Czy przedmioty nieożywione mogą być nawiedzone? Czy duch może przywiązać się do jakiejś konkretnej rzeczy, a następnie wywołać wokół niej niewyjaśnione wydarzenia?
Otrzymałem ciekawą historię od czytelnika, Laury. Jako znakomita malarka, Laura sprzedała wiele swoich prac osobom prywatnym i firmom w całych Stanach Zjednoczonych. Jednak w szczególności jeden obraz różni się od innych, jakie Laura kiedykolwiek namalowała. Tematyka, po pierwsze, jest najbardziej niezwykła: opiera się na fotografii paranormalnej – fotografii, która mogła uchwycić obraz bezgłowego ducha.
Czy ten duch mógł przyczepić się do obrazu Laury? Przeczytaj jej historię... i ty decydujesz.
Nawiedzony obraz
W 1994 roku James Kidd, fotograf komercyjny, umieścił jedno ze swoich zdjęć na wystawie w galerii w Nagrobek, Arizona gdzie pokazywałem niektóre z moich obrazów olejnych. Zdjęcie przedstawiało postój starego dyliżansu na Tombstone. Najpierw zrobił zdjęcie przystanku dyliżansu i starego dyliżansu, a potem nie nakręcił aparatu, żeby zrobić zdjęcie z podwójną ekspozycją z innym starym wozem na pierwszym planie.
Kiedy jednak zdjęcie zostało wywołane, ujawniło się coś nieoczekiwanego. Na kłodzie po lewej stronie wagonu stoi postać, której fotograf nie widział podczas robienia zdjęcia. Po bliższym przyjrzeniu się postać wydaje się być bezgłowym mężczyzną! Płaszcz, spodnie i buty postaci są dość proste i łatwe do zauważenia. Ale nie ma głowy. Fotograf twierdzi, że zdjęcie zostało zbadane przez Kodaka i innych ekspertów, aby udowodnić, że w żaden sposób go nie sfałszował. [Oryginalne zdjęcie można zobaczyć pod adresem Duchy nagrobka.]
Nie mogłem przeboleć tego zdjęcia i zapytałem go, czy mógłbym zrobić z nim obraz olejny. (Większość obrazów robię ze zdjęć, które zrobiłem.) Powiedział, że mogę. Po powrocie do domu w Sierra Vista w Arizonie rozpocząłem pracę nad obrazem olejnym o wymiarach 16 x 20 cali na podstawie zdjęcia.
Kiedy byłem mniej więcej w połowie ukończenia malowania, zacząłem odczuwać dziwne uczucie. Zaczęłam sobie zadać pytanie: po co, u licha, chciałam namalować ten obraz? I może nigdy nie powinienem był tego zaczynać. Ale skończyłem. A potem wokół mojego domu zaczęły dziać się bardzo dziwne, niewyjaśnione rzeczy - pozornie skupione wokół tego obrazu.
Nie wierzę w duchy, ale za nic nie potrafię wyjaśnić, jak i dlaczego te wydarzyły się dziwne rzeczy. Nie mogę przypisać każdego z tych wydarzeń bezpośrednio obrazowi, ale wszystkie miały miejsce od czasu, gdy był w moim domu - i są całkowicie niewyjaśnione.
Początek nawiedzenia
Zamieszanie w biurze. Wziąłem obraz w ramce z kilkoma innymi na wystawę w lokalizacji biznesowej. Powiesiliśmy obraz ducha na ścianie za biurkiem. Trzy dni później zadzwonili ludzie z biura i poprosili mnie, żebym przyjechał odebrać obraz ducha. Twierdzili, że każdego ranka obraz był przekrzywiony. Wyprostują go, a następnego ranka znów będzie krzywy. Ponadto spotkania były niewytłumaczalnie pomieszane, a dokumenty zaginęły. Właściwie się tego bali. Odebrałem obraz.
Tajemniczy wyciek. W 1995 roku przeprowadziliśmy się z mężem do nowego domu w Tennessee. Zastanawialiśmy się, czy ta upiorna sprawa się skończy. Ale nie zrobili tego. Co dziwne, dach garażu tego nowego domu przeciekał, gdy padało. Dekarze wyszli trzy razy, aby go naprawić i chociaż pracowali nad tym, powiedzieli, że nie mogą znaleźć przyczyny przecieku. To nie miało sensu. Nic, co zrobili, nie zatrzymało cholernego wycieku. W końcu mąż zapytał mnie, gdzie jest obraz z duchami. Opierał się o ścianę między salonem a garażem. Przenieśliśmy obraz... a dach garażu już nigdy nie przeciekał.
Rozsypana sól. Pewnego wieczoru przygotowywałem obiad. Mieliśmy bar na wyspie i tam nakryłem stół. Podniosłem solniczki i pieprzniczki, które były dwoma małymi słoikami z uchwytami, i postawiłem je na blacie. Podeszłam do drzwi i zawołałam męża, że obiad jest gotowy. Kiedy wróciłem do baru, posypała się sól i cała podłoga. Solniczka, stojąca prosto, stała tam, gdzie ją postawiłem. Nie mamy w domu zwierząt ani dzieci, które można by obwiniać za rozlanie. To jest zupełnie niewyjaśnione.
Rozgwiazda telekinetyczna. Mój mąż i ja siedzieliśmy w garażu i rozmawialiśmy z małą sąsiadką, która przyjechała w odwiedziny. Na ścianie garażu były trzy duże wysuszone rozgwiazdy. Wisieli bezpiecznie na gwoździach dachowych. Drzwi garażu były otwarte, ale nie było wiatru ani ruchu powietrza. Nagle ze ściany odpłynęła największa rozgwiazda i wylądowała na betonowej podłodze. Przepłynął po podłodze około sześciu do siedmiu stóp.
Zepsuta brama. Ciężka brama, którą trudno było usunąć, spadła ze swojego słupka bez wyraźnego powodu. Cały sprzęt był całkowicie nienaruszony.
Rozdrobnione szkło. To wydarzenie naprawdę mnie przeraziło, bo mogło mnie zranić. Pracowaliśmy na podwórku i poszliśmy do garażu, żeby odpocząć, gdzie było fajnie. Mój mąż powiedział, że zrobi nam drinki. Wrócił z napojami w grubych złotych szklankach z kostkami lodu. Skończyliśmy nasze drinki, a on powiedział, że wypije jeszcze jeden, a ja też. Wymieszał je więc w domu i wyprowadził. Wypiłem jeden lub dwa łyki z mojego drinka, kiedy spojrzałem w dół i zobaczyłem, że duży kawałek szkła został odłamany od góry szklanki.
Kiedy pierwszy raz z niego piłem, było doskonale. Od razu pomyślałam, że mój mąż w coś przewrócił, ale przysiągł, że tego nie zrobił. Przeszukaliśmy całą podłogę garażu w poszukiwaniu kawałka szkła, ale nic nie znaleźliśmy. Weszliśmy do domu, gdzie mój mąż naprawił drinki, zszedł na podłogę z latarkami i spojrzał. Nic. Przelałem resztę napoju przez sitko, żeby sprawdzić, czy kawałek szkła wpadł do środka, ale nic nie znalazłem. Brakujący kawałek był zbyt duży, by go połknąć, nie zauważając go, ale nadal miałem to chore uczucie w żołądku. Nigdy nie znaleźliśmy brakującego kawałka szkła.
Niewierzący. Zawsze fotografowałem obrazy, które namalowałem. Ludzie proszą o obejrzenie zdjęć moich obrazów i najczęściej mówią, że nie chcą dotykać zdjęcia przedstawiającego ducha. Dziewczyny z salonu piękności chciały, żebym przyniosła moje zdjęcia, a jedna kobieta zaczęła się chwalić, że nie wierzy w duchy i że to głupie z ich strony, że nie dotykają zdjęcia. – Po prostu pozwól mi to zobaczyć – powiedziała. Zrobiła zdjęcie, przyjrzała mu się uważnie i po prostu się roześmiała. Tej nocy w jej domu zegar, który wisiał na ścianie od 40 lat, spadł i rozbił się na sto kawałków.
Zamglona postać gra w rękę. Nasz sąsiad chciał pokazać teściowej zdjęcia moich obrazów i zabrał je ze sobą do domu. Zostawili zdjęcia leżące na stole i zaczęli grać w trzyosobową grę karcianą, w której trzeba było rozdać obojętne rozdanie. Kiedy podnieśli rękę obojętną, każda karta obojętnej ręki była w jednym kolorze. Powiedział mi, że śmiertelnie ich to przestraszyło. Wstał i wyszedł na zewnątrz, aby przestawić swój zraszacz i do dziś przysięga, że widział biała zamglona postać osoby wychodzą zza rogu. Wrócił do mojego domu ze zdjęciami i powiedział, że już nigdy nie chce ich dotykać.
Puk puk. Ostatnią rzeczą, jaką zrobił ten duch, było pukanie na naszych drzwiach wejściowych. Mój mąż i ja usłyszeliśmy to w tym samym czasie. Ale nasze dwa owczarki niemieckie nie usłyszały pukania. Nikogo nie było przy drzwiach.
Obecnie obraz wisi w naszym domu. Kilka osób prosiło o zakup obrazu, ale boję się go sprzedać. Co zrobiłby nieszczęśliwy duch w ich życiu?
Nadal właściwie nie wierzę w duchy... Jednak gdybym miał to załatwić, nie stworzyłbym tego obrazu.
Zbiegi okoliczności? Nadaktywna wyobraźnia? A może to tylko możliwe, że jakaś nieznana energia otacza portret bezgłowego ducha?
