Mała grupa wyrzutków z biednej części Los Angeles, znanej jako Dogtown, przyczyniła się do odrodzenia skateboardingu w latach 70. i na zawsze zmieniła świat skateboardingu. Znani jako Zephyr Team lub Z-Boys, zaczynali jako surferzy w Dogtown, obszarze południowego Santa Monica i zachodniego Los Angeles, który obejmuje plaże Venice i Ocean Park.
W latach 70. surferzy w Dogtown byli agresywni i antyspołeczni. Wpisują się w stereotyp surferów jako kiepskich rezygnatorów. Dla wielu z tych młodych ludzi surfowanie było wszystkim, co mieli.
Surfowanie w zatoce
- Pomiędzy Venice Beach a Santa Monica znajdował się opuszczony park rozrywki na wodzie zwany Pacific Ocean Park Pier. W środku POP, jak wiadomo, ogromne drewniane pale i chwiejne pomosty w kształcie litery U tworzyły rodzaj sekretnej zatoczki. To było niesamowicie niebezpieczne miejsce do surfować, ale miejscowi surferzy z Dogtown cenili swoje sekretne miejsce do surfowania i bronili go zaciekle – często z użyciem siły. Outsiderzy musieli zapracować na swoją drogę.
Produkcja desek surfingowych Zephyr
W 1972 roku Jeff Ho, Skip Engblom i Craig Stecyk otworzyli sklep surfingowy o nazwie Jeff Ho and Zephyr Surfboard Productions w samym środku Dogtown. Ho ręcznie robił deski surfingowe i przesuwał granice i pomysły projektowania desek surfingowych. Craig Stecyk był artystą, który zaprojektował grafikę desek surfingowych. Większość desek surfingowych w tamtych czasach używała miękkich, tęczowych obrazów lub spokojnych, ładnych scen na wyspach. Stecyk zaczerpnął swoje grafiki z lokalnego graffiti i sprawił, że deski surfingowe Zephyr odzwierciedlały obszar, w którym zostały wykonane.
Sklep założył również zespół surfingowy Zephyr. Dogtown było pełne młodych surferów, którzy nie mieli dokąd pójść i którzy byli głodni, by się wykazać i zdobyć tożsamość. Zapewnił to zespół Zephyr.
Zespół Zephyr liczył 12 członków:
- Shogo Kubo
- Bob Biniak
- Nathan Pratt
- Stacey Peralta
- Jim Muir
- Allen Sarlo
- Chris Cahill
- Tony Alva
- Paweł Konstantineau
- Jay Adams
- Peggy Oki
- Wentzle Ruml
Podczas surfing jest tym, co połączyło zespół Zephyr, deskorolka byłaby tym, co by ich rozdzieliło. Ale najpierw zmienili świat na zawsze.
Odrodzenie deskorolki
Jazda na deskorolce było hobby, które pod koniec lat pięćdziesiątych miało krótkotrwały błysk emocji. W tym czasie deskorolkarze jeździli na niebezpiecznych glinianych kołach.
Ale w 1972 roku, w tym samym roku, w którym otwarto sklep Jeff Ho i Zephyr Surfboard Productions, wynaleziono uretanowe kółka do deskorolki. Dzięki tym kółkom jazda na deskorolce jest płynniejsza, bezpieczniejsza i bardziej rozsądna. Dzisiejsze deskorolki wciąż mają uretan kółka do deskorolki.
Od rozrywki do pasji
Z-boys lubili jeździć na deskorolce jako zajęcie po surfowaniu. Działalność wyrosła z hobby dla zespołu Zephyr w nowy sposób wyrażania siebie i pokazania, z czego zostali stworzeni. Styl był najważniejszy dla zespołu Zephyr, a oni czerpali całą swoją inspirację z surfingu. Zginali kolana głęboko i cieszyli się jazdą po betonie, jakby jechali na fali, ciągnąc za sobą ręce na chodniku jak Larry Burtleman, który dotknął fali podczas surfowania, przeciągając po niej palcami to. Ten ruch w deskorolce stał się znany jako „burt” i nadal odnosi się do przeciągania palcami lub kładzenia dłoni na ziemi i obracania się wokół niej.
Jazda na deskorolce zespołu Zephyr była wyjątkowa i mocna. W tym samym czasie, gdy uprawiali surfing po chodnikach, skateboarding zyskiwał na popularności w innych częściach kraju. Dla reszty kraju jazda na deskorolce to slalom (zjeżdżanie ze wzgórza wokół pachołków) oraz pełen gracji i artystyczny freestyle.
Podczas gdy zespół Zephyr nie miał nic wspólnego z jazdą na deskorolce freestyle, slalom był im znany. Zespół Zephyr jeździł również na łyżwach w czteroklasowych szkołach w rejonie Dogtown. Wszystkie te szkoły miały na swoich placach zabaw pochyłe, betonowe skarpy. Dla Z-boys było to świetne miejsce do jazdy na łyżwach. To właśnie w tych miejscach każdy łyżwiarz wypracował swój własny styl.
Mistrzostwa Del Mar
Następnie w 1975 roku w Kalifornii odbyły się pierwsze duże zawody deskorolkowe od lat 60., Del Mar Nationals. Zespół Zephyr pojawił się w niebieskich koszulkach Zephyr i niebieskich butach Vans i zmienił świat deskorolki. Konkurs Del Mar Nationals miał dwa obszary – a slalom kurs i platforma do freestyle.
Zespół Zephyr kpił z zawodów freestyle, ale i tak zgłosił się. Tłum pokochał ich niski, agresywny styl „Burts” i pomysłowość. Nie przypominały niczego, co ktokolwiek kiedykolwiek widział.
Artykuły z Dogtown
W tym samym roku ponownie ukazał się magazyn Skateboarder. W drugim numerze Stecyk rozpoczął cykl „Artykuły z Dogtown”, który opowiadał historię zespołu z Dogtown. Fotografia Stecyka była jeszcze bardziej inspirująca niż jego sztuka deski surfingowej, a jego artykuły podsycały płomień skateboardowej rewolucji, która rozpoczęła się w Del Mar.
Zaledwie kilka miesięcy po mistrzostwach Del Mar zespół Zephyr został rozerwany przez sławę i popularność. Skateboarding rósł, pojawiały się nowe firmy skateboardingowe, a następowały kolejne konkursy z jeszcze większymi nagrodami pieniężnymi. Każdy chciał mieć część zespołu Zephyr, a Ho nie mógł konkurować z pieniędzmi oferowanymi jego zespołowi. Sklep Jeff Ho i Zephyr Surfboard Productions został wkrótce zamknięty.
Każdy członek zespołu Zephyr ruszył dalej, niektórzy do większej i lepszej jazdy na deskorolce, niektórzy do innych rzeczy.
