko położonym, bagnistym terenem na terenie Augusta National za klubem i kabiny. Architektem był George Cobb, który współpracował z prezesem Augusta National Cliffordem Robertsem przy projektowaniu filmu krótkometrażowego ścieżka.
W 1987 roku architekt Tom Fazio zbudował dwa nowe otwory.
Nowoczesny układ i całkowity metraż
Po tym, jak projektant Tom Fazio stworzył dwa nowe otwory w 1987 roku, zmienił się układ pola Par-3 firmy Augusta. W konkursie Par-3 co roku w środę Mistrzowie W tygodniu golfiści grają na polu, którego pierwsze siedem dołków to oryginalne dołki od trzeciego do dziewiątego, stworzone przez architekta George'a Cobba. Jak wspomniano, te dziury są teraz numerami. Od 1 do 7 oraz ósmy i dziewiąty dołek to te zbudowane przez Fazio w 1987 roku.
Park Narodowy Augusta Par-3 ma par 27 (oczywiście) i ma długość 1060 jardów.
Karta wyników: Metryki dołek po dołku
Streeter Łecka/Getty Images
Oto odległości poszczególnych dołków pola golfowego par-27 o długości 1060 jardów:
Otwór nr 1 — 130 jardów
Otwór nr 2 — 70 jardów
Otwór nr 3 — 90 jardów
Otwór nr 4 — 130 jardów
Otwór nr 5 — 130 jardów
Otwór nr 6 — 140 jardów
Otwór nr 7 — 115 jardów
Otwór nr 8 — 120 jardów
Otwór nr 9 — 135 jardów.
Rekord kursu na Par-3 Augusta National
Andrew Redington/Getty Images
Rekord kursu podczas corocznego konkursu Par-3 to 19, który został ustanowiony przez Jimmy'ego Walkera w 2016 roku. To obniżyło poprzedni rekord 20, zarejestrowany przez Ściana artystyczna i Gay Brewer.
Wall i Brewer byli zarówno mistrzami Masters, jak i zwycięzcami konkursu Masters Par-3. ten lista zwycięzców konkursu Par-3 zawiera wiele znanych nazwisk, ale także niektórych golfistów, których można by zaskoczyć.
Staw Ike'a
Pole Par-3 w Augusta opływa dwa stawy. Jeden z nich nazywa się DeSoto Springs Pond. Drugi nazywa się Ike's Pond. Ike's Pond jest bardziej znany, ponieważ ósmy i dziewiąty dołek – które fotografuje się częściej niż jakiekolwiek inne – są zbudowane wokół Ike's Pond.
Ale przede wszystkim lepiej wiedzieć, od kogo nazwano Ike's Pond: bohater II wojny światowej, prezydent USA i członek Augusta National Dwight D. Eisenhowera.
Ike's Pond jest stworzony przez człowieka, zasilany przez sprężynę i skonfiskowany po tym, jak Eisenhower zasugerował zrobienie tego w celu stworzenia odosobnionego miejsca do łowienia ryb. Członkowie Augusta National (a czasami zawodowi golfiści podczas tygodnia turniejów Masters) nadal lubią łowić ryby w Ike's Pond.
Małe zielenie, ogolone brzegi
Nie myśl, że ponieważ tor Par-3 w Augusta National jest tak krótki, że jest bezbronny. Nie tylko zielenie są małe, większość z nich ma wodę w grze. Ale te, które są całkowicie lub częściowo otoczone wodą, mają również ciasno skoszone brzegi opadające mocno do wody.
Innymi słowy, strzał lekko niecelny ma bardzo dużą szansę na złapanie takiego zbocza i spadnięcie do wody.
