W świecie sztuki słowo wylęganie odnosi się do techniki cieniowania, która implikuje cień, ton lub teksturę. Technika ta jest wykonywana za pomocą serii cienkich, równoległych linii, które dają wrażenie cienia w różnym stopniu. Jest często używany w rysowaniu i szkicowaniu, najczęściej w rysowaniu ołówkiem i piórem, choć malarze również stosują tę technikę.
Jak korzystać z kreskowania
W przypadku rysowania ołówkiem lub piórem i tuszem stosowanie kreskowania jest jednym z najłatwiejszych i najczystszych sposobów wypełniania ciemnych obszarów. Rysując kilka cienkich linii, które są mniej lub bardziej równoległe, obszar jako całość jest postrzegany jako ciemniejszy niż w rzeczywistości.
Artyści często dość szybko stosują kreskowanie. Sprawia to, że obszary wyglądają tak, jakby były serią losowo umieszczonych znaków lub kreskowań. Jednak artysta biegły w tej technice może sprawić, że nawet najgłębsze cienie będą wyglądały na czyste.
Jakość nanoszenia linii zależy całkowicie od każdego indywidualnego znaku. Linie mogą być długie lub krótkie i prawie zawsze są proste. Niektóre linie mogą mieć delikatne krzywizny, wskazujące na subtelne krzywizny obiektu.
Chociaż ludzie zwykle wyobrażają sobie kreskowanie jako „nieuporządkowane” ukośniki ołówkiem (i mogą się tak celowo pojawiać na rysunkach kredą lub węglem), Wyniki stosowania tej techniki mogą być również bardzo kontrolowane, na przykład w rysunku tuszem, gdzie można to zrobić jednolitymi, wyraźnymi, czystymi liniami.
Odległość między znakami kreskowania określa, jak jasny lub ciemny będzie ten obszar rysunku. Im więcej białego odstępu zostawisz między liniami, tym jaśniejszy będzie ton. Gdy dodajesz więcej linii lub zbliżasz je do siebie, zgrupowanie jako całość wydaje się ciemniejsze.
Znani artyści, którzy używali kreskowania, zwłaszcza w rysunkach i szkicach, to Albrecht Durer, Leonardo Da Vinci, Rembrandt van Rijn, Auguste Rodin, Edgar Degas i Michaelangelo.
Kreskowanie i Scumbling
Kreskowanie dodaje drugą warstwę linii, które są rysowane w przeciwnym kierunku. Druga warstwa jest nakładana pod kątem prostym do pierwszej i zazwyczaj ma identyczne odstępy. Korzystanie z kreskowania tworzy iluzję ciemniejszych tonów z mniejszą liczbą linii i jest bardzo powszechne w przypadku rysowania tuszem.
Kreskowanie i kreskowanie są bardzo podobne w rysunku, malowaniu i pastelach. W przypadku malowania metodą „mokro na mokro”, techniki te mogą tworzyć cieniowanie tonalne i mieszanie kolorów, gdy jeden kolor jest nakładany na inny.
Technika skorumpowany to inna sprawa. W malarstwie scumbling opisuje technikę suchego pędzla służy do tworzenia cieni za pomocą niewielkiej ilości farby. Kolor bazowy prześwituje i tworzy gradację koloru zamiast mieszania dwóch kolorów.
Podczas rysowania scumbling jest bardziej przedłużeniem kreskowania. Scrambling jest trochę jak bazgroły. Używa losowego kreskowania wraz z nieregularnym wymazywaniem, aby stworzyć teksturę. Ta technika wykorzystuje również więcej zakrzywionych linii niż w kreskowaniu, a linie mogą być nawet pofałdowane. Scrumbling jest powszechnym ćwiczeniem na zajęciach plastycznych.
