Moc gra w Hokej na lodzie może być źródłem pewnego zamieszania dla nowych widzów w tym sporcie. Mówiąc najprościej, gra o władzę ma miejsce, gdy jeden lub dwóch graczy z jednej drużyny zostanie wysłanych na ławkę kar – to znaczy, są zobowiązani do opuszczenia lodu na jakiś czas – dając w ten sposób przeciwnej drużynie jedno- lub dwuosobową przewagę.
Sytuacja power play trwa dwie minuty lub pięć minut. Dwuminutowa kara jest wynikiem drobnego wykroczenia, natomiast pięciominutowa kara jest nakładana za wykroczenia uznane za poważne zgodnie z zasady.
„Zagraj” kontra 'Mocne zagranie'
Sama nazwa „power play” powoduje pewne zamieszanie wśród nowicjuszy. Weź pod uwagę, że „gra” w hokeju ma to samo ogólne znaczenie, co w większości dyscyplin sportowych — ruchy wykonywane przez drużynę, aby awansować na swoją pozycję i, jeśli to możliwe, zdobywać punkty nad przeciwną drużyną. Ale w hokeju na lodzie ”moc grać” to nieco inna koncepcja. To sama sytuacja — kiedy drużyna ma przewagę jednego lub dwóch graczy — nazywa się to „power play”, a nie ruchy, które wykonuje drużyna z przewagą gracza w okresie, w którym ta przewaga istnieje.
Co to kończy?
W przypadku kary mniejszej lub dwuminutowej, gra o władzę kończy się, gdy upłynie czas kary, gdy drużyna z przewagą zdobędzie bramkę lub gdy sama gra się skończy. Jeśli dwóch graczy znajduje się na ławce kar, gol drużyny przeciwnej uwalnia tylko pierwszego ukaranego zawodnika. Jeśli kara jest karą większą lub pięciominutową, gra o władzę kończy się dopiero po upływie pięciu minut lub po zakończeniu gry. Bramka nie kończy kary głównej.
Jeśli drużyna krótkoręczna zdobędzie bramkę, kara nie kończy się, niezależnie od tego, czy jest to kara większa, czy mniejsza.
Wiele taktyk, te same cele
Wiele książki, artykuły, blogi i sesje strategiczne trenerów poświęcone były zawiłościom taktyk power play, każdy z własną kolorową (i dla nowicjuszy nieodgadnioną) nazwą: Parasol, 1-2-2, 11-3-3, Spread itd. na. Szczegóły tych taktyk są złożone, ale ich cele są takie same:
- Umieszczenie krążka w punktacji
- Tworzenie dynamiki rozmieszczania graczy, która wyróżnia strategie obronne
- Konfigurowanie ruchów taktycznych, które grają na braku jednego lub więcej graczy w obronie
- Tworzenie okazji do strzałów o wysokiej jakości lub jak największej liczby strzałów (stratedzy różnią się, które z tych podejść jest najlepsze).
- Tworzenie kolejnych możliwości zdobycia bramki po nieudanych strzałach
Podczas gry o władzę drużyna z krótką ręką może: lód krążek— to znaczy, strzel go przez linię środkową i linię bramkową drużyny przeciwnej, nie dotykając go. Gdy zespoły są w pełni sił, oblodzenie jest wykroczeniem.
