Każdy lubi oglądać Spider-Mana twarzą w dół międzywymiarowe zagrożenia, gady ludojad i zwariowani ośmiornicy, ale co sprawia, że premierowy bohater Marvela jest takim hitem? Fakt, że jest bliski, przyziemny, zwykły facet. Poza wszystkimi wspomnianymi superbohaterami. W tym świetle, być może nie jest zaskakujące, że jeden z jego najpopularniejszych komiksowych występów nie zawiera nic z powyższych, a jedynie wizytę u młodego fana.
Zimne Otwarte
Oczywiście, zanim będziemy mogli przejść do takich rozgrzewających scen, musimy zobaczyć walkę Spider-Mana z kimś. W tym przypadku nikczemnym zagrożeniem, z którym nasz przyjazny sąsiad z sąsiedztwa próbuje rozwiązać konflikt, jest Thunderball, były geniusz naukowy, który w dzisiejszych czasach rujnuje budynki swoją super-siłą, prawie nietykalnością i wielką, wielką kulą niszczącą, którą ciągnie ze sobą jego. Tak jak w końcu robią to wszystkie nasze największe umysły.
Spidey pojawia się na scenie (poszukuje najnowszej kryjówki Hobgoblina), aby powstrzymać Thunderballa przed całkowitym zniszczeniem otoczenia jego własnej kwatery głównej. Po wezwaniu posiłków łazik ucieka z zaklętym łomem – jest w niewytłumaczalny sposób nasycony
Oczywiście, w klasycznym stylu Spider-Mana, zgromadzony tłum nie dziękuje bohaterowi za uratowanie dnia – są… zirytowany, że jego mały kontakt ze złoczyńcą „pomógł spowodować najgorszy korek w historii Eastern Long Wyspa". Ci ludzie i ich priorytety, co?
Oto Twist
Rzeczy zmieniają biegi znacznie, gdy to wszystko się skończy, a pajęczyna łapie autostopem z powrotem do Nowego Jorku na tylnym siedzeniu pick-upa. Na tej stronie zapoznaliśmy się z naszym prawdziwy bohater – tytułowy „Kid Who Collects Spider-Man!” – dzięki fragmentowi z Codzienna trąbka kolumna. Podobno Timothy Harrison jest „ostry, sympatyczny i ma dziewięć lat… idzie na trzydzieści pięć. Podczas gdy ma wiele wspólnych zainteresowań dzieci w latach osiemdziesiątych (muzyka Mets, New Wave, Gwiezdne Wojny), jest jedna obsesja, która go wyróżnia: Spider-Man.
Okazuje się, że co z Peterem Parkerem zatrudnionym w Dąbrówka i w ogóle przeczytał fragment Tima – „woli, żeby nie nazywano go Timmy” – i składa szczęśliwemu dzieciakowi wizytę w jego do domu, udowadniając, że jest prawdziwy, wspinając się po ścianach, ślizgając się pod łóżkiem Tima i podnosząc je jednym ręka. Spidey jest tam, aby zobaczyć kolekcję Tima, szczegółowo opisaną w gazecie: „osiem dużych albumów z wycinkami przepełnionymi magazynami i wycinki z gazet, kineskopy rzadkich występów telewizyjnych Spider-Mana i garść pamiątek, które mogą być tylko jedyny w swoim rodzaju".
Więc co? Czy głowa sieci spadła wyłącznie dla wzmocnienia ego, być może w wyniku mroźnego przyjęcia po jego obezwładnieniu w Thunderball? Być może. Ale wkrótce staje się jasne, że ma pewne informacje, których Timowi brakuje w swojej kolekcji: jego sekretne pochodzenie, o czym opowiada osłupiały fan. Daje nawet podstawowe wyjaśnienie, jak działają jego strzelanki internetowe, tworząc prowizoryczny hamak w rogu pokoju.
Spidey idzie jednak dalej, jednak kontynuując opowieść o tym, jak stał się bohaterem po tragicznej, nieuniknionej śmierci swojego wuja Bena. Śmierć, która postawiła go na drodze stawania się dobroczyńcą, z hasłem „z wielką mocą, musi też przyjść, wielka odpowiedzialność”.
Nie, czekaj! Oto Twist
Tim w zamian zagłębia się w swoją kolekcję, wyławiając słoik zawierający zgniecione naboje kaliber 38 – wykute w ścianie po napadzie na bank, który nasz bohater udaremnił, jego Spider-Sense pozwalał mu schodzić z drogi wystrzeliwanym pociskom jego. Po tym i jednocześnie chichot J. Jonah Jameson musiał niechętnie wydrukować skreślenie jednego ze swoich licznych podkładów anty-Spidey (czas, w którym twierdził, że bohater był w rzeczywistości Elektro), minęła już pora snu Tima. Webhead jest w drodze powrotnej, skąd przybył – przez okno – kiedy Tim prosi o jeszcze jedną rzecz: poznać sekretną tożsamość Spider-Mana.
Z pewnym wahaniem honoruje prośbę Tima. Peter Parker zdejmuje maskę, czyniąc swojego młodego fana jedną z niewielu osób świadomych jego podwójnego życia. Natychmiast zostaje rozpoznany jako facet, który zrobił te wszystkie zdjęcia w albumach z wycinkami, a Tim obiecuje zachować tajemnicę tak długo, jak żyje. Spidey odskakuje w noc i wtedy wreszcie zostaje uwolniony cios w żołądku komiksu.
Wychodząc, bohater przeskakuje przez ścianę z napisem „KLINIKA RAKA SLOCUM BREWERA”. Ostatni fragment z Dąbrówka artykuł o Timie potwierdza prawdziwość spotkania, którego byliśmy świadkami: „Widzisz, Tim Harrison ma białaczkę, a lekarze daj mu tylko kilka tygodni życia”. Jest jednym dzieciakiem, którego Spider-Man nie mógł uratować, ale przynajmniej mógł sobie pozwolić na śmierć życzenie.
Za kulisami
Wtedy-regularne Niesamowity Spider Man Do pisarza Rogera Sterna dołączyli Ron Frenz i Terry Austin w „The Kid Who Collects Spider-Man!” (z główną historią Thunderball prowadzoną przez Johna Romitę, Sr. i Bretta Breeding). Stern podjął świadomą decyzję o zrobieniu czegoś innego z krótką historią zapasową, przyznanie się po latach „Właśnie obudziłem się z tym pomysłem pewnego ranka... i miałem nieprzyjemne wrażenie, że musiała to być jakaś wczesna opowieść o Supermanie, którą czytałem, gdy byłam młodsza. Właściwie chodziłem tam przez około tydzień, opowiadając historię ludziom z Marvela i pytając, czy mogą pamiętać taką historię.
„Częściowo jestem pewien, że z mojej strony wynikało to z chęci zrobienia krótkiej historii o człowieku w stylu Willa Eisnera – dlatego historia jest częściowo rozwijana przez wycinki z gazet… Próbowałem być eisnerowski. Will Eisner, dla tych, którzy nie wiedzą, będąc pionierem komiksowym artystą / pisarzem za wczesnym bohaterem gazety Duch, protoplasta terminu „powieści graficzne” oraz jeden z najbardziej utalentowanych i płodnych twórców w tej formie. Cóż, jeśli zamierzasz kraść, kradnij od najlepszych!
Wyróżniający się tak pewnie z panteonu opowieści Spideya, „Dzieciak, który zbiera Spider-Mana!” rutynowo pojawia się na górze dziesięć list komiksów z główną postacią, zostało przedrukowanych wiele razy i zostało luźno zaadaptowane na dwuczęściowy odcinek z Spider-Man: serial animowany w 1996 roku.
