Gięcie strun gitarowych 101
Zginanie strun to technika gitarowa używana głównie do grania pojedynczych riffów oraz w sytuacjach na gitarze prowadzącej. Efektywne użycie zagięć strun może wywołać „wokal” z gitary. Chociaż jest to technika używana głównie przez gitara prowadząca Muzycy, nawet trzej akordowi gitarzyści ludowi prawdopodobnie będą musieli od czasu do czasu używać zagięć strun. Należy jednak pamiętać, że zginanie strun na gitarze akustycznej jest znacznie trudniejszym przedsięwzięciem niż na elektrycznej.
Podstawowa technika gięcia
Naszym celem dla tego podstawowego zgięcia jest zagranie nuty na dziesiątym progu (dźwięk A) drugiej struny, zgięcie nuty w górę pół kroku, aby brzmiała jak nuta na 11. progu (nuta Bb), a następnie przywróć strunę do niezgiętej pozycji (A). Aby przygotować ucho na to, jak to powinno brzmieć, zagraj na 10. progu drugiej struny, a następnie przesuń palec do 11. progu i zagraj to. Nuta na jedenastym progu jest twoim „wymiarem docelowym” – właściwym tonem nuty, do której dążysz w zakręcie.
Zacznij od zmierzenia się z nutą na dziesiątym progu drugiej struny za pomocą trzeciego palca. Chociaż nie są odpowiedzialni za granie żadnych nut, drugi palec powinien spoczywać za trzecim palcem na dziewiątym progu, a pierwszy palec na ósmym progu. Zginanie strun na tyle daleko, aby zmienić wysokość tonu wymaga sporo wysiłku – będziesz chciał, aby wszystkie trzy palce pomogły w zginaniu.
Teraz, gdy twoje palce są we właściwej pozycji, zagraj drugą strunę i wywieraj siłę w górę ruchu (w kierunku nieba), przy jednoczesnym utrzymywaniu wystarczającego nacisku na strunę, aby utrzymać ją w kontakcie z progi. Podejmij świadomy wysiłek, aby użyć wszystkich trzech palców w zgięciu, a nie tylko trzeciego palca. Po zgięciu struny na tyle, aby osiągnąć pożądany skok, przywróć strunę do pierwotnej pozycji.
Są szanse, że kiedy spróbujesz tego po raz pierwszy, nie dostaniesz zbyt wiele zmian. Będzie to szczególnie prawdziwe, jeśli spróbujesz pochylić się nad gitara akustyczna - dużo trudniej na nich zginać sznurki. Bądź niezwykle cierpliwy... są szanse, że nie używałeś wcześniej tych mięśni, a ich wzmocnienie zajmie trochę czasu. Ćwicz dalej, a wkrótce to opanujesz.
Nieco trudniejsza technika gięcia strun
To ćwiczenie jest dokładnie takie samo jak poprzednie, z tą różnicą, że tym razem spróbujemy zgiąć nutę o dwa progi („ton” lub „pełny krok”). Zacznij od zagrania na dziesiątym progu, potem na 12., aby usłyszeć wysokość, do której próbujesz zgiąć nutę. Teraz, podczas gry na dziesiątym progu drugiej struny trzecim palcem, wybierz nutę i spróbuj zgiąć ją do 12. progu, a następnie przywróć jej pierwotną wysokość. Pamiętaj: użyj wszystkich trzech palców, aby zgiąć nutę, inaczej nigdy nie będziesz w stanie popchnąć nuty wystarczająco daleko.
Rzeczy do zapamiętania:
- Jeśli nuta „umiera” przed ukończeniem zakrętu, prawdopodobnie przestałeś wywierać wystarczający nacisk na podstrunnica aby nuta brzmiała. Musisz użyć wszystkich trzech palców
- Upewnij się, że popychasz sznurki w kierunku nieba, a nie ziemi. Zagięcia są prawie zawsze wykonywane na trzech górnych strunach, ponieważ są one lżejsze i łatwiej je zginać. Łatwiej jest zginać struny na wyższych progach gitary. W pobliżu wrzeciennika bardzo trudno jest się zgiąć
- Opanowanie tej techniki zajmie trochę czasu, więc bądź cierpliwy.
Różne techniki gięcia strun
Powyższa zakładka ilustruje trzy wariacje bardzo prostego gitarowego riffu używanego często przez BB King. Użyjemy tego riffu, aby zilustrować niektóre sposoby używania gięcia strun w grze na gitarze prowadzącej. Pierwsza technika zginania powyżej, zginanie i zwalnianie, nauczyliśmy się już w lekcji ósmej - podkręć nutę o ton i przywróć ją do "normalnej" wysokości. Raczej proste.
Druga technika jest ogólnie nazywana po prostu wygięciem strun. Różni się od pierwszej techniki gięcia tym, że zamiast wyginać boisko, a następnie przywracać go do normy początkowej wysokości, wyciszamy strunę, gdy jest jeszcze zgięta, aby nie słychać było, że struna wraca do „normalnej” niezgiętej poziom. Osiągasz to uderzając strunę kostką w dół, zginając nutę o ton, a następnie dotykając spodu wciąż wygiętej struny kostką, aby przestała dzwonić. Następnie możesz zwolnić wygięty sznurek z powrotem do pierwotnej pozycji.
Trzecia technika powyżej nazywa się pre-bend. Pre-bend różni się tym, że faktycznie zginasz strunę ZANIM ją zagrasz. Zegnij dziesiąty próg drugiej struny do 12. progu, a następnie uderz strunę kilofem. Teraz zwolnij zakręt, aby tonacja wróciła do normy. Może to być trudne, ponieważ musisz oszacować, jak daleko należy zgiąć nutę, nie będąc w stanie jej usłyszeć. Skoncentruj się na próbie dostrojenia zakrętu.
Jeśli interesuje Cię ten styl gry na gitarze, zachęcam do lektury naucz się grać jak funkcja B.B. King. Większość z tych lekcji nie jest trudniejsza do odtworzenia niż materiał przedstawiony powyżej.
