Istnieje wiele różnych typów partii basowych, ale podstawowa rola basu w sekcji rytmicznej jest taka sama: definiowanie struktury harmonicznej poprzez podkreślanie akord korzenie, zazwyczaj na pierwszym uderzeniu taktu. Poza tym różne rodzaje linii basu pomagają zdefiniować styl muzyki i poczucie pędu do przodu.
Tworząc dowolną partię basową, warto pomyśleć o nutach docelowych i nutach podejścia. Nuta docelowa to taka, za którą najbardziej odpowiedzialny jest bas. To najważniejsza część pracy. Ponownie, pryma akordu na takcie 1 jest częstym celem. Planując linię, basista zaczyna od rozważenia, które nuty są obowiązkowymi celami. Następnie następną kwestią jest sposób podejścia do tych celów, często za pomocą tonów innych niż akordowe, aby stworzyć poczucie pędu do przodu, napięcia i rozluźnienia, choć czasami powtarzane jako pedał, aby wzmocnić Harmonia.
Oprócz celów i podejść, bas może grać perkusyjne „przeskoki”, brzdąkając na wyciszonej strunie, aby uzyskać perkusyjny dźwięk artykulacyjny, aby ożywić linię, bezpośrednio poprzedzającą nutę docelową, zwykle o jedną trzecią bicie.
Oto najczęstsze typy linii basowych lub podejścia do tworzenia partii basowych.
-
Dokonywanie zmian. W prawie każdym współczesnym stylu opartym na groove, priorytetem basu jest „dokonanie zmian” lub ugruntowanie harmonicznej struktury melodii. Najprościej, bas gra równomierne, długotrwałe nuty (całe nuty, półnuty itp.), brzmiące akordy dźwięki na mocnych uderzeniach taktu, często zbieżnych z prostymi rytmami granymi przez stopę bęben. Tak więc, w metrum 4/4, zwykle bas gra prymę w takcie 1, a często prymę, 5 lub oktawę w takcie 3. Odmianą długotrwałych nut jest granie punktu pedałowego lub jednej nuty poprzez różne zmiany akordów.
Partia basowa nie musi być szczególnie liniowa lub charakterystyczna; po prostu wybrzmienie prymy przy każdej „zmianie” akordu jest podstawową odpowiedzialnością basisty, a zatem podstawową i krytyczną funkcją większości basów w rytmie.
Kiedy basista słabnie i skupia się na „wprowadzaniu zmian”, doskonali się na najbardziej podstawowym poziomie harmonijnego zarysowania – czysto kręgosłupa. Dla basu nie ma wstydu w prostocie. - Czas odtwarzania. Kiedy basista „gra na czasie”, każde uderzenie taktu jest artykułowane, a nie tylko granie długich nut. Daje to więcej ruchu rowkowi. To podejście może przybierać różne formy, od powtarzających się nut, przez naprzemienne korzenie i piątki, po chodzące linie basu. Ponownie, ma tendencję do pasowania do rytmów stopy perkusji. Często termin „czas odtwarzania” jest używany w kontekstach jazzowych, jako antyteza „czasu zatrzymania” (patrz niżej).
- Krocząca linia basu. Kiedy bas „chodzi”, gra w czasie stosując podejście liniowe, poruszając się głównie w równych ćwierćnutach, z wyczuciem swingu. Poza tylko tonami akordowymi, diatoniczne skala mogą być używane i uzupełniane nutami chromatycznymi, aby ułatwić umieszczenie zamierzonego docelowego tonu akordu na zamierzonym rytmie. Podczas gdy beat 1 nadal zwykle ma prymę akordów, istnieje poczucie ruchu i podróżowania po linii, ponieważ łączy ona ze sobą ważne tony progresji akordów. Uderzenia 2 i be 4 są szczególnie prawdopodobne, że są punktami napięcia, co prowadzi do rozwiązania w taktach 3 i 1 następnego taktu. Stałe ćwierćnuty mogą być ozdobione od czasu do czasu optymistycznym wyczekiwaniem zaledwie jednej trzeciej taktu, aby utrzymać ruch. Chodzące linie basowe są szczególnie powszechne w stylach jazzowych, boogie-woogie i country.
- Rify. bas Riff jest powtórzeniem lizać— to znaczy krótka, podobna do melodii figura. Linie basu Riff są szczególnie popularne w stylach rockowych i R&B. Kilka słynnych riffów basowych: „Money” Pink Floyd, „Green Onions” Bookera T i MG oraz „Come Together” Beatlesów.
- Zatrzymaj czas. W części czasu zatrzymania bas (z resztą zespołu) gra krótki rytm początkowy, zwykle prymę akordu na takcie 1, ewentualnie z figurą rytmiczną, ale potem bas i reszta sekcja rytmiczna milczą przez kilka uderzeń, podczas gdy melodia gra samotnie, jak wezwanie i odpowiedź, lub jak strzelanie jojo z klifu. To przede wszystkim technika jazzowa i bluesowa. Znanym przykładem jest „Sweet Georgia Brown”.
- Wzory afrokubańskie/latynoskie/południowoamerykańskie. Linie basowe w afro-kubańskim, brazylijskim i pokrewnych stylach z Ameryki Łacińskiej i Południowej ogólnie określają różne powtarzające się tradycyjne rytmy wzory, który może trwać jeden lub dwa takty. Rytmy mają tendencję do synkopowania, a nuty skupiają się na prymie, 5 i oktawie. Dobrym przykładem jest „Oye Como Va”, z wersjami, które warto usłyszeć Tito Puente, Carlos Santana i inni.
- Solo. Oczywiście bas może również grać solo i istnieją różne rodzaje stylów linii solowych. W tym momencie łamie charakter i gra bardziej melodyjnie, rozszerzając swoją rolę z prostego definiowania harmonii, a zamiast tego podążając za tymi samymi parametrami melodycznymi, co inne instrumenty. Jednak wielu basistów podczas gry robi nawet przelotne odniesienia do podstawowych funkcji basu solo, a reszta zespołu słabnie, nawet jeśli to tylko po to, by tu i tam ukraść szybkie korzenie, jako łaska Notatka. Bo widzisz, ktoś nadal musi być dorosłym w pokoju.
Granice między tymi podejściami i terminami czasami się zacierają. Na przykład chodząca linia basu będzie grać w czasie, gdy wprowadza zmiany. Ponadto ten sam utwór często używa więcej niż jednego, zmieniając podejście od refrenu do refrenu w celu nadania różnorodności i kształtu aranżacji. Na przykład, bas może po prostu dokonywać zmian w trakcie head (melodii), chodzić podczas solówek i ostatecznie robić refren lub dwa w zatrzymanym czasie, aby zbudować napięcie w głowie. A bas może od czasu do czasu zagrać wypełnienie kilku uderzeń w refrenie, jeśli wymaga tego aranżacja. Są to więc ogólne podejścia i terminy, a nie sztywne i szybkie reguły lub ściśle określone typy. Ale zrozumienie ogólnego podejścia może pomóc w wyjaśnieniu tego, co robisz i doprowadzić do nowych pomysłów.
