Ponad 40 lat temu Anne i jej przyjaciółka spędzały spokojną i przyjemną noc Halloween — dopóki nie zaczęły się niewyjaśnione jęki i śmiechy. Cztery dekady później Anne pamięta tę noc terroru, jakby wydarzyła się wczoraj.
Duchy i stworzenia nadprzyrodzone
Niektórzy uważają, że 31 października, Halloween lub Wigilia Wszystkich Świętych, to czas, kiedy przestrzeń oddzielająca naszą rzeczywistość od wymiaru duchów i nadprzyrodzonych jest najcieńsza. Dlatego ta pora roku poświęcona jest obsesji i doświadczeniu duchów, nawiedzeń, nienaturalnych stworzeń i innych elementów, które pozostają niewyjaśnione w naszej rzeczywistości.
Zaczęło się w dzień Halloween
W 1973 roku, kiedy Anne miała 16 lat, jej młodsza siostra, tata, właśnie przeprowadziła się do nowego domu, który tata Anne zbudował na odludziu w pobliżu Vadnais Heights w Minnesocie. W tej okolicy był tylko jeden inny dom kilka działek od nich, kiedy wprowadzili się w Halloween.
Tata Ani musiał na chwilę wyjechać z miasta i dał jej siostrze i Ani klucze z instrukcjami, jak przenieść swoje rzeczy. Nie było tam jeszcze żadnych rzeczy taty Anne, z wyjątkiem niektórych mebli. Anne przygotowywała się do wyjścia na bal przebierańców ze swoją starszą siostrą, która wtedy z nimi nie mieszkała. Odebrała Anne około 19:00. właśnie wtedy, gdy zaczął padać śnieg.
Impreza z okazji Halloween
Anne spotkała na przyjęciu przyjaciela Jaya i tak bardzo cieszyła się jego towarzystwem, że postanowiła kontynuować z nim rozmowę w swoim domu. Dotarli tam około 1:30 po tym, jak zdali sobie sprawę, że nie wygrali konkursu kostiumowego dla Anne przebranej za czarownicę.
Anne i jej siostra miały swoją własną domenę na dole, ponieważ dom był ogromny z dwiema kuchniami i więcej. Jay i Anne siedzieli na dole w dużym salonie z oknami dookoła, dokładnie na parterze. Tam, gdzie siedzieli Anne i Jay, widzieli podjazd i… drzwi wejściowe. Mieli zapaloną jedną lampę, a światło przy drzwiach wejściowych świeciło i oświetlało podjazd i pokój.
Było około 2:30 nad ranem, a oni siedzieli na sofie i gawędzili. W żadnym momencie nie rozmawiali o niczym związanym z Halloween, na przykład o zjawiskach nadprzyrodzonych lub paranormalnych.
Głos
Nagle usłyszeli głos. Po pierwsze, Anne zauważyła, że ton głosu był niepodobny do żadnego innego, którego nigdy wcześniej nie słyszała. Wtedy Anne zauważyła, o czym mówi głos. Ku jej absolutnemu przerażeniu ten głos jęczał w żałosny i straszny sposób, przepełniony głośnym bólem i cierpieniem.
Anne pamięta, że zachwycała się tonem głosu. Był tak inny i wydawał się pochodzić zewsząd jednocześnie. Potem, kiedy myślała, że nie może już tego znieść, przeszło od tego okropnego jęku do tego szalonego, maniakalnego śmiechu. To było przerażające. Potem przeszedł z powrotem do jęku, z powrotem do śmiechu, a potem z powrotem do jęku, zanim przestał.
Jay i Anne spojrzeli na siebie szeroko otwartymi oczami i ustami. „To musi być sztuczka na Halloween, którą ktoś na nas gra” – powiedziała Anne.
- Tak – odpowiedział Jay z wahaniem.
„Rozejrzyjmy się i zobaczmy, czy uda nam się dowiedzieć, co się dzieje” – zasugerowała Anne. Jay się zgodził, więc oboje poszli w stronę korytarza. Jay wszedł po schodach do holu, a Anne poszła korytarzem do pokoju swojej młodszej siostry. Ania otworzyła drzwi i zauważyła, że jej siostra naprawdę śpi. Anne i tak ją obudziła i zapytała, czy wie coś o tym, co się dzieje, lub czy to słyszała. Siostra Anne była zirytowana tym, że ją obudziła, ale powiedziała, że nic nie słyszała, co było zadziwiające, biorąc pod uwagę głośność.
Anne wróciła na korytarz, w kierunku salonu, kiedy Jay schodził po schodach. Był biały jak prześcieradło. – Znowu to usłyszałem – powiedział.
– Nie ma mowy – odparła Anne. „Nie byłem tak daleko. Powinnam też to usłyszeć – powiedziała Anne. Żaden z nich nie znalazł nic, co mogłoby to wyjaśnić.
Bez żartów
Anne i Jay wrócili do salonu i ponownie usiedli na sofie. Rozmawiali o tym, co się stało i potwierdzili, że oboje doświadczyli dokładnie tego samego. Potem zmienili temat i starali się o tym zapomnieć, gdy to się powtórzyło. Tym razem jednak dźwięk zdawał się przenikać ich dusze. Anne i Jay nagle poczuli się bardzo smutni. Kiedy tym razem jęki i śmiech ustały, oboje wiedzieli, że to nie jest żaden żart, ale nie byli gotowi się do tego przyznać.
„W porządku”, powiedziała Anne, „poszukiwania są w toku. Dowiemy się, kto jest dowcipnisiem, albo zginiemy próbując, prawda?
Anne i Jay przeszukali każdy cal tego domu. Na zewnątrz od kilku godzin nikt nie zbliżył się do domu; Annę rozpoznała po nowej warstwie nienaruszonego śniegu. Spędzili 45 minut, szukając w piekarnikach, zamrażarkach, lampach, pod każdym stołem w domu, pod każdą kanapą i każdą kanapą, wokół każdego krzesła i kąta, a ostatecznie przez cały czas każdy cal tej własności.
Nie znaleźli niczego i nikogo, a Anne nie znała nikogo, kto by pomyślał o takim halloweenowym psikusie, nie mówiąc już o tym, kto mógłby go wykonać z takim profesjonalizmem. Anne opisała ten dźwięk jako najbardziej przerażający głos, jaki kiedykolwiek słyszała, i gdyby jakimś okropnym nieszczęściem usłyszała go ponownie, przysięga, że jej serce natychmiast by się zatrzymało.
Jednak jej horror Halloween jeszcze się nie skończył.
Rozpacz i Zło
Anne i Jay zakończyli poszukiwania i zeszli na dół. Zaczęli dyskutować o możliwości, że dzieje się coś nadprzyrodzonego, ale potem to odrzucili. W jakimś szalonym złudzeniu chcieli wierzyć, że to naprawdę był jakiś żart.
Ta iluzja wkrótce zostanie zniszczona. ten niesamowity głos zaczął się ponownie. Tyle że tym razem nie było to jak poprzednie. Teraz całkowicie je przeniknęło. Anne i Jay byli całkowicie przepełnieni uczuciami rozpaczy, beznadziejności, bezradności i bezcelowości.
Anne starała się coś powiedzieć, ale nie mogła tego zrobić. Myślenie w ogóle wydawało się bezcelowe. Łzy płynęły im z oczu. Oboje doświadczyli uczucia pełzania skóry.
Anne naprawdę wierzy, że ona i Jay byli w obecności czystego zła i to na poziomie osobistym. Kiedy ona i Jay wyrwali się z tego, spojrzeli na siebie i zobaczyli łzy na ich twarzach. Kiedy ich oczy się spotkały, Anne wiedziała, że Jay dokładnie wie, czego doświadczyła i vice versa.
Noc strachu
Byli też przekonani, że to nie żart. Do tej pory była blisko 4 rano, a oni byli dosłownie wyczerpani. Jay nie chciał zostawić Anne i jej siostry samych, więc spał na kanapie, a Anne poszła do swojego pokoju. Anne spędziła noc w strachu. Martwiła się, że zbliży się do drzwi sypialni z powodu obrazu stworzenia czekającego, by ją zabić po drugiej stronie. Czuła jednak, że to nie pochodziło z jej umysłu, ale raczej przychodziło do niej z innego miejsca.
Anne leżała, dopóki słońce nie wzeszło, i usłyszała, jak Jay budzi się w salonie. To było przerażające doświadczenie, o którym zapomniała i pamięta jak wczoraj.
