Top 100 najlepszych piosenek hip-hopowych z 2000 roku

Przechwałkowe rymy Kanye'a, silna prezencja Jaya-Z, wyjątkowa postawa Lil Wayne'a i wielosylabowy flow T.I. sprawiają, że jest to poczwórny czar gwiazdorskiej mocy. Nadziewany gwiazdami singiel T.I. natychmiast stał się nieuniknionym hitem radiowym, klubowym hitem i letnią podstawą w 2008 roku. Aby to wszystko ukoronować, ciężarna M.I.A. dołączyła do chłopców na scenie na występie Grammy w jej terminie. Do góry.

Jak twój starszy brat, który przed wyjazdem do college'u rzuca ci gadkę „czyń dobrze, żyj dobrze”. Ale z Rembrandtem wiszącym za nim przez cały czas.

Ten przezabawny pean na cukier cukrowy sprawił, że wszystkie dziewczyny (i kilku facetów) upodobały sobie dobro N.E.R.D.

W 2000 roku nie można było nigdzie pójść bez usłyszenia głosu Barringtona Levy'ego, a następnie chropowatego flow Shyne. Koleś był praktycznie na szczycie świata, dopóki kiepska strzelanina w klubie nie posłała go do więzienia i spłynęła jego kariera.

„Wczoraj”, wyróżniający się fragment z Atmosphere, Slug wspomina dni swojego ojca na ziemi.

Wygnanie służy wzruszającej produkcji w tym momencie podniesienia z 2005 roku Poczekalnia.

Wspierani przez złowieszczo trzaskający beat Hi-Tek i inspirujący refren Diona, Young Buck i Outlawz wymyślają nowy gatunek: hardcorerapsoulnica. Sprawdź komiczne rymy Bucka Marleya z Bucka Marleya: „Widzisz, kiedy wyszło słońce, Lamborghini jakoś wkurzyło hejterów, patrząc na mnie z wystawionym językiem”.

Lata 2000 widziały świadomy rap kruszą się pod ciężarem świętoszkowatych uczuć. Jemini unika tej krytyki, sarkastycznie namawiając dzieci do zażywania narkotyków w piosence zatytułowanej „Don't Do Drugs”, podczas gdy Dzielna Mysz podtrzymuje rytm.

„Zrelaksować umysł, żebym mógł być wolny” to pierwsze słowa w „Muzyce” Ericka Sermona. Czy nie to przychodzi na myśl, gdy słyszymy słowa „muzyka” i „Marvin”? Erick ma swoje własne, ale pan Gaye prezentuje piekielne przedstawienie z drugiej strony.

Pojednanie było tak samo historyczne jak bitwa. Zamiast wymyślać wspólną płaszczyznę, obaj mężczyźni przyjęli swoje różnice i zostawili nam zapis wydarzeń. To było więcej, niż ktokolwiek się spodziewał.

Wiele zrobiono na temat rosnącej siły nabywczej białych fanów hip-hopu. W dziewiątym Cudownym „And This Is For…” Murs nasyca temat wglądem, ugryzieniem i niuansami, na które naprawdę zasługiwał. „Dobra muzyka przekracza wszelkie fizyczne ograniczenia” – rymował Murs do zręcznej interpretacji utworu „You're Winning” autorstwa Crackin' w wykonaniu 9th.

Nelly w kwiecie wieku był siłą, z którą należało się liczyć w dziale tanecznego rapu. „Hot in Herre” miał być letnim singlem, ale mieszkaniec St. Louis dostał więcej, niż się spodziewał. Stał się jego pierwszym singlem, który znalazł się na szczycie listy przebojów i zainspirował szaleństwo remiksów, które trwało przez lata.

Wspaniały rytm „Rising Up” w średnim tempie przyćmiewa wszystko Powstanie. Od perkusji go-go po uduchowiony refren Chrisette Michelle i nieskazitelną zwrotkę Wale'a – tak brzmi arcydzieło hip-hopu.

Jest wystarczająco skoczny dla klubu i wystarczająco szalony na siłownię. Druga połowa piosenki przypomina nam o wielu powodach, dla których Q-Tip zdołał pozostać silną siłą. Z trzaskiem rytmu pełna życia rapowa piosenka przeradza się w posępny hit w metrze, gdy Tip wspomina swoje dni jako młody MC.

Zwykle beztroski Wale poważnie podchodzi do „The Kramer”, w którym bierze udział w debacie na N-słowo.

Zwiększona duchowa świadomość twarzy i złowieszcze uliczne opowieści w utworach takich jak „What Can I Do” i hołd Houston „On My Block” pomogły stworzyć Poprawka jego drugi najlepszy album. Drugi tylko do Pamiętnik.

Dwayne Carter zakłada kombinezon i zszywa jednego po drugim swoich chorych pacjentów. Wayne poświęca każdy wers konkretnemu elementowi hip-hopu, rozdając po drodze niezliczone cytaty.

W tej piosence jest pewna magia, której nie chcę zrujnować próbując przeanalizować składniki. Słodkie przypomnienie czasu, kiedy CRS (Kanye, Pharrell i Lupe Fiasko) dokuczał nam bez końca obietnicą długiego gracza.

Trzech legendarnych MC i jeden MC znany ze swojej legendarnej pychy świętują Nike Air Force 1.

„Dreamin'” to kolorowa mieszanka poezji, bluesa i hip-hopu. Ukochana z Filadelfii Jill Scott jest na pokładzie, aby osłodzić ten fascynujący kawałek.

Ciężkie basy i dziwaczne sample otaczają zieloną wymianę między Dilla i Lib na tym wyróżniającym się z 2003 roku Dźwięk mistrza.

Lifesavas z Portland malują uroczysty i szczery portret życia jako undergroundowego rapera, podkreślając pewne frustracje i zabawne rzeczy, które artyści i fani mogą łatwo zidentyfikować. Lekki klimat piosenki jest a propos, biorąc pod uwagę wysokie wskaźniki depresji w Oregonie.

W „Lights Please” sygnatariuszowi Roc Nation udaje się upchnąć społeczny komentarz z listu w cztery minuty, nie odchodząc na terytorium kaznodziei.

Ciemność przenika „Taniec z diabłem” od początku do końca, ponieważ Technika Nieśmiertelności opowiada skomplikowaną historię o człowieku o imieniu Billy. Głód akceptacji społecznej Billy'ego doprowadził go do popełnienia wszelkiego rodzaju okrucieństw. Zamglony jazzowy klimat piosenki, w połączeniu z psychopatycznym recitalem Tech, jest niesamowicie mrożący krew w żyłach.

To pełne wyobraźni arcydzieło z genialnego debiutu Game z lat 2005 Dokumentacja.

Rok Chicago to 2007. Nie tylko Windy City wysłało trzy albumy do Top 10 07; wprowadził nas również do tego fajnego duetu. Ich topowy singiel „Black Mags” to dźwiękowe zderzenie różnych stylów i gatunków, od hyphy po boom bap.

Jeśli „Chemiczna kalistenika” nie pomogła ci osiągnąć asa z chemii, robisz to źle.

Raekwon serwuje certyfikowanego bangera Wu, obok Ghostface Killah i Inspectah Deck. „10 cegieł” to film o wosku, pełen barwnych opisów i metafor godnych przewinięcia.

North Carolina MC Phonte połączył siły z holenderskim beatsmithem Nicolayem w 2004 roku Połączony. Podczas gdy większość raperów ma tendencję do lekkiego podejścia do swoich pobocznych koncertów, Tay atakował każdy beat dalej Połączony jakby od tego zależała jego kariera. Jeden z jego najbardziej pamiętnych występów pojawił się we wspieranym przez Darriena Brockingtona „Wszystko, czym jesteś”.

Devin jest znany z propagowania zielonej ewangelii. Zwykle, kiedy to robi, to dlatego, że ma kłopoty w głowie. Kiedy jest na dole, jego doobie jest wszystkim, co ma. Ale kiedy zabierasz mu schronienie, to jak kradzież obiadu grubemu dzieciakowi. Na szczęście dla nas jakiś podły drań zabrał jego doobie i Devin doczekał się pięknej historii o „Doobie Ashtray”.

Rapowy hymn Cam'rona o recesji uchwycił frustracje, które towarzyszyły światowemu zamieszaniu gospodarczemu. "Dlaczego tu pracuję? To tu nie działa, tu nie jest tego warte/Nigdy nie jestem wytrwały”, Cam rapuje w „I Hate My Job”.

Bardziej wyróżniający się niż którykolwiek z rymów Jigga jest genialny pokaz wyjątkowo mocnego wokalu pani Keys. Wyobraź sobie, że Jay-Z połączyłby siły z Nasem i Rakimem, by stworzyć remiks. Brat może marzyć, prawda?

Jeśli imprezowałeś na początku wieku, musiałeś w pewnym momencie natknąć się na ten skoczny drobiazg. A co najlepsze, poszło łatwo, bez względu na rodzaj tańca, który tańczyłeś w klubie.

Rich Boy zrobił furorę w 2006 roku swoim wszechobecnym hitem „Throw Some D's”, który zaowocował licznymi remiksami, w tym jednym, który ostatecznie rozpoczął kampanię Kanye Westa dla Graduation.

Snoop upuścił go w wilgotnym powietrzu 2004 roku i przez trzy tygodnie obserwował, jak siedzi na pierwszym miejscu. Do tej pory wszyscy nauczyli się jednej rzeczy: nigdy nie stawiaj przeciwko The Neptunes.

Mighty Mos Def łączy funk inspirowany Felą Kuti z 808-ami w stylu Kanye, tworząc niesamowity hip-hopowy hymn.

Poza wysiłkami humanitarnymi związanymi z huraganem Katrina żadne inne wydarzenie nie zyskało poparcia hip-hopu jak wybory prezydenckie w 2008 roku. Nas i kilku innych zrobiło coś w rodzaju konkursu z dokumentowania historycznych wyborów. „Czarny prezydent” przyjął sceptycyzm Paca („nie jesteśmy gotowi na spotkanie z czarnym prezydentem”) i przekształcił go w pozytywne potwierdzenie postępu w polityce USA.

Just Blaze robi swoje najlepsze matematyczne wrażenie na sequelu „Mighty Healthy”. Idealny dżem na ring.

Tak zabójczy jak kule, które przebiły jego skórę i prawie odebrały mu życie.

„What's Golden” nawiązuje do misji misji Jurassic 5. Łączenie świadomych rymów z oldschoolowymi bitami było mocną stroną. I trzymali się tych wartości aż do końca działalności grupy w 2007 roku.

Nakręcony przez The Neptunes „Southern Hospitality” stał się obowiązkowym elementem klubowym na początku 2000 roku. Ten bezbłędny, błyszczący holownik wypełnił podłogę szybciej niż deszcz pieniędzy.

Brat Ali szydzi przeciwko status quo. Trochę jak Ron Paul bez bagażu politycznego.

Podejście oktanowego przepływu Chama jest rywalizowane tylko przez pospiesznego Krayzie Bone tutaj. To prawdopodobnie największy hit, jaki kiedykolwiek wyszedł z Teksasu. Ten był tak gorący, że zainspirował Weird Al's "Biały i nerdyremiks.

Mike'a Skinnera Wielkie nie przychodź za darmo był bezbłędnym albumem. Opiera się na prostej fabule: chłopak traci pieniądze, dostaje dziewczynę, traci dziewczynę, znajduje pieniądze. „Blinded by the Lights” to sprytny, intensywny fragment narracji, która zawiera w sobie bezradność bohatera.

Jadakiss spotkał się z Havocem i Anthonym Hamiltonem na chwilę refleksji na temat szerokiego wachlarza problemów społecznych. Równie fascynujący jest remiks Common-aided.

To zawrotne liryczne w kółko jest wystarczającym powodem, aby wybrać eLZhi Przedmowa. El i jego kolega z Motor City, Royce, biorą udział w zaciętym konkursie rymowania o ciężką miksturę Black Milk. „Motown 25” to cztery minuty nieprzerwanych, wielosylabowych rymów.

„Daylight” to idealna piosenka przewodnia na spacer przez zimną noc. To właśnie ta piosenka pomogła wzniecić rewolucję Def Jux. Nowoczesne arcydzieło.

Kiedy Antoine Duhamel pisał muzykę do francuskiego miniserialu telewizyjnego Belphegor w 1965 roku, nie spodziewał się, że RZA zamieni go w rapowy hit 35 lat później. Chciałbym być muchą na ścianie, aby zobaczyć reakcję Duhamela, kiedy po raz pierwszy usłyszał tę perełkę piosenki.

O rany, te stare dobre czasy, kiedy Timbaland co drugi wtorek wybijał klubowe kołatki. Jiggaman i UGK połączyli siły, aby dać nam ten pewny strzał latem 2000 roku. A jeśli byłeś wtedy fanem UGK, prawdopodobnie pamiętasz, jak robiłeś backflipy, gdy tylko usłyszałeś, jak Bun mówi: „To wielki południowy rapujący alfons Presario”.

Trippy psych-jam Kid Cudi stał się piosenką dla samotnych palaczy w 2000 roku. W tamtym czasie niewiele wiedzieliśmy, że Cudi planuje zrobić karierę na stoner jamach.

WYCIERAĆ. poczyniła znaczne postępy w 2000 roku dzięki utworom takim jak „How About Some Hardcore” i „Ante Up”. Należy się szacunek.

Cóż, jest ciężki, zniewalający, głęboko poruszający dżem, który wciąga, dopóki nie pozbędziesz się światła słonecznego. Klasyczna pochwała, która podkreśla zadanie, którego w ogóle nie próbowała wykonać.

MF DOOM osiągnął szczyt swojej kreatywności w 2000 roku. Ten żywiołowy szczękan z jego współpracy z Madlibem uchwycił ich w szczytowej formie.

Już jako szanowany producent, Kanye West demonstruje swoją gamę dźwiękową w „Flashing Lights”. On nie rozczaruj się też na mikrofonie: „Martin bez Giny”, żartuje w „Flashing Lights”, podczas gdy Dwele jeździ strzelba.

„Wszystko, co robię, to myślę o tobie” jest ulubieńcem fanów Jackson 5. Ballada, która pojawia się na Jackson 5's Przenoszenie naruszenia, jest również jednym z najczęściej samplowanych utworów grupy. Nieco szybsza, aczkolwiek równie melancholijna wersja piosenki jest podstawą „Time: Donut of the Heart” Dilli, z jego dobrze przyjętego przez krytyków albumu z 2006 roku, Pączki. The Roots później użyli tego samego utworu, co na bliższym albumie, „Can't Stop This” z 2007 roku Teoria gry.

David Banner serwuje orkiestrowe łóżko dźwiękowe, podczas gdy The King kopie mądrość ulicy młodym traperom w walce. Możesz grać w to w domu spokojnej starości i patrzeć, jak stare dusze ekscytują się tańcem liniowym.

Debiut Reflection Eternal, TOK myślenia, zapisze się jako jeden z najlepszych albumów hip-hopowych 2000 roku dzięki ponadczasowym utworom, takim jak „The Blast” i „Four Women”. Piękna sztuka Niny Simone przetrwała w tej obszernej epopei, gdy Kweli mierzy się z bólem społecznym trapiącym czarne kobiety wszędzie.

Jay Electronica nie jest zwykłym raperem. A „Eternal Sunshine (The Pledge)” nie jest zwykłą piosenką rapową. Jay zmienia motyw muzyczny z Eternal Sunshine w cudowną hip-hopową perełkę. Mocno połączone z gitarą akustyczną, choć produkcja jest lo-fi. Jego prostota tylko podkreśla dźwięk łamiącego serce Jaya. Żadna hiphopowa piosenka w najnowszej pamięci nie uchwyciła tak doskonale sentymentu rozpaczy i możliwości nadziei.

Ta piosenka ma wystarczająco dużo sprężystości, aby podnieść poziom adrenaliny każdego dnia, przy każdej pogodzie.

W środku bitwy z Nasem Jay-Z potrzebował magicznej chwili. Kanye przyszedł mu na ratunek na odwrocie tego hymnu Jacksona z 5 sampli z Schemat. 

Kiedy ta zwodniczo gładka pętla fortepianu opada, od razu myślisz, że ci goście zaśpiewają ci kołysankę. Zamiast tego kopią cię w zęby. "Przede wszystkim, pierdol was do każdego z was wszystkich." Czekaj, co to za rzeczy stojące pionowo u podstawy twojej skóry?

To hymn człowieka pogodzonego dźwiękiem własnego głosu. Tak subtelny jak tatuaż T-Paina „Nie musisz mnie lubić”.

Orbitując wokół bombastycznej próbki Billy'ego Squire'a, „Fix Up, Look Sharp” natychmiast chwyta twoje ucho i dzwoni, nawet po opadnięciu ostatniej nuty.

Roc-A-Fella był dominującą załogą dekady. Na długo przed tym, jak Beans zbuntował się, trzech najlepszych MC z Roc połączyło siły, aby stworzyć to uliczne arcydzieło.

Napięta, mroczna, paranoiczna. „Drive” zaczyna się od El wypluwającego linie takie jak, „No dalej mamo, czy mogę pożyczyć klucze? Moje pokolenie jeździ ze zgubą i chorobami”. Klasyczne El-Producto kołyszące światem, jedna niepokojąca myśl na raz.

Andre 3000 i Big Boi, w swojej kreatywności, olśnieni latami 2000 Stankonia. Prawdopodobnie ich najlepszy LP, Stankonia, zdobył 5 mikrofonów w Źródło i zrodziły trzy najpopularniejsze piosenki tego roku: okrutną „B.O.B.”, zadziorną „So Fresh, So Clean” i ten hymn dla dzieci-mama-dramatu „Ms. Jackson”.

Partnerzy AZ i Firm rymują się na temat „The Essence”, który został nominowany do nagrody Grammy za najlepszy rapowy występ duetu lub grupy.

Na tym niedocenianym klejnocie Akrobatik przypomina swoim rówieśnikom, aby uważali na to, czego uczą młodzież. Kodeks etyczny Ak jest prosty: Jeśli to sprawia Boba Marleya skręć w jego grobie, nie rób tego.

Umiejętność pisania piosenek Eminema jest częścią tego, co uczyniło go jednym z najlepszych MC 2000 roku. „Lose Yourself” ma podwójny dar bycia zarówno inspirującym przemówieniem, jak i instrukcją instruktażową. Em instruuje Cię, abyś „zatracił się w chwili”, podczas gdy rytm motywuje Cię do poruszania stopami. Idealny do średniego tempa ćwiczyć sesja.

Mocne pisanie piosenek i instrumentacja oraz szacunek dla wpływów. Innymi słowy, czysta radość skrystalizowała się w niemożliwie chwytliwym tanecznym cięciu.

Muzycznie przystępny, ale nie mniej intrygujący niż „Ether”. Dojrzały, zniuansowany i pełen nieoczekiwanych metafor. Prawdopodobnie zostanie to uznane za największe wyzwanie, jakie kiedykolwiek postawiono w konkursie na uderzenie głową.

Ezoteryczna, ale dowcipnie okrutna reakcja Nasa na „Przejęcie” Jaya-Z pomogła mu odnieść zwycięstwo w bitwie o supremację w Nowym Jorku. To bez wątpienia jedna z najwspanialszych piosenek dissowych w historii hip-hopu.

Klasyczny humor Rhymefest („Jestem Saddamem, ale mam broń”) posypany klasycznymi zadumami Rhymefest („Oni sprzedali MySpace za 500 milionów dolarów / sprzedali YouTube za 1,6 miliarda dolarów / a ty bierzesz udział w projekcie walczącym o budynek"). Muzyka tematyczna dla każdej rewolucji.

Za dużo piosenek włączonych Rybia łuska albo skręcił zbyt daleko w lewo od mantry Wu, albo trzymał się zbyt blisko domu. „Shakey Dog” zadziałał, ponieważ znalazł to słodkie miejsce pośrodku.

Niewielu nowicjuszy kiedykolwiek ma okazję podzielić singiel z dużą enchiladą. Kiedy Kanye użył wiodącego na listach przebojów „Dotknij nieba” jako środka transportu Lupe Fiasco na wielką scenę, Lupe wykorzystał okazję i dał jeden z najbardziej pamiętnych występów gościnnych dekady.

W przeciwieństwie do wielu utworów z lat 2000 Marshall Mathers LP, nie ma celów. Żadnych worków treningowych. Tylko Eminem broniący swojej egzystencji jako nieprzepraszający, wulgarny artysta wyposażony w teksty, który nie znosi boysbandów.

50 sztuk złota z tym dr Dre mikstura z jego debiutanckiego albumu, Bądź bogaty lub umrzyj próbując'. „In Da Club” znalazł się na szczycie każdej listy przebojów w każdym kraju i zdobył kilka nagród Grammy dla Fif. Piosenka, w której dzieciaki z college'u skandowały „Idź kochanie, to twoje urodziny” niezależnie od tego, jaki to dzień lub miesiąc.

Aasim nie jest powszechnie znanym imieniem, ale powinien nim być. Jego flow na „Hip-Hop 101” jest bardziej chrupiące niż wafle waniliowe. Jego rymy są ostrzejsze niż samurajskie ginsu. Rytm, dzięki uprzejmości nieżyjącego już wielkiego Roca Raidy, sprawi, że sięgniesz po Bengay od zbytniego kołysania głową. Spośród najlepsze piosenki rapowe wszech czasów.

Podczas gdy wszyscy byli zajęci kolejną dużą linią basu, Andre 3000 zachował prostotę. Składnik tego niekontrolowanego uderzenia? Jedno bezmyślne zdanie powtarzane w kółko i w kółko, aż stanie się nie do odparcia.

Weezy wpada w szaleństwo, kręcąc się wokół wszystkiego pod słońcem. Ale po prostu nie możesz go wyłączyć, ponieważ jego flow jest tak cholernie zaraźliwe.

Missy szybko stała się ulubieńcem lat 2000 dzięki swojej progresywnej produkcji i innowacyjnym teledyskom. „Get Ur Freak On” jest świadectwem jej artystycznych atutów. Łączy w sobie różne elementy, które nie mają nic wspólnego z byciem w jednym garnku: indyjskie struny, plemienne bębny, chiński bełkot. Rezultatem jest spójny klejnot, który wysyła fale na fale radiowe.

„Ekspozycja C” uosabia wszystko, co ludzie podziwiają w Jay Electronica – połączenie przekonujących zwierzeń i przekonujących przechwałek, podane w charyzmatyczny sposób. Zdjęcia Jaya robią wrażenie. Ale to tylko jedna część równania. Druga część pochodzi z bogatej muzycznie płyty rezonansowej Just Blaze. Gęsty pejzaż dźwiękowy migoczących zagrywek fortepianu nad klasycznym breakbeatem i dudniącym basem to przepis na natychmiastowy banger. Hej hip-hopie, twoja przyszłość jest w dobrych rękach.

Ilu artystów może twierdzić, że umieściło swój kaptur na mapie z tylko jednym singlem? Triumwirat z H-Town, w skład którego wchodzą Mike, Slim i Paul, powinien znajdować się gdzieś na szczycie tej listy za przewodzenie chwilowym uściskom Houston w hip-hopie. Głośny i ospały „Still Tippin'” uchwycił istotę południowej gościnności w 2004 roku.

Mash Out Posse wyszedł z drzwi z głośnym hukiem i utrzymał tę intensywność przez lata 2000. „Ante Up” jest kolejnym dowodem na to, że ich albumy powinny być opatrzone następującą naklejką ostrzegawczą: „Powtarzające się odsłuchy mogą prowadzić do przemocy przeciwko różnym rzeczom”.

W tym rogu ubrany w zielone spodenki, reprezentujący Detroit, Royce da 5'9"! „Boom” to dźwięk sparowanego ze sobą mistrza wagi ciężkiej.

Outkast i Raekwon nie współpracowali od tego czasu Aquemini a ten utwór – z niesamowitą zwrotką zamykającą od Andre – pokazał nam, dlaczego musieli to zrobić ponownie. Chociaż Big Boi i Raekwon umieścili tutaj kilka pamiętnych słów, będziesz pamiętać wers 3K nawet po tym, jak „Royal Rush” wypompuje ostatnią nutę. Następnie naciskasz przycisk powtarzania.

Ten jam o przetrwaniu pomógł Kweli przejść od członka dynamicznego duetu do silnego solowego artysty.

Możemy nigdy nie wiedzieć dokładnie, ile z tej piosenki było pomysłem z lat 50., ale jedno jest pewne: „Hate It Or Love It” jest zwycięzcą. Szkoda, 50 nie tworzy już takich haków.

Najbardziej imponujące jest to, jak płynny jest społeczny komentarz Kanye i wychwalanie diamentów przez Shirley Bassey.

Ahh, stare dobre czasy, kiedy każdy rapowy singiel zadawał słuchaczowi pytanie. Co o tym wiesz?

Bujny hymn jednocześnie pokazujący wszechstronność DP i podkreślający ich zaangażowanie w aktywizm.

Dwie szanowane grupy po raz pierwszy łączą siły i dają miażdżący hip-hopowy moment. Od głupkowatej koncepcji po sposób, w jaki bit jest dostosowany do potrzeb każdego artysty, „Int'l Players Anthem” jest bezbłędny. Nie ma znaczenia, czy jesteś turystą, purystą, czy miłośnikiem południowego rapu, to jest jeden hymn, którego nie zapomnisz w najbliższym czasie.

Skrócony takt i dudniący bas sprawiły, że był to solidny klubowy hit i jeden z najmocniejszych singli 2000 roku.

„One Mic” narasta stopniowo i eksploduje w potoki wybuchowych rymów. Jeden z najlepszych momentów Nasa.

Deskorolkowy hymn Lupe’a sprawił, że świat zwrócił uwagę na dążenie Chi-Town MC do powrotu sztuki opowiadania historii, tak bardzo potrzebnej w tej dekadzie.

West zademonstrował, że rapowa piosenka może poślubić główny nurt Mesjasza i nadać mu dynamikę brzmieniową oraz opłacalne.

"Stan" demaskuje wrażliwego Eminema, który podkręca patos o kilka stopni, ledwo podnosząc głos. Eteryczne nucenie Dido dodaje więcej sadzy do opowieści.

Nie da się w pełni docenić geniuszu tego ulubieńca koncertowego, dopóki nie zobaczysz, że fani hip-hopu podniecają się z podniecenia, gdy Jay-Z zagłębia się w ćwiczenie liryzmu.

Wyprodukowany przez nieżyjącego już wielkiego J Dillę i zainspirowany byłą Erykah Badu z Common, „The Light” rozgrzał wiele nocy w 2000 roku. To była muzyczna irygacja dla naszych dusz, kiedy po raz pierwszy przepłynęła przez letnie fale radiowe.

Nie mogli przewidzieć pojawienia się Vuvuzelas czy Octomom, ale mieli wszystko inne omówione w „B.O.B. (Bomby nad Bagdadem)” Wojna w Zatoce Perskiej, nierównowaga polityczna i globalne ocieplenie nigdy nie brzmiały tak dobry. Szalone uderzenie bębnów stanowi tło, podczas gdy refren zyskuje porywający efekt od grupy dzieci, które są już wystarczająco duże, by zaciągnąć się do wojska. OutKast użył niesamowicie proroczego "B.O.B." jako metafora pocisku, aby rzucić wyzwanie rówieśnikom, by szli twardo lub wrócili do domu: „Nie wyciągaj rzeczy, chyba że planujesz walić”.