Proroctwo Majów o 2012 r.
W 2011 roku History Channel wyemitował dwugodzinny film dokumentalny na temat proroctw Nostradamus i jak mogą odnosić się do apokaliptycznych lęków wokół grudnia 2012 roku. Była to część dużej ilości informacji, teorii, ostrzeżeń, oświecenia i niepokoju związanego z tą datą.
Większość ludzi nie przywiązuje zbytniej wagi do rzekomej przepowiedni Majów, że rok 2012 oznaczać będzie koniec świata, a nawet koniec pewnej ery. Wszyscy przeżyliśmy te przepowiednie mroku i zagłady niezliczoną ilość razy? Niektórzy przewidywali 5 maja 2000 roku jako dzień sądu ostatecznego, ponieważ planety znajdowały się w nierównym ustawieniu. Potem była histeria tysiąclecia i Y2K. I oczywiście różne kulty religijne wymieniały datę po dacie, kiedy świat z pewnością miałby się skończyć, a wszystko to przyszło i zniknęło bez najmniejszej czkawki.
Rok 2012, jak wiemy, nie był inny. Oczywiście, temat ten sprzedał dużo książek, przyciągnął dużą publiczność dla talk-radia i naliczył wiele hitów na stronach internetowych, ale to jest największy dramat, jaki wydobyliśmy z 2012 roku. Przyszło i odeszło bez większych zmian na planecie. Czyż nie wszyscy?
Ci, którzy promują zmiany z 2012 roku, rzucili szeroki wachlarz możliwości tego, co może się wydarzyć - wszystko od dosłownego końca świat, do dramatycznych wstrząsów społecznych, ekonomicznych, politycznych i klimatycznych, do „przebudzenia duchowego”, co oczywiście może oznaczać prawie wszystko.
Dlaczego 2012?
A na czym to było oparte? Przede wszystkim opierał się na starożytnym kalendarzu Majów „długiej rachuby”, wyrzeźbionym na kamieniu, który według obliczeń zakończył się 21 grudnia 2012 roku i oznaczał koniec ery 5126-letniej. Bez wątpienia starożytni Majowie byli niezwykłymi matematykami i astronomami, ale dlaczego naprawdę mielibyśmy traktować to „proroctwo” poważnie? Przede wszystkim nie była to nawet przepowiednia. Tak się złożyło, że skończył się ich długi kalendarz liczenia. Dlaczego miałoby to mieć dla nas jakieś znaczenie?
Drugi powód
Drugim powodem, dla którego zwolennicy nadchodzącej apokalipsy powiedzieli, że nadchodzi, jest to, że w 2012 roku miało dojść do pewnego rodzaju wyrównania z centrum naszej galaktyki. Ponieważ Ziemia chwieje się powoli podczas rotacji (raz na około 26 000 lat), Słońce wydawało się wschodzić w jednej linii ze środkiem Drogi Mlecznej. Interesujące, tak, ale wydaje się, że nie ma żadnych kosmologicznych dowodów na to, że miałoby to wpływ na naszą planetę, fizycznie, społecznie, a nawet duchowo.
Trzeci powód
Trzecim zachwalanym powodem jest to, że Słońce miało znajdować się w „słonecznym maksimum” w tym roku, kiedy plamy i rozbłyski słoneczne były bardzo aktywne. Ten rodzaj aktywności naprawdę może powodować problemy. Taka aktywność może wyłączyć i uszkodzić satelity oraz może mieć dramatyczny wpływ na Ziemię pogoda. Harmonogram opierał się na przeszłych wzorcach takich działań, ale w 2012 roku nie było dramatycznych, odbiegających od normy efektów.
Napięte Interpretacje
Wróćmy na chwilę do filmu dokumentalnego Nostradamusa. Jak zwykle eksperci Nostradamusa przytoczyli wybór jego czterowierszy – tych, które przedstawiają głód, zarazę, wojnę itp. - i starał się związać je do 2012 roku. Świat zawsze był nękany głodem, zarazą, wojną i całą resztą, i nie ma wydaje się być jakimkolwiek czterowierszem, który choćby w najmniejszym stopniu wskazywał, że to, o czym mówił Nostradamus, to rok 2012.
Poza czterowierszami dokument skupiał się głównie na tak zwanej „Zaginionej księdze Nostradamusa”, która została odkryta w nowoczesnej bibliotece w Rzymie w 1994 roku. Datowany na 1629 r. rękopis, wypełniony jasnymi rysunkami akwarelowymi, nosi tytuł Kod Nostradamusa Vatinicia i ma w środku nazwisko Michel de Notredame jako autora. Po pierwsze, chociaż ta „zagubiona księga” jest uważana przez niektórych za dzieło Nostradamusa, nie ma ostatecznego dowodu ani naukowego konsensusu, że faktycznie był on autorem; niektórzy eksperci mają poważne wątpliwości. Aby ta książka stała się platformą dla tego filmu dokumentalnego, postaw ją na bardzo chwiejnym gruncie.
A potem, do jakiego stopnia gadające głowy z serialu sięgnęły i wytężyły się, aby połączyć rysunki z 2012 rokiem, były zdecydowanie niedorzeczne. Na przykład rysunek miecza trzymanego w górę i wokół którego jest zapętlony sztandar lub zwój (patrz ilustracja powyżej) - zostało to zinterpretowane jako wyrównanie Słońca z centrum galaktyki w 2012. Naprawdę? Pozostałe rysunki były podobnie poskręcane i zniekształcone, aby pasowały do interpretacji potrzebnych do argumentacji. Wszyscy wiemy, że możemy wziąć takie enigmatyczne rysunki – i czterowiersze – i zinterpretować je tak, aby pasowały do praktycznie każdego scenariusza, jaki tylko zechcemy.
Dlaczego całe zamieszanie?
Dlaczego niektórzy ludzie mieli obsesję na punkcie 2012 (poza jego aspektami marketingowymi)? Dlaczego nieustannie mają obsesję na punkcie apokalipsy i końca świata? Dlaczego zawsze jest postrzegany jako tuż za rogiem?
Odpowiedź brzmi, że oboje się boimy i pragniemy wielkich zmian. Jakkolwiek wspaniały może być świat, jest on, jak wspomniano wcześniej, nieustannie nękany przez wojny, trudności gospodarcze, głód i zmiany klimatyczne. Te rzeczy nie są nowe. Kontynuują problemy, które przypływają i odpływają na planecie. Chociaż obawiamy się, że będzie gorzej (i na pewno Móc gorzej), jednocześnie mamy nadzieję, że będzie lepiej. Boimy się katastrof apokalipsy, ale mamy nadzieję na to duchowe przebudzenie, które uratuje nas od naszej ludzkiej natury.
Dziś cała ta frajda w okolicach grudnia 2012 jest prawie zapomniana - ale tak naprawdę warto pamiętać, gdy następnym razem takie prognozy zostaną wykonane... i będą. Proroctwa czy nie, najlepsze, do czego możemy kiedykolwiek strzelać, to to, że jako jednostki robimy wszystko, co w naszej mocy, aby nasze własne małe fragmenty Ziemi były lepszymi miejscami. Tak było zawsze i zawsze będzie.
