Choć niekoniecznie wyglądał na tę rolę, Barry White wymyślił osobowość kochanka-mężczyzny, kojarzoną z R&B z lat 70., uwalniając falę hitów popu i R&B, które pasowały do bujnego romantyzmu Dusza Filadelfii z twardym i seksualnym fundamentem pure boj. Jego głęboki pomruk stał się ideałem uwodzenia duszy z lat siedemdziesiątych.
Przeboje Barry'ego są prawie zawsze sygnałem, że jakaś postać w programie telewizyjnym lub filmie jest w trakcie uwodzenia kogoś lub czegoś: wabiąc węże w klasycznym "Simpsonowie" odcinek "Whacking Day" z utworem "Can't Get Enough of Your Love, Baby", czy Willow uwodzi Oza w odcinku "Buffy the Vampire Slayer” lub Denise Richards przewracająca włosy w odcinku „Friends” do melodii „I'm Gonna Love You Just a Little More Dziecko."
Historia Barry'ego White'a: wczesne lata
Barry Eugene Carter urodził się 12 września 1944 roku w Galveston w Teksasie. Barry zainteresował się muzyką w bardzo młodym wieku, kiedy zharmonizował się z matką w „Cicha noc”, a nauczył się szybko, mając 11 lat, odbył swoją pierwszą sesję nagraniową, grając na pianinie w przeboju R&B Jessego Belvina „Goodnight My Love”. w każdym aspekcie działalności, White wkrótce wyrobił sobie markę produkując, pisząc i głównie wykonując prace A&R dla różnych etykiety. Dopiero w 1972 roku White napisał i wyprodukował hit „Walkin' In The Rain With The One I Love” dla Love Unlimited, trio, które poznał
Powodzenie
Brzmienie Barry'ego White'a, udoskonalone przez lata produkcji, w końcu dotarło, ale brakowało jednego składnika - Barry'ego. Niezadowolony z kontraktu grupy z wytwórnią Uni, odszedł do 20th Century i zaczął szukać męskiego wokalisty, który zaśpiewałby kilka dem, które napisał. Kilka osób nalegało, żeby je zaśpiewał, ale Larry Nunes z Uni w końcu przekonał go w ostatniej chwili do wydania albumu z 1973 roku. Mam tak wiele do dania jako jego własny. Ten album i jego pierwszy singiel „I'm Gonna Love You Just a Little More Baby” były światowymi hitami, podobnie jak instrumentalny „Love's Theme” (wykonany jako Love Unlimited Orchestra).
Późniejsze lata
Lata siedemdziesiąte były fenomenalnie udane dla Barry'ego, a nawet kiedy dyskoteka zmarł, a R&B zmieniło się w latach osiemdziesiątych, nigdy tak naprawdę nie odszedł, dokonując kilku małych powrotów i utrzymując swoje imię w oczach opinii publicznej. Jego największe odrodzenie nastąpiło po programie telewizyjnym Sojusznik McBeala użył kilku swoich piosenek; to i jego ciągły wpływ na społeczności R&B i hip-hop doprowadziły do drugiej kariery, która wciąż trwała, gdy White doznał udaru mózgu w 2003 roku. Osaczony przewlekłymi problemami zdrowotnymi, w tym nadciśnieniem, wysokim ciśnieniem krwi i niewydolnością nerek, White zmarł 4 lipca 2003 r. w West Hollywood w Kalifornii.
Barry White Fakty, ciekawostki i roszczenia do sławy
- Style obejmują R&B, Soul, Disco, Urban Contemporary i Pop
- Stworzył gładką, ale uwodzicielską markę R&B, która rządziła na listach przebojów w latach siedemdziesiątych
- Założona głęboki bas osobowość kochanka-mężczyzny, która definiuje gatunek
- Stworzył Love Unlimited Orchestra, największy wysiłek orkiestrowy w historii R&B
- Pomógł zapowiadać disco z jego orkiestrowymi aranżacjami i napędzającymi bitami
- Kluczowy element w rozwoju nowoczesnego R&B
- Próbkowane i cytowane jako inspiracja przez wielu wczesnych pionierów hip-hopu
- Znany jako „Walrus Of Love”, choć nie znosił tego tytułu
- Uciekał z gangiem z Los Angeles w wieku dziesięciu lat i został skazany na cztery miesiące w wieku 17 lat
- Głos opadł do swojego słynnego dolnego rejestru, w nocy, o czternastej
- Zaaranżowano przebój Boba i Earla z 1963 roku „Harlem Shuffle”
- Lee Ritenour i Kenny G byli członkami White's Love Unlimited Orchestra
- Pierwotnie oferowano w telewizji powracającą rolę „szefa kuchni” Park Południowy
- Czy lektor pracował w kontrowersyjnym filmie animowanym blaxploitation? Coonskin (1975)
- Biolodzy morscy wykorzystali muzykę White'a, aby zachęcić rekiny do reprodukcji
- Nagrody i wyróżnienia obejmują nagrody GRAMMY (1999), Dance Music Hall of Fame (2004)
- Wystąpił gościnnie w 3-odcinkowej historii serialu FOX-TV „Ally McBeal”
Hit piosenki i albumy Barry'ego White'a
#1 trafienia
Muzyka pop „Motyw miłości” z Orkiestrą Love Unlimited (1974), „Nie mogę się nacieszyć miłością, kochanie” (1974)
R&B „Nie mogę się nacieszyć miłością, kochanie” (1974), „Jesteś pierwszym, ostatnim, moim wszystkim” (1975), „Czym jestem Zrobię z tobą” (1975), „To ekstaza, kiedy położysz się obok mnie” (1977), „Praktykuj to, co głosisz” (1994)
10 najlepszych hitów
Muzyka pop „Będę cię kochać tylko trochę bardziej kochanie” (1973), „Nigdy, nigdy nie poddawaj się” (1974), „Co mam zrobić Z tobą” (1975), „Jesteś pierwszym, ostatnim, moim wszystkim” (1975), „To ekstaza, kiedy położysz się obok mnie” (1977)
R&B „Mam tak wiele do dania” (1973), „Nigdy, nigdy nie dam ci” (1974), „Motyw miłości” z Orkiestrą Love Unlimited(1974), „Zrobię dla Ciebie wszystko, co chcesz” (1975), „Pozwól grać muzyce” (1976), „Graj w twoją grę, kochanie” (1978), „Twoja słodycz jest moją słabością” ( 1978), „Włóż mnie do miksu” (1991)
#1 albumy
Muzyka pop Nie mogę się nacieszyć (1974)
R&B: Mam tak wiele do dania (1973), Nie mogę się nacieszyć (1974), Kamień gon” (1974), Po prostu kolejny sposób, aby powiedzieć, że cię kocham (1975), Barry White śpiewa dla kogoś, kogo kochasz (1977), Barry White człowiek (1978), Ikona to miłość (1994)
10 najlepszych albumów
Muzyka pop Barry White śpiewa dla kogoś, kogo kochasz (1977)
R&B Pod wpływem...z Orkiestrą Love Unlimited (1974), Białe złotoz Orkiestrą Love Unlimited (1975), Niech gra muzyka (1976), Umieść mnie w swoim miksie (1991)
Wybitne okładki
Taneczna diva Taylor Dayne miała niewielki hit z coverem „Can't Get Enough of Your Love, Babe”, podczas gdy Lisa Stansfield miała więcej szczęścia ze swoją przebojową wersją „Never, Never Gonna Give You Up” (która również zaowocowała uznaną okładką Cake). Jego prace były często próbkowane w hip-hopie, w szczególności „I'm Gonna Love You Just a Little More”, który pojawił się w „Cuttin' Rhythms” Tone Loca i „De La Orgee” De La Soula.
