Wszyscy wspinacze muszą znać te cztery podstawowe węzły tarcia używane we wspinaczce:
- Węzeł prusik
- Węzeł Klemheist
- Węzeł Bachmann
- Węzeł Autoblock AKA Węzeł francuski Prusik
Każdy wspinacz musi znać przynajmniej jeden z tych węzłów tarcia, aby mógł wspiąć się na lina stała, szczególnie w sytuacji awaryjnej; uciec z asekuracji w celu ratowania się; wspinać się po linie po wpadnięciu do szczeliny lodowca; i jako zapas bezpieczeństwa lub automatyczne blokowanie podczas zjazdu na linie. Cztery węzły są łatwe do nauczenia, szybkie do wiązania i nie uszkadzają liny jak a wyciągarka mechaniczna, który wykorzystuje zęby do chwytania liny. Kiedy wspinacze używają węzłów do wspinania się po linie, technika ta nazywa się „Prusiking”.
Węzły tarcia chwytają linę, gdy są obciążone
Wszystkie cztery węzły cierne to w zasadzie tylko pętla cienkiego sznurka, zwykle nazywanego „Zawiesia prusika”, dołączony do lina wspinaczkowa. Po założeniu węzła wspinacz wspina się po linie, przesuwając po niej węzeł. Węzeł, wykorzystując tarcie powstałe, gdy węzeł jest obciążony ciężarem wspinacza, zaciska się i chwyta linę, umożliwiając wspinaczowi wspinaczkę. Węzły cierne nie powinny być używane na oblodzonych linach, ponieważ węzeł nie chwyta liny. Jeśli do wspinaczki używasz węzłów ciernych, ważne jest, aby użyć dwóch zawiesi zawiązanych w dwa węzły i upewnić się, że jesteś przywiązany do liny – nigdy nie ufaj swojemu życiu pojedynczemu węzłowi ciernemu.
Węzły cierne za pomocą cienkiego sznurka
Węzły cierne najlepiej wiązać sznurkiem o długości 5 mm lub 6 mm, a końce należy wiązać podwójnym węzłem rybackim lub węzłem rybackim o podwójnej ósemce (oba węzły są używane do wiązanie lin do zjazdu razem) tworząc pętlę sznurka. Im grubszy sznur węzła w stosunku do średnicy liny wspinaczkowej, tym mniejsze tarcie lub siła trzymania węzła na linie. Powoduje to, że węzeł ślizga się po linie zamiast mocno go chwytać. Zawsze lepiej jest użyć sznurka niż taśmy do węzła ciernego, chociaż taśmy, takie jak temblaki, będą działać w razie potrzeby.
Jak długie powinny być twoje sznurki?
Długość pętli sznurka do węzła ciernego to osobista decyzja. Wolę używać 24-calowych pętli, tej samej długości co chusta szyta, niż dłuższej pętli. Krótsze pętle są łatwiejsze do noszenia na uprzęży i można je łatwo wydłużyć, przypinając do nich kolejną nosidełko. Do wykonania 24-calowej pętli wymagany jest przewód o długości 5 stóp. Niektórzy wspinacze wolą nosić 24-calową pętlę i 48-calową pętlę, przypinając krótszą do ich pętli asekuracyjnej uprzęży, a dłuższą jako pętlę do stóp.
4 węzły tarcia
Oto cztery węzły tarcia, ich zastosowania oraz ich zalety i wady.
Węzeł Prusik
ten Węzeł prusik jest najczęściej używanym węzłem ciernym do wychodzenia po linie. Jest łatwy do związania i bardzo bezpieczny, gdy jest załadowany. Wadą węzła pruskiego jest to, że trudno go dobrze ubrać i że zaciska się, co utrudnia wypuszczanie i wsuwanie się liny.
Klemheist Knot
Węzeł Klemheist to węzeł cierny, który służy do wychodzenia po linie i do samodzielnego ratowania się, gdy wspinacz musi uciec z asekuracji. Jak węzeł prusik, łatwo ślizga się po linie. ten zalety węzła Klemheist nad węzłem prusika jest to, że łatwiej jest zwolnić uchwyt na linie po obciążeniu, działa w jednym kierunku, szybciej się zawiązuje niż węzeł prusika, łatwo się rozwiązuje po załadowaniu i można go wiązać taśma tapicerska.
Węzeł Bachmann
Węzeł Bachmann jest węzłem tarcia, który wykorzystuje karabińczyk jako uchwyt i służy do wchodzenia po linie. Podczas gdy karabińczyk ułatwia wsuwanie węzła po linie, jego gładka powierzchnia nie chwyta liny, co może powodować wypadki. Węzeł Bachmann jest idealny w sytuacjach ratowniczych i jako zabezpieczenie, ponieważ uwalnia się, gdy nie jest obciążony, ale automatycznie chwyta linę, gdy jest obciążony.
Węzeł autoblokujący
Węzeł samoblokujący, zwany także węzłem francuskim Prusik, jest łatwym do wiązania i uniwersalnym węzłem ciernym, który jest używany jako węzeł zabezpieczający na linie zjazdowej. Węzeł jest zawiązany na linie poniżej urządzenie do zjazdu a następnie przymocowany do wspinacza uprząż przez karabińczyk na pętli udowej lub pętla asekuracyjna. Węzeł zwiększa tarcie podczas zjazdu i umożliwia wspinaczowi bezpieczne zatrzymanie się w połowie zjazdu w celu przestawienia liny lub wykonania innego zadania. Węzeł nigdy nie powinien być używany do wchodzenia po linie, ponieważ raczej się ślizga niż chwyta. Nie należy go również używać jako urządzenia do opuszczania, ponieważ wspinacz może stracić kontrolę i przepalić nylonową linkę.
