Jeśli pamiętasz jedną zasadę nurkowania, zrób to tak: Oddychaj nieprzerwanie i nigdy nie wstrzymuj oddechu.
W trakcie certyfikacja na wodach otwartych, płetwonurka uczy się, że najważniejszą zasadą w nurkowaniu jest ciągłe oddychanie i unikanie wstrzymywania oddechu pod wodą. Ale dlaczego ta zasada jest tak ważna?
Unikanie barotraumy płuc
Nurkowanie z akwalungiem różni się od snorkelingu czy freedivingu. Kiedy snorkeler lub freediver bierze oddech z powierzchni i nurkuje w dół, powietrze w jego płucach ulega kompresji ze względu na ciśnienie wody, gdy schodzi i rozszerza się do swojej pierwotnej objętości, gdy wraca do powierzchnia. Z drugiej strony płetwonurek oddycha powietrzem sprężonym do takiego samego ciśnienia jak otaczająca go woda. Jeśli się wznosi, powietrze w jego płucach rozszerza się, gdy ciśnienie wokół niego spada.
Nurek, który wstrzymuje oddech pod wodą, uszczelnia płuca. Jeśli nurek wynurzy się, powietrze w jego płucach rozszerzy się, ale nie będzie miało możliwości ucieczki z płuc. Płuca mogą wydawać się bardzo elastyczne (rozszerzają się i kurczą z każdym oddechem), ale niekoniecznie tak jest. Na najmniejszym poziomie płuca zbudowane są z maleńkich woreczków tkanki zwanych pęcherzykami płucnymi. Pęcherzyki są bardzo, bardzo małe i mają niewiarygodnie cienkie ściany. Ściany te są łatwe do rozerwania, a stosunkowo niewielkie zmiany głębokości mogą spowodować, że powietrze w nich rozszerzy się wystarczająco, aby je rozerwać, jeśli powietrze nie może uciec. Zmiana głębokości nawet o kilka stóp może wystarczyć do uszkodzenia płuc nurka, który wstrzymuje oddech pod wodą.
Uraz nadciśnieniowy w płucach jest znany jako uraz ciśnieniowy płuci może wystąpić zarówno na poziomie mikroskopowym, jak i makroskopowym, jeśli nurek wstrzymuje oddech i wynurza się. Uraz ciśnieniowy płuc jest niebezpiecznym urazem, ponieważ może wtłaczać powietrze do klatki piersiowej nurka lub do krwiobiegu. Przed podjęciem decyzji, że wstrzymywanie oddechu podczas nurkowania jest dopuszczalne, o ile nurek nie wynurza się, przeczytaj następną sekcję.
Zapobieganie utracie pływalności
Nurek pławność zależy od wielu czynników, z których jednym jest objętość płuc. Uczniowie nurków eksperymentują z wpływem objętości płuc na pływalność podczas certyfikacji na wodach otwartych za pomocą ćwiczeń, takich jak oś płetwy. Nurek, który ma neutralną pływalność i zwiększa objętość swoich płuc poprzez głęboki wdech, odkryje, że powoli zaczyna unosić się w wodzie, ponieważ zwiększenie objętości płuc zwiększa jego pływalność. Oczywiście wynurzanie powoduje, że powietrze w płucach nurka rozszerza się, co prowadzi do ryzyka uszkodzenia płuc, jeśli wstrzyma oddech. Akt wstrzymywania oddechu pod wodą powoduje, że nurek unosi się i zapobiega ucieczce powietrza z jego płuc.
Utrzymanie wydajności oddychania
Wreszcie, nawet jeśli nurek ma tak negatywną pływalność, że wstrzymanie oddechu nie spowoduje wynurzenia, jest to nadal zły pomysł na wstrzymanie oddechu pod wodą. Kiedy nurek wstrzymuje oddech, dwutlenek węgla gromadzi się w jego płucach. To powoduje, że czuje się głodny powietrza i będzie potrzebował kilku głębokich wydechów i wdechów, aby dojść do siebie. W najlepszym przypadku regeneracja po nagromadzeniu dwutlenku węgla zakłóca cykl oddechowy nurka, a nawet może zwiększyć jego zużycie powietrza. W najgorszych przypadkach zwiększona gęstość powietrza pod wodą może utrudniać powrót do zdrowia po wstrzymaniu oddechu i prowadzić do hiperwentylacji.
Kluczowe wynos na temat najważniejszej zasady nurkowania
Zasada, aby nigdy nie wstrzymywać oddechu podczas nurkowania jest ważna zarówno dla bezpieczeństwa nurkowania, jak i wydajności nurkowania. Nurek, który wstrzymuje oddech pod wodą, nie zmniejszy zużycia powietrza ani nie przedłuży nurkowania. Po prostu zwiększa stężenie dwutlenku węgla w płucach, przez co czuje się głodny powietrza. Ponadto płetwonurek, który wstrzymuje oddech pod wodą, ryzykuje urazem nadmiernego rozprężenia płuc podczas wynurzania, co prawdopodobnie powoduje, że wstrzymywanie oddechu podczas nurkowania zwiększa pływalność nurka.
