Kompozytor: Julesa Masseneta.
Premiera: 16 marca 1894 - Opéra Garnier, Paryż.
Inne popularne streszczenia Opery:
Straussa Elektra, Mozarta Magiczny flet, Verdiego Rigoletto, & Pucciniego Madame Motyl
Ustawienie Tajowie:
Julesa Masseneta Tajowie ma miejsce w Egipcie z IV wieku.
Historia Tajowie
Tajowie, AKT 1
Mnisi cenobiccy pracują i wykonują swoje codzienne zadania jak zwykle. Spośród nich Palemon czeka, aż Atanael, najbardziej wstrzemięźliwy ze wszystkich mnichów, powróci z podróży. Kiedy Atanael przybywa, przynosi wieści o Aleksandrii, miejscu jego urodzenia wiele lat temu. Odkąd opuścił miasto, aby prowadzić swoje życie zakonne, Atanael nie może przestać myśleć o mnóstwie grzechów, które popełniło i nadal popełnia świeckie miasto. Athanael uważa, że Aleksandria jest pod wpływem Thais, kapłanki z Wenus, którą pamięta z dzieciństwa. Pomimo ostrzeżeń Palemona, by się nie wtrącał, Athanael jest zdeterminowany, by nawrócić Thais na chrześcijaństwo. Gdy słońce zachodzi, mnisi idą do swoich sypialni, a Athanael śni o Thais. Po modlitwie o siły Atanael postanawia o świcie wyjechać do Aleksandrii. Palemon próbuje przekonać Athanaela, by został, ale jego próba po raz kolejny kończy się niepowodzeniem i Athanael odchodzi.
Kiedy Atanael wkracza do miasta, jest przytłoczony tym widokiem. Dużo luksusów, odpustów i swobodnego myślenia. Wspominając przyjaciela z dzieciństwa, Athanael zapuszcza się do swojego domu. Nicias, teraz bardzo bogaty, cieszy się na widok Atanaela i szybko zaprasza go do środka. Nicias i Athanael doganiają, a Nicias wyjawia, że jest obecnym kochankiem Thaisa. Jednak po tygodniu skończyły mu się pieniądze na jej opłacenie, a ona przygotowuje swoje rzeczy do wyjazdu. Athanael mówi Niciasowi, że ma zamiar ją nawrócić, a Nicias się śmieje. Po ostrzeżeniu, że Wenus zemści się, jeśli mu się powiedzie, Nicias zgadza się przedstawić Athanaela Thais. Po tym, jak Nicias organizuje dla swoich służących zadośćuczynienie Athanaelowi na wieczorną kolację, zabiera go do jadalni. Nicias i Thais śpiewają w duecie, a Thais zaczyna się żegnać. Po piosence serwowany jest obiad. Zapytany o nowego gościa na obiedzie, Nicias mówi Thaisowi, że to jego przyjaciel z dzieciństwa. Athanael wyjawia jej swoje zamiary. Odprawia go i pyta uwodzicielską piosenką, pytając, jak jest w stanie nie poddać się pragnieniu miłości. Natychmiast twarz Athanaela przybiera jasny odcień czerwieni i wybiega z domu, krzycząc, że nadal ją nawróci.
Tajowie, AKT 2
Sama Thais przechadza się po swojej sypialni, rozmyślając o swoim życiu i o tym, co się z nią stanie, gdy jej uroda zniknie. Atanael, po modlitwie ponownie o siłę, by oprzeć się jej urokowi, wchodzi do jej pokoju. Zaskoczona jego wyglądem ostrzega go, by jej nie kochał. Następnie mówi jej, że miłość, którą musi jej dać, doprowadzi do życia wiecznego i wiecznego zbawienia. Miłość, która wypływa czysto z jego ducha, a nie z jego ciała, i będzie trwać wiecznie zamiast jednej nocy. Na zewnątrz Nicias wykrzykuje paskudne szczegóły życia Thaisa, a Thais staje się jeszcze bardziej udręczony. Odrzucając zarówno boga Athanaela, jak i jej obecny sposób życia, Thais prawie mdleje. Odsyła Athanaela, ale on obiecuje czekać przed jej drzwiami do rana.
Tajowie medytują przez całą noc. Wreszcie, gdy słońce zaczyna wschodzić, wychodzi z sypialni i wita się z Athanaelem. Mówi mu, że zdecydowała się nawrócić na chrześcijaństwo i pójść za nim do klasztoru. Athanael nie mógłby być szczęśliwszy. Jednak zanim może odejść, Athanael instruuje ją, aby spalić swój pałac i wszystkie jej rzeczy, sygnalizując jej zaangażowanie w nowe życie. Thais stosuje się do jego instrukcji, ale odkłada na bok małą figurkę Erosa, boga miłości. Chce ją zachować jako przypomnienie jej grzechów przeciwko miłości. Kiedy Athanael dowiaduje się, że to prezent od Niciasa, szybko rozbija go na kawałki. On i Thais wracają do pałacu i dalej niszczą jej dobytek. Nicias przybywa z dużą grupą zwolenników po wygraniu dużej sumy pieniędzy z hazardu, chcąc kupić usługi Thais na chwilę dłużej. Kiedy Athanael i Thais opuszczają pałac, Athanael mówi Niciasowi, że Thais porzuciła swoje poprzednie życie i wyjeżdżają do klasztoru. Nicias, pod wrażeniem Athanaela i szanujący decyzję Thaisa, pomaga im w ucieczce. Zwolennicy Niciasa zaczynają buntować się i żądają, by Thais został. Nicias rzuca pieniądze w powietrze, aby odwrócić uwagę wściekłych tłumów, a pałac staje w płomieniach.
Tajowie, AKT 3
Po całodniowej podróży przez pustynię Thais i Athanael zatrzymują się w oazie niedaleko klasztoru Matki Albinki. Tajlandczycy, słabi i cierpiący, pytają, czy mogą dłużej odpoczywać. Athanael ignoruje jej prośbę, mówiąc jej, że musi kontynuować, aby naprawić swoje grzechy. Jednak gdy widzi, że jej stopy są spuchnięte i zakrwawione, współczuje jej i przynosi jej trochę wody. Czując raczej litość niż niechęć, Athanael staje się wobec niej bardziej przyjazny i prowadzą cudowną rozmowę. Thais głęboko dziękuje mu za okazanie jej dobroci i doprowadzenie jej do zbawienia. Po wypoczęciu rozpoczynają ostatni etap podróży do klasztoru. Siostra Albine i inne zakonnice szybko witają ją w środku. Kiedy Athanael żegna się, nagle uświadamia sobie, że już nigdy jej nie zobaczy.
Athanael wraca, by dołączyć do swoich braci w murach klasztoru. Palemon obserwuje go i zauważa zmianę. Athanael wydaje się być martwy – prawie nie wchodzi w interakcje z innymi mnichami. Zapytany, Athanael mówi Palemonowi, że nie może pozbyć się wizji Thais. Bez względu na to, jak bardzo się stara lub ile razy się modli, jej piękno pozostaje niezachwianie w jego umyśle. Palemon przypomina Athanaelowi, że ostrzegł go, by trzymał się od niej z daleka. Zostawiony sam do snu, Athanael śni o Thais. Chcąc być z nią intymnie, unika go. Po krótkim przebudzeniu ponownie zasypia, by o niej śnić. Ten drugi sen jest przerażający - Thais jest ciężko chory i zaraz umrze. Athanael gwałtownie budzi się z głębokiego snu i wpada w szybko zbliżającą się burzę piaskową, udając się jak najszybciej do klasztoru.
Athanael w końcu przybywa do klasztoru. Albine wita go i pospiesznie przenosi go na stronę Thaisa. Była chora i po trzech miesiącach pokuty niedługo umrze. Athanael porzuca swoje życie zakonne i mówi jej, że się mylił. Jej pierwotny pogląd na miłość był słuszny przez cały czas i przyjął to do swojego serca. Otwiera przed nią swoje serce i mówi jej, że jest w niej zakochany. Thais, nieświadomy swojej spowiedzi, ma wizje aniołów i opisuje niebiańskie światło otwierające się nad nią. Thais wypuszcza swój ostatni oddech i wznosi się do nieba. Atanael upada i błaga Boga o przebaczenie.
