Wojskowe sytuacje domowe mogą być mylące, ponieważ rządzą nimi mieszana mieszanina przepisów wojskowych, stanowych praw i procedur rozwodowych, a także statutów federalnych.
W tym artykule postaramy się wydobyć trochę sensu z tego zamieszania. W nadchodzących tygodniach postaram się omówić wszystkie różne aspekty związanej z wojskiem sytuacji rozwodu lub separacji, w tym „prawa” wojskowego i członków rodziny, wojskowego mieszkania rodzinnego, alimentów dla małżonków i dzieci, dowodów osobistych, ustawy o ochronie byłego małżonka w służbach mundurowych, Ustawa o pomocy cywilnej dla żołnierzy i marynarzy, sytuacje przemocy domowej, ozdoby, jurysdykcja rozwodowa, prawnicy i nie tylko.
Stanowisko wojska w sprawie rozwodu
Ogólnie rzecz biorąc, ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że wojsko uważa rozwód i separację za prywatną sprawę cywilną, którą najlepiej rozstrzygają sądy. Czasami małżonkowie wojskowi zbyt wiele oczekują od władz wojskowych. Myślą, że mogą skontaktować się z dowódcą współmałżonka, a dowódca zrzeknie się magicznej różdżki i wszystko poprawi.
W większości przypadków jest to nierealne – tak samo jak nierealistyczne byłoby oczekiwanie, że menedżer w K-Mart zaangażuje się w twoją sytuację małżeńską, jeśli twój małżonek tam pracuje. Komendant ma ograniczone uprawnienia w zakresie rozwodów i separacji. Wojsko angażuje się w sytuacje wewnętrzne tylko w bardzo ograniczony, specyficzny sposób, poprzez procedury, które są: dozwolone na mocy prawa lub przepisów wojskowych, i zwykle, gdy dotyczy to wynagrodzenia, świadczeń, majątku itp., które są regulowane przez prawo federalne. W ogromnej większości wojskowych, krajowych sytuacji, właściwą procedurą jest uzyskanie adwokata i skierowanie sprawy do sądu, tak jak wszyscy w Stanach Zjednoczonych muszą to zrobić.
Prawnicy wojskowi
Personel wojskowy i członkowie rodzin mają dostęp do bezpłatnych usług prawnych świadczonych przez „Kancelarię Prawną” (JAG). Jednak większość ludzi nie zdaje sobie sprawy, że JAG jest bardzo mało pomocny, jeśli chodzi o rozwód i separację. Co najwyżej JAG może udzielić ogólnych porad. Nie mogą przygotować dokumentów rozwodowych lub separacyjnych; nie mogą reprezentować Cię w sądzie, nie mogą złożyć w Twoim imieniu sprawy o rozwód lub separację.
Dość często nawet „porada ogólna” może być mało przydatna, ponieważ nie ma wymogu posiadania licencji prawnika wojskowego praktykować prawo w stanie, w którym się znajduje, więc wiedza prawnika na temat przepisów rozwodowych w tym konkretnym stanie może być ograniczony. W przypadku rozwodu wojskowego, separacji lub alimentów na dziecko należy skonsultować się z prawnikiem cywilnym, który zna przepisy rozwodowe obowiązujące w danym stanie.
Wybrany przez Ciebie prawnik powinien mieć również duże doświadczenie w zakresie prawa rodzinnego związanego z wojskiem (ponieważ wiele rzeczy) są różnice między sytuacjami krajowymi związanymi z wojskiem i cywilnymi). Prawnik rodzinny z doświadczeniem w prawie rodzinnym związanym z wojskiem będzie znał przepisy ustawy o pomocy cywilnej dla członków służby (SSCRA) oraz Ustawa o ochronie byłych małżonków w służbach mundurowych (USFSPA), a także szczególne przepisy wymagane do zajęcia wynagrodzenia wojskowego.
Zacznij od skontaktowania się z lokalnym stowarzyszeniem prawników i poproś ich o listę prawników rozwodowych w Twojej okolicy, którzy specjalizują się w sytuacjach rozwodowych związanych z wojskiem. Niektórzy prawnicy specjalizujący się w sprawach rozwodowych związanych z wojskiem ogłaszają się w Internecie. Wielu prawników oferuje bezpłatne konsultacje wstępne. Skorzystaj z tego. Przeprowadź wywiad z kilkoma prawnikami i wybierz najlepszego w swojej konkretnej sytuacji.
Wojskowe karty identyfikacyjne
Wydawanie dowodów osobistych wpędza wiele osób w kłopoty. Błędnie myślą, że skoro przepisy wymagają od nich złożenia wniosku o wydanie dowodu osobistego członka rodziny, a ponieważ są wymienieni jako „sponsor”, mogą „skonfiskować” dowód osobisty współmałżonka w dowolnym momencie wybierać. To nie jest prawda. Legitymacje członków rodziny (i przywilej, jaki dają takie karty) są uprawnieniem, przyznawanym przez prawo Kongresu (nie sponsorem). Innymi słowy, to Kongres decyduje, kto może, a kto nie może mieć dowodu osobistego, nie wojskowy „sponsor”.
Wojskowy, który bezprawnie odbiera małżonkowi wojskowy dowód osobisty, może być: oskarżony o Kradzież na podstawie art. 121 Jednolitego Kodeksu Sądownictwa Wojskowego (UCMJ). Wszystkie usługi stosują ten sam „wspólny” przepis, który reguluje wydawanie wojskowych kart identyfikacyjnych. Jeżeli wojskowy odmówi podpisania wniosku o wydanie dowodu tożsamości dla osoby pozostającej na utrzymaniu wojska, rozporządzenie zawiera zapisy, w których Urząd Kadr może to wskazać we wniosku i wydać dowód osobisty w każdym razie.
W większości przypadków małżonek niebędący wojskiem traci dowód osobisty (i przywilej) po uprawomocnieniu się rozwodu, z dwoma wyjątkami:
- strony pozostawały w związku małżeńskim od co najmniej 20 lat;
- członek przepracował co najmniej 20 lat pracy kwalifikującej się do emerytury, oraz
- małżeństwo i służba wojskowa pokrywały się co najmniej 20 lat.
- Były małżonek „20/20/20”. Pełne świadczenia (medyczne, komisarza, wymiana bazy, teatr itp.) są rozszerzone na byłego niezamężnego współmałżonek, gdy: (Uwaga: Jeśli plan opieki zdrowotnej sponsorowany przez pracodawcę obejmuje byłego współmałżonka, opieka medyczna nie jest upoważniony. Jednak w przypadku zakończenia ubezpieczenia świadczenia wojskowej opieki medycznej mogą zostać przywrócone na wniosek byłego małżonka.
- Strony były małżeństwem od co najmniej 20 lat;
- Członek przepracował co najmniej 20 lat służby zaliczanej do emerytury, a małżeństwo i służba wojskowa pokrywały się co najmniej 15 lat
- Były małżonek „20/20/15”. Były małżonek 20/20/15 kwalifikuje się do świadczeń medycznych (bez prowizji, bx itp.) przez rok od daty rozwodu, rozwiązania lub unieważnienia małżeństwa. (Uwaga: jeśli plan opieki zdrowotnej sponsorowany przez pracodawcę obejmuje byłego współmałżonka, opieka medyczna nie jest dozwolona.)
Obudowa podstawowa
Podczas gdy mieszkanie rodzinne w bazie jest „wydawane” członkowi wojska, członek nie ma uprawnień do eksmisji członków swojej rodziny wojskowej (tylko dowódca instalacji ma takie uprawnienia). W rzeczywistości w większości przypadków, gdy sytuacja w domu uległa pogorszeniu do punktu, w którym następuje fizyczna separacja uzasadnione, pierwszy sierżant lub dowódca zwykle rozkaże członkowi wojska zamieszkać w dormitorium (koszary). Dzieje się tak dlatego, że wojsko ma prawo do umieszczania (bezpłatnie) wojskowego w akademikach, ale nie ma prawa do zapewniania bezpłatnych kwater wojskowym małżonkom.
Jednak zgodnie z prawem, wojskowe mieszkania rodzinne mogą być zajmowane tylko przez członków wojska, którzy mieszkają z członkami rodziny (inne niż dozwolone wyjątki, takie jak sytuacja, w której członek wojska jest rozmieszczony na morzu lub służy w odległej wyprawie) powierzchnia). Wszystkie usługi mają przepisy, które wymagają opuszczenia lokalu mieszkalnego (zwykle w ciągu 30 dni), jeśli członkowie wojska przestaną tam mieszkać lub jeśli żaden członek rodziny tam nie mieszka. Tak więc w większości przypadków w przypadku separacji strona pozostająca w podstawowym mieszkaniu musi: opuścić (chyba, że pozostałą stroną jest wojskowy i inne osoby pozostające na utrzymaniu, np. dzieci, pozostawać). Wojsko nie zapłaci jednak za takie posunięcia.
Podczas gdy rozporządzenie w sprawie wspólnych podróży (JTR), paragraf U5355C upoważnia wojsko do płacenia za krótkodystansowy transport artykułów gospodarstwa domowego w przypadku, gdy członek wojska otrzymuje polecenie opuszczenia bazy; rozporządzenie wyraźnie zabrania wykorzystywania tego przepisu do „problemów osobistych”. Rozporządzenie stanowi: „HHG na krótkich dystansach przeprowadzka, incydent związany z przeprowadzką do/z kwater rządowych, nie jest upoważniony do zajmowania się osobistymi problemami, wygodą członka lub morale."
