Kiedy masz zamiar zagrać piosenkę i patrzysz na zapis nutowy, warto wiedzieć, w jakim kluczu musisz zagrać. Aby się o tym przekonać, spójrz na sam początek nuty, na pięciolinii, zaraz za kluczem, możesz zobaczyć zestaw mieszkania lub śruty. To jest kluczowa sygnatura. Tak jak pisemny podpis mówi ci imię i nazwisko osoby, podpis przy kluczu mówi ci klucz do grania muzyki. Sygnatura przykluczu jest pisana bezpośrednio przed metrum.
Powód kluczowego podpisu
Celem sygnatury klucza, oprócz tego, że mówisz, jakim kluczem grać, jest uniknięcie pisania zbyt wielu przypadkowe, jak krzyżyki i bemola, w całym zapisie nutowym.
Na przykład, jeśli utwór jest napisany B-dur, to oznacza to, że przez cały utwór, w większości przypadków, gdy zobaczysz B w nutach, będziesz musiał zagrać B-dur. Piosenka napisana B-dur prawdopodobnie ma dużo B w nutach. Tak więc, zamiast powtarzać bemol na wszystkich B w piosence, znak bemolu, który wygląda podobnie do znaku „b”, jest umieszczony w trzecim wierszu potrójny klucz wiolinowy
Niektóre instrumenty mogą grać w górę lub w dół przez oktawy, w takim przypadku tonacja mówi ci, że wszystkie inne nuty tej samej litery, nawet jeśli są w innych oktawach, muszą być wyostrzone lub spłaszczone.
Najłatwiejszą sygnaturą do zapamiętania lub zapamiętania jest C-dur, w której nie ma krzyżyków ani bemoli.
Czasami kompozytorzy zmieniają tonację w całym utworze muzycznym. Kiedy tak się dzieje, to zwykle po podwójnej kreski w nutach.
Szybki sposób na poznanie klucza do gry
Istnieje kilka szybkich sztuczek, aby dowiedzieć się, w jaki klucz musisz grać. Możesz określić klucz, w którym grasz, patrząc na krzyżyki lub bemole i zastosuj małą sztuczkę. Możesz też zapamiętać liczbę bemoli lub krzyżyków i automatycznie wiedzieć, w jaką tonację grasz.
Należy pamiętać, że jest tylko siedem mieszkań: B-E-A-D-G-C-F i mieszkania zawsze pojawiają się w tej samej kolejności w sygnaturze klucza. Z drugiej strony, kolejność krzyżyków: F-C-G-D-A-E-B zawsze pojawia się w tej samej kolejności. Jeśli zauważysz, kolejność krzyżyków jest w rzeczywistości tą samą kolejnością bemoli (B-E-A-D-G-C-F), ale odwrotną.
Szybkie sztuczki z kluczem głównym (ostre)
Jeśli sygnatura ma krzyżyk, spójrz na pozycję ostatniego krzyżyka i podnieś go o pół kroku, aby uzyskać klucz. Na przykład, jeśli ostatnim krzyżykiem jest E, podnieś go o pół kroku, czyli F, tonacja to Fis-dur.
Możesz także policzyć krzyżyki i wiedzieć, w jakim tonacji grasz.
| Liczba ostrych przedmiotów | Kluczowy podpis |
|---|---|
| 0 ostrzy | C |
| 1 ostry | g |
| 2 śruty | D |
| 3 śruty | A |
| 4 śruty | mi |
| 5 ostrzy | b |
| 6 ostrzy | Fis |
| 7 ostrzy | C ostry |
Szybkie sztuczki z kluczem głównym (mieszkania)
Kiedy sygnatura ma mieszkanie, po prostu spójrz na przedostatnie mieszkanie, a otrzymasz klucz. Na przykład, jeśli As jest przedostatnim bemsą w tonacji, oznacza to, że muzyka jest w As-dur. Wyjątkami są F-dur, ponieważ zawiera tylko jeden bemol i C-dur, ponieważ nie zawiera bemolów ani krzyżyków.
| Liczba ostrych przedmiotów | Kluczowy podpis |
|---|---|
| 0 mieszkań | C |
| 1 mieszkanie | F |
| 2 mieszkania | B mieszkanie |
| 3 mieszkania | Es |
| 4 mieszkania | Mieszkanie |
| 5 mieszkań | D mieszkanie |
| 6 mieszkań | G płaskie |
| 7 mieszkań | C mieszkanie |
Szybka sztuczka z pomniejszym kluczem
Po prostu znajdź nazwę tonacji w tonacji durowej i obniż ją o trzy pół stopnia, aby uzyskać tonację molową. Na przykład Es-dur obniżony o trzy pół kroki będzie w c-moll. Moll, który ma taką samą sygnaturę jak dur, nazywa się względnym molem. Na przykład es-dur i c-moll mają 3 bemole, ale c-moll jest o trzy pół kroku niższe niż Es-dur.
Aby uzyskać kolejne szybkie odniesienie, możesz zapamiętać lub zachować tabela sygnatur kluczy przydatne zarówno dla klawiszy durowych, jak i molowych.
