Jedną z najważniejszych zasad nurkowania jest: oddychaj bez przerwy i nigdy nie wstrzymuj oddechu.
Podczas podstawowego treningu płetwonurkowania uczysz się, że musisz unikać wstrzymywania oddechu pod wodą i zatrzymywania powietrza w płucach. Jeśli wzniesiesz się, wstrzymując oddech, twoje płuca mogą się rozszerzyć („eksplodować”), gdy powietrze się rozszerza. Nazywa się to urazem ciśnieniowym płuc.
Samo wyjaśnienie tego jest często wystarczające, aby zniechęcić uczniów do przestrzegania zasady, ale szczegóły dotyczące tego, co dzieje się z płucami nurka, gdy nadmiernie się rozszerzają, są zwykle pomijane. Na przykład, czy wiesz, że inne warunki i działania poza wstrzymywaniem oddechu mogą powodować nadmierną ekspansję płuc?
Definicja
Barotrauma odnosi się do urazu związanego z ciśnieniem. Słowo płucny odnosi się do twoich płuc. Barotrauma płuc może być również nazywana: nadmierną ekspansją płuc, rozerwaniem płuc lub rozerwaniem płuc.
Może wystąpić na małą skalę
Termin „eksplodujące płuca” sprawia, że uraz ciśnieniowy płuc brzmi jak bardzo dramatyczny uraz, ale jest mało prawdopodobne, że twoje płuca rzeczywiście eksplodują. Alternatywne nazwy dla urazów ciśnieniowych płuc sprawiają, że stan wydaje się katastrofalny, ale urazy ciśnieniowe płuc częściej występują na poziomie prawie mikroskopowym.
Na głębokości powietrze zostaje uwięzione w maleńkich workach powietrznych (tzw pęcherzyki), gdzie w płucach nurka zachodzi wymiana gazowa. Te worki powietrzne są wykonane z niezwykle cienkiej i delikatnej tkanki. Jeśli powietrze zostanie uwięzione w workach, gdy nurek wynurza się, rozszerzy się w wyniku zmiany ciśnienia i rozerwie worki jak wiele małych baloników. Powietrze to ucieka z płuc i powoduje różnego rodzaju uszkodzenia w zależności od tego, dokąd się przemieszcza.
Zmiana ciśnienia
Bardzo małe zmiany ciśnienia mogą spowodować barotraumę płuc. Ponieważ worki powietrzne w płucach są tak małe i cienkie, nawet ciśnienie, które występuje na kilku metrach, może spowodować obrażenia, jeśli powietrze zostanie uwięzione w płucach. Nurkowie powinni pamiętać, że największa zmiana ciśnienia pod wodą następuje przy powierzchni, więc wszyscy nurkowie, niezależnie od głębokości, są zagrożeni. Udokumentowano nawet urazy ciśnieniowe płuc w basenach.
Kto jest zagrożony
Wszyscy nurkowie są zagrożeni. Barotraumy płuc są spowodowane rozszerzaniem się powietrza uwięzionego w płucach i nie są związane z głębokością, czasem nurkowania ani ilością azot nurek wchłonął się pod wodą.
Działania i stany, które powodują barotraumę płuc
Istnieją trzy główne przyczyny barotraumy płuc:
1. Wstrzymanie oddechu
Jeśli nurek wstrzymuje oddech i wynurza się na zaledwie 3-5 stóp, jest narażony na ryzyko urazu ciśnieniowego płuc. Podczas gdy większość nurków wie, że nie powinni wstrzymywać oddechu pod wodą, panika, brak powietrza, kichanie, a nawet kaszel mogą spowodować nieumyślne wstrzymanie oddechu pod wodą. Pamiętaj, że pod wodą prosta czynność wstrzymywania oddechu często powoduje, że stajesz się dodatnia wyporna i wynurzasz się, więc najlepiej unikać wstrzymywania oddechu podczas nurkowania.
2. Szybkie podjazdy
Im szybciej nurek się wynurza, tym szybciej rozszerza się powietrze w jego płucach. W pewnym momencie powietrze rozszerzy się na tyle szybko, że nie będzie mogło skutecznie opuścić płuc nurka, a część rozprężającego się powietrza zostanie uwięziona w jego płucach.
3. Istniejące wcześniej choroby płuc
Każdy stan, który może zablokować i uwięzić powietrze w płucach, może prowadzić do barotraumy płuc. Nawet warunki takie jak astma, który tylko częściowo blokuje wydostawanie się powietrza z płuc, może uniemożliwić skuteczne opuszczenie płuc przez rozprężające się powietrze podczas wynurzania. Obejmuje to stany tymczasowe, takie jak zapalenie oskrzeli lub przeziębienie, oraz stany trwałe, takie jak blizny, zwłóknienie i gruźlica. Aspirujący nurkowie z historią problemów z płucami powinni wcześniej przejść pełne badanie lekarskie przez lekarza znającego się na medycynie nurkowej podjęcie nurkowania.
Przewiń w dół, aby uzyskać pełniejszą listę schorzeń predysponujących nurków do urazu ciśnieniowego płuc.
Główne rodzaje
Barotrauma płuc może objawiać się na kilka różnych sposobów.
1. Tętniczy zator gazowy (AGE)
Jeśli cienka ściana pęcherzyków płucnych pęknie, powietrze może przedostać się do małych naczyń krwionośnych w tkankach płuc. Stamtąd maleńki pęcherzyk powietrza wędruje do serca, gdzie jest pompowany do dowolnego z kilku miejsc, takich jak tętnice serca i mózgu. Gdy nurek kontynuuje wynurzanie, maleńki pęcherzyk powietrza będzie się rozszerzał, aż stanie się zbyt duży, aby zmieścić się w tętnicy i zostanie uwięziony. Pęcherzyk powietrza uwięziony w tętnicy blokuje przepływ krwi, odcinając dopływ tlenu do narządów i tkanek. W skrajnych przypadkach pęcherzyk powietrza w tętnicach serca może spowodować zatrzymanie akcji serca, a pęcherzyk powietrza w tętnicach mózgu może naśladować objawy udaru.
2. Rozedma
Pęknięcie worka powietrznego może również wymuszać rozszerzanie się powietrza w tkankach otaczających płuca. Istnieją dwa główne rodzaje rozedmy płuc wywołanej przez uraz ciśnieniowy płuc:
- Rozedma śródpiersia - Do tkanek otaczających serce i tchawicę wtłacza się powietrze. Charakteryzuje się bólem pod mostkiem, w klatce piersiowej i dusznością.
- Obrzęk podskórny - Powietrze jest wtłaczane do przestrzeni pod skórą wokół szyi i obojczyka. Pod skórą wokół szyi i obojczyka występuje charakterystyczna „chrupkość”.
3. Odma płucna
Odma opłucnowa jest prawdopodobnie najbardziej dramatycznym ze wszystkich przejawów urazu ciśnieniowego płuc. W odmie opłucnowej powietrze z pękniętego płuca rozszerza się do jamy opłucnej lub obszaru między płucami a ścianami klatki piersiowej. Gdy rozszerzające się powietrze napiera na cienkie tkanki płuc, wywiera ciśnienie, które powoduje zapadnięcie się pękniętego płuca. Zdjęcia rentgenowskie odmy opłucnowej pokazują obszar zajęty niegdyś przez płuco prawie całkowicie wypełniony powietrzem, z spłaszczonym płucem skompresowanym do ułamka jego pierwotnej wielkości. W skrajnych przypadkach rozszerzające się powietrze po jednej stronie jamy płucnej może wywierać nacisk na serce, tchawicę i inne płuca, powodując odma prężna. To ciśnienie może być tak ekstremalne, że w widoczny sposób zniekształca tchawicę, zatrzymuje pracę serca lub zapada drugie płuco.
Schorzenia predysponujące nurka
Zarówno tymczasowe, jak i stałe warunki mogą predysponować nurków do urazu ciśnieniowego płuc poprzez całkowite lub częściowe zablokowanie rozprężającego się powietrza w wydostawaniu się z płuc. Oto kilka przykładów stanów, które mogą powodować barotraumę.
- Warunki tymczasowe - Zapalenie oskrzeli, infekcje dróg oddechowych, przekrwienie z powodu alergii, aktywna astma
- Warunki stałe - Zbliznowacenie tkanki płucnej, zwłóknienie, sarkoidoza, gruźlica, ropnie płuc, uszkodzenie spowodowane ciężkim zapalenie płuc, przewlekłe zapalenie oskrzeli, uporczywa astma, nowotwory, zwapnienia gruczołów, niedrożność śluzówki ciężkie palenie
- BLEBS - Badania wskazują, że uważa się, że BLEB, przypominające baloniki przedłużenia worków powietrznych w płucach, zmniejszają elastyczność płuc. Podczas wydechu uwalniają powietrze wolniej niż worki powietrzne płuc. Gdy nurek z BLEB wynurza się, rozszerzające się powietrze może nie być w stanie wystarczająco szybko opuścić BLEB, a część rozszerzającego się powietrza może zostać uwięziona w BLEB, powodując jego pęknięcie. BLEBs zwykle występują u chronicznych palaczy, ale zaobserwowano je również u osób niepalących. Nurkowie mogą być badani na obecność BLEB za pomocą testów oddechowych, zdjęć rentgenowskich i tomografii komputerowej.
Można odróżnić od innych chorób dekompresyjnych
Podczas gdy wiele objawów urazu ciśnieniowego płuc jest podobnych do objawów choroby dekompresyjnej, uraz ciśnieniowy płuc można odróżnić od inne urazy związane z nurkowaniem, ponieważ jego skutki są natychmiastowe, co nie ma miejsca w przypadku większości przypadków choroby dekompresyjnej. Według scuba-doc.com,
„Spośród 24 przypadków urazu ciśnieniowego płuc u nurków Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, objawy urazu ciśnieniowego płuc pojawiły się w 9 przypadkach, gdy nurek był jeszcze wynurzania pod wodą, w 11 przypadkach w ciągu minuty od dotarcia nurka do powierzchni, a w 4 przypadkach w ciągu 3-10 minut od dotarcia nurka do powierzchnia."
Wydaje się to wskazywać, że jeśli nurek wynurza się z bólem w klatce piersiowej, objawami podobnymi do udaru, natychmiast upada nieprzytomny lub przejawia inne objawy w ciągu minuty lub dwóch od wynurzenia, uraz ciśnieniowy płuc powinien być podejrzany.
Zapobieganie
- Nigdy nie wstrzymuj oddechu pod wodą.
- Wznoś się powoli. Większość organizacji szkoleniowych poleca prędkość wynurzania mniej niż 30 stóp na minutę.
- Nie nurkuj z istniejącymi wcześniej schorzeniami, o których wiadomo, że powodują uraz ciśnieniowy płuc. Jeśli nie masz pewności, czy jesteś w stanie nurkować, zdaj egzamin nurkowy od wykwalifikowanego lekarza.
- Nie nurkuj, jeśli możesz wpaść w panikę pod wodą. Często prowadzi to do nieumyślnego wstrzymania oddechu i szybkiego wynurzania.
- Postępuj zgodnie z dobrymi praktykami nurkowymi, takimi jak monitorowanie dopływu powietrza, aby uniknąć sytuacji braku powietrza i braku powietrza; ćwiczyć dobra pływalność i odpowiednio się zważ, aby uniknąć niekontrolowanego wynurzania; używaj dobrze utrzymanego sprzętu; i nurkuj z dobry kolego kto może pomóc w przypadku awarii sprzętu lub innej sytuacji awaryjnej.
