Co tydzień początkowy skład na NASCAR wyścig jest określany przez proces kwalifikacyjny NASCAR. Biorąc pod uwagę czasy kwalifikacji i tymczasowe uwzględnienie w miksie kwalifikacji NASCAR, mogą one być nieco mylące. Oto aktualna metoda, którą NASCAR używa do określenia oficjalnego składu startowego na wyścig każdego tygodnia.
Kto idzie pierwszy?
Kiedyś kolejność kwalifikacyjna była ustalana losowo. W latach 2011 i 2012 kolejność kwalifikacji została ustalona przez prędkości treningowe, z najwolniejszymi kierowcami jako pierwsi, a najszybszymi kierowcami startującymi jako ostatni. Wciąż tak to działa w przypadku ogólnokrajowej i kempingowej serii samochodów ciężarowych.
W 2013 roku seria Sprint Cup powróciła do losowania w celu ustalenia kolejności kwalifikacji.
Kolejność kwalifikacyjna może mieć ogromny wpływ na wynik kwalifikacji. Jako ścieżka ochładza się późnym popołudniem, często prędkość wzrasta, więc wylosowanie dużej liczby jest często zaletą.
Bieg kwalifikacyjny
W wyznaczonym czasie rozpoczną się kwalifikacje NASCAR. Samochody wjeżdżają na tor pojedynczo. Kierowcy zwykle startują z pit-roadu i mają mniej niż jedno pełne okrążenie, aby nabrać prędkości. Kierowcy otrzymują zieloną flagę, gdy po raz pierwszy przekroczą linię startu/mety. Wtedy kierowcy dostają dwa
W grę wchodzi pewna strategia. Na płycie ograniczającej kierowcy wyścigowi „wyrzucą” swoje pierwsze okrążenie, podbiegając do ściany zewnętrznej. Daje to silnikowi maksymalną ilość czasu na rozkręcenie i sprawia, że drugie okrążenie jest nieco szybsze.
I odwrotnie, na szorstkim torze, takim jak Darlington, kierowca może zjechać do boksów po pierwszym okrążeniu oznaczonym zieloną flagą i nawet nie przejechać drugiego okrążenia kwalifikacyjnego, ponieważ samochód jest najszybszy na samym początek. Jeśli kierowca czuje, że na pierwszym okrążeniu osiągnął swój cel, marnuje czas i ryzykuje uszkodzenie samochodu, pokonując kolejne okrążenie, które zwykle będzie wolniejsze.
Bardziej powszechne są jednak „zwykłe” tory ze średniej półki, na których kierowcy będą jechać na całość przez dwa okrążenia, aby ustawić szybki czas.
Czas kontra prędkość
Oficjalnie kwalifikacje NASCAR są ustalane na podstawie czasu potrzebnego kierowcy na ukończenie jednego najszybszego okrążenia. NASCAR elektronicznie mierzy okrążenia do jednej tysięcznej sekundy (.001). W przypadku remisu miejsce zajmuje drużyna z wyższą liczbą punktów właściciela samochodu.
Zauważ, że mówimy o czasie podczas kwalifikacji, a nie o prędkości. Wzór na przeliczanie czasów okrążeń na mile na godzinę to:
(długość toru w milach)/(czas okrążenia w sekundach)*60*60
Kwalifikacje są zwykle podawane w mediach w milach na godzinę, ale oficjalnie trwają sekundy.
W idealnym świecie najszybsze 43 samochody, które pojawią się w kwalifikacjach NASCAR w danym tygodniu, rozpoczną wyścig. Jednak, aby nagrodzić zespoły, które pojawiają się tydzień po tygodniu, NASCAR ma kilka prowizorycznych dostępnych, aby pomóc zespołowi, który ma zły tydzień.
Gwarantowane Startery
W latach 2005-2012 NASCAR gwarantował 35 najlepszym zespołom właścicieli samochodów miejsce w początkowym składzie. Na sezon 2013 zrezygnowano z tej zasady. NASCAR powrócił do przepisów sprzed 2005 roku, w których trzydzieści sześć najwyższych pozycji określa prędkość.
Jeśli jesteś jednym z najszybszych kierowców podczas kwalifikacji, wystartujesz do wyścigu bez względu na to, ile masz punktów.
Prowizorki
Po wyznaczeniu 36 najlepszych miejsc według prędkości NASCAR rezerwuje kilka miejsc dla kierowców, którzy mają problem podczas biegu kwalifikacyjnego. Dzięki temu najlepszy zespół może mieć awarię lub awarię sprzętu podczas kwalifikacji i nadal uczestniczyć w wyścigu.
Kolejne sześć pozycji (37-42) wyznaczają punkty właścicieli samochodów dla zespołów, które nie wystartowały w wyścigu w oparciu o czas kwalifikacyjny. Te zespoły ustawiają się na podstawie punktów, a nie prędkości.
Pozostaje jedno ostatnie miejsce, które jest znane jako „Tymczasowe Mistrzostwa”. Ta ostatnia 43 pozycja startowa jest zarezerwowany dla każdego byłego mistrza NASCAR, który nie zakwalifikował się do wyścigu w żaden inny sposób (punktami lub dalej) czas.)
Kierowca może używać tymczasowych mistrzów tylko raz na sześć wyścigów. Jeśli kierowca z niego korzysta, będzie musiał spróbować zakwalifikować się jeszcze sześć razy, zanim będzie mógł go ponownie użyć.
Jeśli nie ma kierowcy kwalifikującego się do Champions Provisional, to miejsce należy do ósmego najszybszego kierowcy, który nie ma zagwarantowanego miejsca startowego na podstawie punktów.
Niektóre wyjątki od zasad
Najbardziej oczywistym wyjątkiem od tego wszystkiego jest Daytona 500. Daytona 500 odbywa się według własnego procesu kwalifikacyjnego, który nie przypomina żadnego innego wyścigu w harmonogramie NASCAR.
Kolejny wyjątek dotyczy wszystkich ważnych punktów właściciela samochodu. Przez pierwsze trzy wyścigi roku NASCAR wykorzystuje punkty właściciela samochodu z poprzedniego sezonu. Począwszy od czwartego wyścigu roku NASCAR przełącza się na punkty właściciela samochodu w bieżącym sezonie, aby określić gwarantowane starty.
I wreszcie, co robi NASCAR, gdy pada deszcz lub śnieg lub z jakiegokolwiek innego powodu kwalifikacje są odwołane? Jeśli kwalifikacja zakończy się deszczem, skład startowy zostanie określony na podstawie prędkości treningowych.
Jeśli praktyka byłaby zbyt deszczowa, NASCAR ustawia 42 najlepszych kierowców według punktów właścicieli samochodów. Wtedy prowizoryczny Champions jest nadal dostępny dla byłego mistrza, który nie znajduje się w czołowej 42. Jeśli nie ma niekwalifikowanego poprzedniego mistrza, następny kierowca z punktami otrzymuje ostatnie miejsce startowe.
Zasady kwalifikacyjne NASCAR mogą wydawać się dość skomplikowane, ale kiedy je podzielisz i spojrzysz na każdy element łamigłówka staje się o wiele bardziej oczywista, jak to wszystko pasuje do siebie, aby stworzyć początkowy skład na każdy tydzień wyścigi.
