„Dogleg” lub „dogleg hole” to golf otwór który jest krzywy, jak tylna noga psa: Dziura, która zgina się w pewnym momencie na swojej długości. Golfista startuje do farwater który biegnie (na ogół) prosto aż do zakrętu, a następnie tor skręca w lewo lub w prawo i kontynuuje w tym kierunku do Zielony.
Kluczowe dania na wynos: Dogleg Golf Holes
- W golfie „dogleg” odnosi się do dołka, który się załamuje, w przeciwieństwie do biegania w linii prostej od tee do greenu.
- Zagięcie, często nazywane rogiem otworu, może być skromne lub, na drugim końcu skali, zbliżone do kąta prostego.
- Wielu golfistów, którzy lubią inny wygląd i inną strategię, uważa takie dołki za zabawne.
Doglegs są bardzo popularne w golfie. Są ulubieńcami architektów pól golfowych, ponieważ stanowią wyzwanie i opcje dla golfisty. Z tego samego powodu często lubią je także golfiści.
Zagięcie w otworze dogleg może być małe (20 do 30 stopni), znaczne (45 stopni) lub w niektórych przypadkach poważne (rzadko do 90 stopni). Obszar, w którym wygina się dogleg, nazywany jest punktem zwrotnym lub rogiem.
Doglegs mogą być par-4 dołków lub par-5 dołków.
Jak golfiści używają terminu „dogleg”
Gdy fairway biegnie tuż za punktem zwrotnym, golfiści nazywają dołek „prawem dogleg”. Kiedy tor skręca w lewo, jest to „dogleg left”.
Dziurę, która ugina się tylko w niewielkim stopniu, można nazwać „lekkim doglegem”; taki, który zgina się trochę (60 stopni lub więcej) „poważny dogleg”.
„Dogleg” może być również użyty jako czasownik: „Ta dziura dogleguje w prawo około 260 jardów w górę toru wodnego”.
Dołek, który ma dwa zakręty na fairwayu – co zdarza się tylko na dołkach o normie 5 – nazywa się „podwójnym doglegem”.
ten Historyczny słownik terminów golfowych cytuje artykuł z 1902 roku, który ukazał się w Ilustrowane Golf jako wczesny przykład porównania takiej dziury do kształtu psiej nogi:
„Ten dołek został skrytykowany przez niektórych na ziemi, że gracz nie może grać prosto do dołka, którego linia przypomina raczej zadnią nogę psa”.
Innym cytatem jest artykuł napisany przez architekta pola golfowego A.W. Tillinghast w wydaniu z 1926 r Ilustrowane Golf, w którym Tillinghast twierdzi: „Prawdopodobnie 15 lat stworzyłem podwójną nogę dla planu trzystrzałowej dziury”.
Granie w dziurę w dogleg
Aby podejmować dobre decyzje dotyczące gry w dogleg hole, musisz wiedzieć:
- Odległość od Tee Ground do punktu zwrotnego dziury;
- W jakim kierunku skręca dziura za rogiem i jak ostro się skręca.
Oczywiście, tak jak w przypadku każdego dołka golfowego, musisz wiedzieć, jakie zagrożenia i inne potencjalne problemy czają się wzdłuż dołka. Prawdopodobnie możesz powiedzieć o zagrożeniach (przynajmniej do momentu, gdy dołek się obróci) i odległości do rogu na podstawie tego, co widzisz z pudełko na koszulkę. Ale jeśli nie grałeś wcześniej dołka, możesz nie wiedzieć lub nie być w stanie powiedzieć, jak ostro się obraca.
W takim przypadku będziesz musiał sprawdzić kartę wyników, aby zobaczyć, czy istnieje schemat dołka; szukaj tego samego na każdym oznakowaniu na tee; Sprawdź książka metrażowa, jeśli go posiadasz, lub sprawdź swoje golfowe urządzenie GPS; lub polegaj na lokalnej wiedzy, którą może posiadać każdy z Twoich partnerów do gry.
Jeśli możesz prowadzić piłkę dalej niż odległość do rogu, możesz rozważyć (jeśli masz taką możliwość) spróbować remis lub zniknąć piłkę za rogiem. Możesz także spróbować skrócić róg – przelecieć piłkę nad rogiem doglegu na część toru wodnego po zakręcie – jeśli warunki i odległości są odpowiednie.
Oczywiście dogleg może ograniczać Twoje opcje też. Jeśli warunki w powyższych przykładach nie są odpowiednie, możesz być zmuszony wziąć mniej kija i zagrać piłkę do metra.
Zwróć uwagę, że róg dołka jest często umieszczany w odległości uważanej za miejsce lądowania dla najszerszej grupy golfistów.
Double doglegs często oferują jeszcze więcej ryzyka jako nagrody, ale mogą również zmusić cię do gry punkt-punkt.
Jak mierzone są doglegs?
Otwory Dogleg są mierzone wzdłuż ich najbardziej prawdopodobnej trasy gry. Oznacza to, że nie są one mierzone jak muchy wrony od tee do greenu, ale raczej od pola tee do rogu i od rogu do greenu, zazwyczaj na środku toru wodnego. Pomiar jest pomiarem na linii wzroku (dziś najprawdopodobniej przy użyciu sprzętu pomiarowego i/lub GPS), a nie pomiarem wzdłuż gruntu uwzględniającym kontury toru wodnego.
