G♯ akordy durowe istnieją, więc dlaczego nigdy nie widzimy tonacji G♯-dur? Mówiąc najprościej, jest zbyt skomplikowany, by można go było używać w praktyce, i jest łatwiejszy sposób, by to wyrazić: za pomocą klawisza A główny (jego ekwiwalent enharmoniczny).
Kluczowe podpisy zawierają maksymalnie siedem pojedynczych śruty lub mieszkania, które widzimy w klawiszach Cis-dur oraz C-dur, odpowiednio. Ale gdybyśmy kontynuowali wzór krzyżyków, następną sygnaturą kluczową byłoby: dur G-sharp, który zawiera Fx (podwójnie ostry).
Dodatkowo niektóre akordy rodem z G-dur byłyby nieco absurdalne. Spójrz:
▪ G# maj: G# - B# - D#
▪ Jestem w: A# - C# - E#
▪ B#min: B# - D# - Fx
▪ C# maj: C# - E# - G#
▪ D# maj: D# - Fx - A#
▪ E# min: E# - G# - B#
▪ Wym. FX: Fx - A# - C#
Alter-Ego Majora G-Sharpa
Ze względu na efektywną notację tę samą dokładną skalę możemy wyrazić tylko za pomocą cztery przypadkowe za pomocą klawisza As-dur. Ten klucz jest identyczny tonalnie lub „ekwiwalentny enharmonicznie”, aby G ostry.
As-durskala jest następująca:
Ab - Bb - C - Db - Eb - F - G**
**Ten g w tej skali jest równa Fx.
Więcej o Enharmonii:
-
Sześć sygnatur kluczy enharmonicznych
Jeśli po prostu znasz znaki tonacji, być może zauważyłeś, że kilka klawiszy – takich jak B-sharp lub Fis-dur – jest pozornie nieobecnych, podczas gdy inne mają dwie nazwy. -
Nieefektywne klucze
Okrąg kwint pokazuje tylko podziałki robocze. Ale jeśli rozszerzymy jego wzór, zobaczymy, że w rzeczywistości jest to bardziej nieskończona spirala; nie ma końca możliwości skal i klawiszy muzycznych. -
Tabela kluczy działających i niedziałających
Zobacz wyraźny obraz przedstawiający, które opisy są wykonalne, a które są zbędne.
