W dekadzie między 1910 a 1920 r. nasiona jazzu zaczęły się zapuszczać. Nowy Orlean, tętniące życiem i chromatyczne miasto portowe, w którym ragtime powstało, było domem dla wielu początkujących muzyków i nowego stylu.
Louis Armstrong
W 1913 roku Louis Armstrong został wysłany do domu przestępczości dla nieletnich i tam nauczył się grać na kornecie. Zaledwie pięć lat później lider zespołu Kid Ory stracił swojego głównego kornecistę, Joe „Kinga” Olivera, na rzecz bardziej lukratywnych zajęć w Chicago. Ory zatrudnił Armstronga i pomógł stworzyć talent, który zmienił bieg muzyki.
Dzięki dużej populacji byłych niewolników w Nowym Orleanie w tym czasie blues był w głowach wielu muzyków tego miasta. Kompozytorzy tacy jak W.C. Handy przyczynił się do rozsławienia dźwięku, ale nie przed jego restrukturyzacją i dopracowaniem.
Mniej więcej w tym czasie blues przyjął swoją regularną 12-taktową formę, a kiedy orkiestry dęte grały bluesa przed rozkosznymi tancerzami. „Św. Louis Blues” stał się popularnym hitem, a Louis Armstrong wykonał później jedną z jego najbardziej znanych interpretacji.
Znaczenie pianina Stride
Wraz ze standaryzowaną formą bluesową, w tej dekadzie pojawił się fortepian schodowy. Jego rytmiczna koncepcja zaczęła się od ragtime i wkrótce rozprzestrzeniła się po całym kraju. Najsłynniejsze dzięki Scottowi Joplinowi i Jamesowi P. Johnson, styl kroku zadomowił się w Nowym Jorku, gdzie podczas renesansu Harlemu w następnej dekadzie doprowadził do dalszego rozwoju jazzu.
Pierwsze nagranie jazzowe w historii
Pierwsze nagranie jazzowe powstało w 1917 roku. The Original Dixieland Jazz Band, prowadzony przez kornecistę Nicka LaRocca, nagrał „Livery Stable Blues”. Uważa się, że muzyka nie jest najbardziej autentyczny lub najlepiej zrealizowany jazz tamtych czasów, ale stał się hitem i pomógł rozpalić lont, który doprowadził do jazzu szał.
Freddy Keppard, trębacz, który był uważany za jednego z najlepszych muzyków swoich czasów, otrzymał możliwość nagrania w 1915 roku. Odrzucił propozycję, ponieważ obawiał się, że jeśli nagranie jego gry trafi do obiegu, muzycy mogą ukraść mu styl.
Ważne porody:
- 1917 – Thelonious Monk i Zawroty głowy Gillespie
- 1918 – Ella Fitzgerald
- 1919 – Sztuka Blakey
