Nie bez powodu poprzedzaliśmy silniki samochodowe, takie jak Pontiac 326, nazwą producenta. Podczas gdy wiele samochodów ma dziś wspólną platformę silnika (podnieś maskę w Buicku, Cadillacu, Chevy itp., a prawdopodobnie zobaczysz te same litry i cylindry), nie zawsze tak było. W latach 60. i 70. poszczególne dywizje były bardzo dumne z produkcji własnych, unikalnych silników. Powiedziawszy to, powszechnie uważa się, że GM miał kilka podstawowych zasad.
Władza rządzona
Powszechnie uważa się, że GM chciał tego Korweta Chevroleta mieć najmocniejszy silnik. Czasami stwarzało to problem dla Pontiac Motor Division. Oznaczało to, że musieli dokonać kilku ujemnych korekt wzmocnienia, aby ich silniki dorównały produktom Chevy.
Na początku lat 60. Pontiac zaprojektował i wdrożył 326 CID (przemieszczenie cala sześciennego) V8. Co ciekawe, to tylko jeden cal sześcienny mniej niż 327 znalezionych w Corvette C2 z dzielonym oknem z 1963 roku. Ponieważ kolekcjonerzy klasycznych samochodów zainteresowani Pontiacami często znajdą pod maską 326, postanowiliśmy podać trochę więcej informacji na temat tego popularnego silnika.
Klasyczne silniki Pontiac V8
Podnieś maskę dowolnego klasycznego Pontiaca zbudowanego w latach 1963-1967, a będziesz miał 50/50 szans na zobaczenie 326 zainstalowanego w komorze silnika. Jednak jeszcze częściej widuje się je w średnim rozmiarze Modele Pontiac Tempest i Lemans. Ośmiocylindrowy silnik o małej pojemności był dostarczany ze standardem dwubębnowego gaźnika. Czterocylindrowy gaźnik jako wyposażenie opcjonalne wyszedłby na powierzchnię dopiero w następnym roku.
Większe samochody, jak flagowy Bonneville i Pontiac Catalina, są często spotykane z większą pojemnością 389 V8. Pontiac oferował 389 silników w szerokiej gamie mocy znamionowych. Silnik posiadał nie tylko dwu- lub czterobębnowy gaźnik, ale także charakteryzował się stopniem sprężania do 10,5:1. Jeśli naprawdę masz szczęście, być może Twój klasyczny Pontiac ma 368-konny potrójny silnik Super Duty 389 cali sześciennych Trophy Motor.
Wersje i specyfikacje dla 326 CID
Kiedy producenci po raz pierwszy zaczęli wrzucać ten mały silnik V8 do samochodów w 1963 roku, oferowali tylko wersję z gaźnikiem z dwiema lufami. Silnik zapewniał doskonałą oszczędność paliwa przy prawie 20 milach na galon na autostradzie. Pomimo braku paliwa, liczba koni mechanicznych pozostała przyzwoita. W roku inauguracyjnym 326 produkował 260 koni mechanicznych.
W 1964 roku Pontiac zbudował wysokowydajną wersję 326. Wreszcie nabywcy mogli uzyskać czterocylindrowy gaźnik i prawdziwy podwójny wydech w małym, ale potężnym V8. Jednak największą różnicę zrobił wzrost współczynnika kompresji. Silnik o dużej mocy wytwarzał 280 koni mechanicznych przy 4800 obr./min. Dostarczał również 355 ft-lb momentu obrotowego przy 3200 obr./min. W 1967 r. Wycisnęli kolejne pięć koni, zwiększając redline do 5000 obr./min.
Lśniąca chwila
W 1967 roku Pontiac wypuścił zupełnie nowego Firebirda. Samochód kosztował 200 dolarów więcej niż jego siostrzany statek, Chevrolet Camaro. Podstawowym silnikiem do uruchomienia Firebirda był 3,8-litrowy V6. Jednak najpopularniejszym wyborem w tym roku był silnik 326 V8. W rzeczywistości z 64 000 ośmiocylindrowych Firebirdów zbudowanych w 1967 roku ponad 46 500 z nich miało silnik o pojemności 326 cali sześciennych.
Podobnie jak rok wcześniej, Pontiac oferował dwie odmiany: dwubębnowy o mocy 260 koni mechanicznych i wysokowydajny silnik czterolufowy o mocy 285 koni mechanicznych. Kupujący mieli szansę zamówić opcjonalny 400 V8 o mocy 325 koni mechanicznych. Ten silnik zastąpił 326 w roku modelowym 1968 we wszystkich pojazdach Pontiac, które oferowały moc ośmiocylindrową.
