Podczas PADI Kurs Otwartej Wody, jedno pytanie powoduje, że studenci nurków wyrywają sobie włosy z zakłopotania. Uczniowie są proszeni podczas pytań sprawdzających wiedzę i ponownie podczas quizów certyfikacyjnych na wodach otwartych i egzaminu końcowego, aby „ustawić cztery poza powietrzem i nisko na powietrzu procedury w kolejności od jednego do czterech.” Nawet jeśli uda im się znaleźć poprawną odpowiedź w podręczniku na wodach otwartych, wielu uczniów nie rozumie powodu zamówienie.
Cztery awaryjne procedury wynurzania
PADI rozpoznaje cztery procedury awaryjnego wynurzania w sytuacjach niskiego poziomu powietrza/powietrza lub powietrza:
Normalne wznoszenie – Nurek wynurza się w normalnym tempie z normalnie działającym sprzętem (np. gdy nurek ma mało powietrza).
Alternatywne wznoszenie źródła powietrza – Nurek wynurza się z normalną prędkością wynurzania, oddychając z regulatora alternatywnego źródła powietrza swojego partnera (np. nurek nie ma powietrza).
Awaryjne wynurzanie pływackie– Nurek wynurza się sam, dopływając do pobliskiej powierzchni bez działającego automatu (np. nurek doświadcza awarii sprzętu).
Wynurzanie awaryjne z wyporem – Nurek wynurza się sam, zrzucając ciężary i wynurzając się na powierzchnię. Zwykle przekracza bezpieczną prędkość wynurzania.
[Wyeliminowano] Wznoszenie Oddychania Buddy – PADI wyeliminowało opcjonalne oddychanie w towarzystwie ze zaktualizowanych standardów dotyczących otwartych cieków wodnych. W przeszłości oddychanie towarzysza było nauczane jako umiejętność opcjonalna. Podczas oddychania z partnerem, nurek wznosi się z partnerem dzielącym tylko jeden działający regulator między dwie osoby, przekazując go tam i z powrotem między nimi.
Normalne wznoszenie
Jeśli jest to bezpieczne, preferowaną metodą wynurzania jest normalne, zaplanowane wynurzanie. W tym momencie zaczyna się zamieszanie dla większości uczniów, którzy zastanawiają się, jak nurek może normalnie wynurzać się, gdy brakuje mu powietrza. Pamiętaj, pytanie dotyczy braku powietrza orazniski poziom powietrza sytuacje. Jeśli nurek jest po prostu „za mało powietrza”, ale nie jest całkowicie pozbawiony powietrza, nie musi wpadać w panikę, zrzucić ciężarki i wystrzelić rakietę na powierzchnię. W większości sytuacji nurek, który ma tylko mało powietrza, może ostrzec swojego partnera, dać sygnał ręką „zakończ nurkowanie/wynurzenie” i wykonać normalne wynurzenie na powierzchnię. Ta opcja jest zawarta w pytaniu, aby przypomnieć uczniom, że bieganie w niskim poziomie nie jest natychmiastowym powodem paniki, i należy sobie z tym poradzić w spokojny i kontrolowany sposób, kończąc nurkowanie i wykonując natychmiastowe, ale kontrolowane, wzniesienie się.
Alternatywne wznoszenie źródła powietrza
ten wynurzanie z alternatywnego źródła powietrza jest drugą najlepszą opcją dla procedur wynurzania awaryjnego, ponieważ pozwala nurkom utrzymać normalną prędkość wynurzania i kontakt z partnerem. Nurek wylatujący z powietrza sygnalizuje swojemu partnerowi „brak powietrza”, zabezpiecza alternatywne źródło powietrza i oddycha normalnie z alternatywnego źródła powietrzami podczas gdy dwaj nurkowie wykonują natychmiastowe, kontrolowane wynurzanie się na powierzchnię.
Ta opcja ma kilka zalet w porównaniu z pozostałymi opcjami:
- Każdy nurek podczas wynurzania trzyma w ustach automat i może normalnie oddychać przez całą wyprawę na powierzchnię.
- Nurkowie mają wystarczającą ilość powietrza, aby utrzymać bezpieczną prędkość wynurzania, co zmniejsza ryzyko choroby dekompresyjnej.
- Pozostają razem jako zespół kumpli, więc nurek przekazujący powietrze może uspokoić nurka z powietrza i pomóc mu w powolnym i bezpiecznym wynurzeniu.
Awaryjne wynurzanie pływackie
Awaryjne wynurzanie pływackie zajmuje trzecie miejsce, ponieważ prawidłowo wykonane pozwala nurkowi wynurzać się z powietrza bez narażania partnera na ryzyko. W ciągu Awaryjne wynurzanie pływackienurek wypuszcza powietrze ze swojego kompensator pływalności (BCD) aby uniknąć przekroczenia bezpiecznej prędkości wynurzania i wydychać powoli, aby uniknąć uraz nadmiernego rozprężenia płuc. Chociaż w zbiorniku nurka nie pozostaje powietrze, pozostawia on automat w ustach, aby uniknąć przypadkowego wdychania wody, dzięki czemu nie ma ryzyka utonięcia. Ponadto może być w stanie uzyskać kilka dodatkowych oddechów ze zbiornika, gdy wynurza się na płytszą głębokość.
Jest to moment, w którym wielu studentów certyfikujących się na otwartych wodach jest zdezorientowanych. Awaryjne wynurzanie pływackie jest wykonywane, gdy nurek jest całkowicie w powietrzu i nie ma alternatywnego powietrza źródło dostępne, ponieważ nie może skontaktować się ze swoim kumplem lub dlatego, że regulator alternatywnego źródła powietrza jego kumpla ma przegrany.
Pływające wynurzanie awaryjne
Pływające wynurzanie awaryjne jest w zasadzie najgorszą rzeczą, jaką możesz zrobić, poza utonięciem. Nurek, który jest poza powietrzem, nie może skontaktować się ze swoim partnerem i jest zbyt głęboko, aby wykonać awaryjne wynurzanie, może wykonać awaryjne wynurzanie z wyporem, upuszczając ciężary i wyskakując na powierzchnię. Powietrze w jego kompensatorze pływalności rozszerzy się zgodnie z prawem Boyle'a podczas wynurzania się nurka, a nurek będzie leciał w górę z ciągłym przyspieszaniem, aż dotrze do powierzchni. Nurek powinien próbować otworzyć drogi oddechowe przez wydech podczas wynurzania i może wyprostować ręce i nogi, aby spowolnić wynurzanie, ale są szanse, że wypłynie na powierzchnię w złym stanie. Nurek przekracza maksimum bezpieczne wynurzanie i ryzyko choroby dekompresyjnej i uraz ciśnieniowy płuc. Ponieważ wynurza się w niekontrolowany sposób, ryzykuje również obrażeniami spowodowanymi ruchem łodzi.
Eliminacja: Wznoszenie się z oddychaniem kumpla
Buddy Breathing Ascent zajmował w przeszłości czwarte miejsce, ale został usunięty z aktualnej listy procedur awaryjnego wynurzania PADI z powodu ryzyka i trudności związanych z tą umiejętnością. Podejścia Buddy Breathing wymagają dwóch nurków do wspólnego pojedynczy regulator między nimi.
Nurek wykonuje dwa oddechy, a następnie przekazuje regulator swojemu partnerowi, który wykonuje dwa oddechy i oddaje go z powrotem. Dla PADI i większości innych agencji, oddychanie z partnerem nie jest już wymaganą umiejętnością certyfikacyjną, ale niektórzy uczniowie mogą spotkać nurków, którzy nauczyli się oddychać z partnerem podczas kursu nurkowania w przeszłość. Ponieważ wymagane są regulatory alternatywnego źródła powietrza sprzęt do nurkowania, oddychanie przez towarzysza jest konieczne tylko w przypadku awarii regulatora alternatywnego źródła powietrza nurka.
Wznoszenie się z oddychaniem z kumplem wydaje się lubi, że powinno być bezpieczniejsze niż wynurzanie awaryjne, ale oddychanie z kolegą to skomplikowana procedura wymagająca dobrej koordynacji i radzenia sobie ze stresem między członkami zespołu. Rozważ hipotetyczną serię zdarzeń prowadzących do sytuacji, w której wynurzanie z oddychaniem z partnerem jest konieczne, a powód, dla którego nie jest to już zalecana technika wynurzania, staje się jasny:
Nurkowi kończy się powietrze. Ogólnie rzecz biorąc, nurek odkrywa, że brakuje mu powietrza po ostatnim wydechu i próbie wdechu przy pustym zbiorniku. Jest już głodny powietrza, gdy ostrzega swojego kumpla i próbuje zabezpieczyć jego alternatywne źródło powietrza. Kiedy zostanie zaalarmowany o sytuacji kryzysowej, jego kumpel może przez kilka chwil wpatrywać się w niego z niedowierzaniem, zanim mu pomoże. Sytuacje out-of-air są rzadkie i zaskakujące. Nurek bez powietrza sięga następnie do alternatywnego źródła powietrza partnera, wkłada je do ust i próbuje wciągnąć bardzo potrzebny oddech. Alternatywne źródło powietrza nie działa.
Jakie jest prawdopodobieństwo, że kiedy partner przekaże nurkowi na zewnątrz jego własny główny regulator, nurek spokojnie weźmie dwa oddechy i odda go z powrotem? Nurek, któremu brakuje powietrza, musi utrzymywać otwarte drogi oddechowe, podczas gdy drugi nurek oddycha, ponieważ wynurzają się, a wstrzymanie oddechu groziłoby barotraumą płuc. W sytuacji paniki prawidłowe wykonanie tej umiejętności jest mało prawdopodobne dla przypadkowego nurka rekreacyjnego.
Wynurzenie z oddychaniem z partnerem nie tylko wymaga od każdego nurka wielokrotnego zdejmowania automatu – narażając każdego nurka na ryzyko utonięcie — wymaga od nurków robienia tego podczas wspólnego wynurzania w skoordynowany sposób, przy jednoczesnym zachowaniu bezpiecznego wynurzania wskaźnik. Oddychanie z kolegą działa najlepiej, gdy jest wykonywane ze znajomym partnerem, z którym było ćwiczone do tego stopnia, że jest automatyczne.
Wybór odpowiedniego wynurzania awaryjnego
W sytuacji braku powietrza/mało powietrza, nurek musi wybrać odpowiednią procedurę wynurzania awaryjnego do okoliczności swojego nurkowania. Zrozumienie różnic między standardowymi procedurami wynurzania awaryjnego i związanych z nimi zagrożeń pomoże nurkowi prawidłowo zareagować w mało prawdopodobnym przypadku zagrożenia.
