Wysiłek Diego Maradony „Hand of God” jest jednym z najbardziej kontrowersyjnych goli w historii piłki nożnej. W ćwierćfinałowym meczu Mistrzostw Świata w 1986 roku w Argentynie z Anglią,el pibe de oro („Złoty chłopiec”) wykazywał zarówno błyskotliwość gracza u szczytu swoich umiejętności, jak i tendencje ulicznych urwisów, które charakteryzowały go przez całą jego karierę.
Cel
Sześć minut po drugiej połowie Maradona podał piłkę Jorge Valdano i kontynuował bieg z lewej strony w pole karne Anglii. Przełęcz przechwycił Steve Hodge. Próbując wybić piłkę, skierował ją w pole karne, gdzie Maradona kontynuował swój bieg, a bramkarz Anglii Peter Shilton wyszedł mu na spotkanie.
Shilton był faworytem do wybicia piłki, jednak Maradona dotarł do niej pierwszy. Zewnętrzną stroną lewej pięści Maradona wybił ją poza Shilton i wpadł do siatki. Niedoświadczony tunezyjski sędzia Ali Bin Nasser i jego liniowy nie zauważyli naruszenia, a bramka stała. Terry Fenwick i Glenn Hoddle ścigali Bin Nassera z powrotem do środkowego kręgu, ale ich protesty spotkały się z głuchotą.
Reakcja
Maradona później powiedział: „Czekałem, aż moi koledzy z drużyny mnie obejmą i nikt nie przyszedł… Powiedziałem im: „Chodźcie mnie przytulić, albo sędzia na to nie pozwoli”.
Trener reprezentacji Anglii Bobby Robson nie był w nastroju do uścisku. „Widziałem piłkę w powietrzu i Maradona na nią biegł” – powiedział. „Shilton też to zrobił, ale Maradona trafił do siatki. Nie oczekujesz takich decyzji w Poziom Pucharu Świata."
Na konferencji prasowej po meczu Maradona twierdził, że został oceniony „un poco con la cabeza de Maradona y otro poco con la mano de Dios” („trochę z głową Maradony i trochę ręką Boga”). Tak miał się stać cel znany.
Dla wielu Argentyńczyków kradzież kieszonkowa Anglików w ten sposób była bardzo satysfakcjonującym doświadczeniem. Viveza jest głęboko zakorzeniony w argentyńskiej psychice, przekonaniu, że rodzima przebiegłość i przebiegłość to powód do dumy. Dla Robsona było to czyste oszustwo.
„Nie myśleliby o sportowym aspekcie gry” – powiedział. „Jeśli daje im to szansę na wygraną i jest nielegalne, kogo to obchodzi. Maradony to nie obchodziło. Właściwie poszedł do tłumu po podziw i podniósł pięści jak supergwiazda, ale był oszustem.
Podwójne zagranie w piłkę nożną Genius
Maradona przeszedł od niedorzeczności do wzniosłości, gdy trzy minuty później poprawił swoją drużynę o kolejny punkt.
Przyjmując piłkę od Hectora Enrique, tuż na własnej połowie, minął pięć angielskich obrońcy — Hodge, Peter Beardsley, Peter Reid, Terry Butcher i Fenwick — przed okrążeniem Shiltona i wsuwając piłkę. Valdano był dostępny do wbicia, ale Maradona zakończył ruch sam, zdobywając jedną z najlepszych bramek, jakie kiedykolwiek strzelił.
Chociaż Gary Lineker strzelił pod koniec bramki, Argentyna utrzymała zwycięstwo 2:1. Napięcie otoczyło mecz, ponieważ było to pierwsze spotkanie obu krajów od czasu wojny o Falklandy. Jeśli bohaterowie gry bagatelizują to, media z pewnością nie. Argentyna wygrała Mistrzostwa Świata w 1986 roku, pokonując w finale Niemcy Zachodnie 3:2, a Maradona został wybrany Graczem Turnieju.
Zasoby i dalsza lektura
Downling, Siobhán. “Maradona świętuje 20. rocznicę celu „Ręka Boga”.” Blog Pucharu ŚwiataDer Spiegel, 23 czerwca 2006.
Poluj, Chris. Historia Pucharu Świata: Historie Pucharu Świata. Interakcja, 2006.
Lacey, Dawidzie. “Ręka Boga Uderza.” Opiekun, Guardian News and Media Limited, 22 czerwca 1986.
“Maradona składa spowiedź.” Los Angeles Times, 24 sierpnia 2005.
