Najlepsze utwory na gitarę elektryczną z lat 80.

Poniższe utwory zostały wybrane, aby podkreślić jedne z najlepszych utworów na gitarę elektryczną z lat 80-tych. Każda piosenka zawiera linki do zakładki oraz, jeśli to możliwe, linki do bezpłatnych wersji audio utworu. Dołączono wytyczne dotyczące trudności każdej piosenki. Założenie z tymi wytycznymi jest takie, że początkujący gitarzyści mogą grać napodstawowe niezbędne akordy otwarte, F-dur plus podstawowy akordy mocy. Oceny trudności nie obejmują solówek gitarowych.

Album: Lekkomyślny, 1984
Poziom trudności: Początkujący.

Chociaż w tym utworze krótko używa się akordu barre (h-moll), piosenka składa się głównie z akordów otwartych i mocnych. W zestawie znajduje się prosty riff, który powinien stanowić dobre, możliwe do pokonania wyzwanie dla początkujących. Aby dobrze zagrać w tę grę, musisz wyciszyć dłonie.

Album: Towarzysze broni, 1985
Poziom trudności: Mediator.

W tej piosence nie ma nic wyraźnie trudnego, ale niektóre Małe akordy Marka Knopflera może po prostu wydawać się nieco niezwykłe dla gitarzystów zaznajomionych z akordami mocy.

Album:Apetyt na zniszczenie, 1987
Poziom trudności: Mediator.

Otwierający riff może wiązać palce początkującego gitarzysty w supeł, ale to całkiem niezłe wyzwanie. Tempo jest wolne, a schemat prosty. Nawet niektóre partie solowe Slasha są dość proste do zagrania. Pełne solo gitarowe wyraźnie będzie poza zasięgiem początkujących.

Album: Miłość od pierwszego żądła, 1984
Poziom trudności: Początkujący.

W tej piosence pojawiają się dość szalone partie gitary prowadzącej, ale akordy pod spodem to proste akordy mocy. Jeśli czujesz się komfortowo z akordami mocy, nie powinno to stanowić dużego wyzwania.

Album: Bezpańskie koty, 1981.

Album: Eliminator, 1983.

Album: Buntowniczy krzyk, 1984
Poziom trudności: Mediator.

Gitarzysta Steve Stevens zebrał ładne świetna gitara część do tej piosenki - zmienił coś, co mogło być prostym fragmentem akordu mocy, w coś bardziej interesującego. Wsłuchaj się uważnie w nagranie, aby utrwalić wzór rytmiczny odtwarzany w całej zwrotce.

album: Miłość, 1985
Poziom trudności: Zaawansowany początkujący.

To powinno być zabawne dla początkujących - i niezbyt trudne. Główny riff utworu łączy otwartą strunę D z różnymi nutami granymi wyżej na struna G. Przy odrobinie pracy początkujący nie powinni mieć z tym problemów.

Album: Piromania, 1983.

Album: Gra, 1980
Poziom trudności: Zaawansowany początkujący.

W tym przeboju Queen nie ma zbyt wiele gitarowego - to głównie bazowy riff podwojony na gitarę. Jest kilka krótkich funkowych rytmów Briana Maya, ale prawdopodobnie możesz nauczyć się tego w mniej niż pięć minut.