Wiele z najbardziej dochodowych filmów wszech czasów zawiera przełomowe efekty wizualne, takie jak Avengers: Koniec gry, Awatara, Tytaniczny, Gwiezdne Wojny, oraz E.T. pozaziemskie. Nic dziwnego, że Academy of Motion Picture Arts and Sciences nagradza filmy z inspirującymi efektami specjalnymi nagrodą Akademii za najlepsze efekty wizualne. Oscar za efekty wizualne przeszedł szereg zmian w zasadach od pierwszej ceremonii wręczenia Oscarów, a ostatnio lat kategoria rozszerzyła się o więcej nominowanych, aby docenić popularność i sukces efektów wizualnych we współczesnym kino.
Czy wiedziałeś?
Potencjalni nominowani do Oscara za najlepsze efekty wizualne zostaną zaprezentowani publiczności na Wydarzenie o nazwie Wypalanie Efektów Wizualnych, w którym wzięli udział członkowie Akademii Efektów Wizualnych Oddział.
Historia najlepszych efektów wizualnych Oscar
Specjalna nagroda za efekty wizualne została przyznana podczas pierwszych Oscarów w 1929 roku. Roy Pomeroy zdobył nagrodę za najlepsze efekty inżynieryjne za film z 1927 r.
Kategoria efektów wizualnych została przemianowana na Najlepsze Specjalne Efekty Wizualne rok po tym, jak efekty dźwiękowe stały się osobną kategorią, aw 1977 przemianowano ją na Najlepsze Efekty Wizualne. Kolejną zmianą w 1977 roku było to, że do jednego filmu można było przypisać do sześciu osób (później ograniczono to do obecnej liczby, czyli czterech).
Wymagania i uprawnienia
Każda funkcja, która kwalifikuje się zgodnie ze standardowymi zasadami Oscara, kwalifikuje się w kategorii Najlepsze efekty wizualne, a wszystkie kwalifikujące się filmy są wyświetlane na głosowanie na nominacje, nad którym głosuje Komitet Wykonawczy Oddziału Efektów Wizualnych Akademii, aby zawęzić pole do maksymalnie 20 filmy. Efekty wizualne filmu są oceniane na podstawie „rozważania wkładu w efekty wizualne dołożyć do całości produkcji i kunsztu, umiejętności i wierności, z jaką powstają złudzenia wizualne osiągnięty."
W zgłoszeniu mogą pojawić się nazwiska maksymalnie czterech artystów z filmu, a nazwiska muszą obejmować osoby, które w znacznym stopniu przyczyniły się do powstania efektów wizualnych filmu. Komitet Wykonawczy Oddziału Efektów Wizualnych Akademii dokonuje ostatecznego ustalenia, kto powinien być nominowany w przypadku sporu.
Na dotychczasowych zasadach Komitet Wykonawczy Oddziału Efektów Wizualnych Akademii wybiera w głosowaniu tajnym do dziesięciu filmów rocznie, które stają się krótka lista, na którą głosują wszyscy członkowie Oddziału Efektów Wizualnych po prezentacji, która odbyła się w Los Angeles o nazwie Efekty Wizualne Pieczenie. Od 2009 roku głosowanie Bake-off zawęża finalistów do pięciu nominowanych (do tej pory było to zazwyczaj maksymalnie trzech nominowanych). Po wybraniu i ogłoszeniu wszyscy członkowie Akademii mogą głosować na zwycięzcę w swoich kartach do rozdania Oscarów.
Choć dziś nominowanych może być do pięciu filmów, w ciągu kilku lat tylko jeden film otrzymał wystarczającą liczbę głosów, aby mógł zostać uznany za kwalifikujący się do nagrody Akademii. W takich przypadkach jedyny kwalifikujący się film został nagrodzony Specjalną Nagrodą Akademii zamiast nagrody konkursowej. Filmy, które otrzymały ten zaszczyt to Kiedy zderzają się światy (1951), Przygoda Plymouth (1952), Przygoda Posejdona (1972), Trzęsienie ziemi (1974), Hindenburg (1975), Król Kong(1976), Bieg Logana (1976), Nadczłowiek (1978), Imperium kontratakuje (1980), Powrót Jedi (1983) i Całkowite przypomnienie (1990). Ponadto w 1974 nie przyznano Oscara za efekty wizualne.
Znani zwycięzcy
Dennis Muren otrzymał najwięcej Oscarów za efekty wizualne z ośmioma zwycięstwami. Wygrał sześć swoich Oscarów w konkursach (za 1982 rok E.T. pozaziemskie, 1984 Indiana Jones i Świątynia Zagłady, 1987 Przestrzeń wewnętrzna, 1989 Otchłań, 1991Terminator 2: Dzień Sądui 1993 Park Jurajski) i dwie jako Nagrody Specjalne (za lata 80. Imperium kontratakuje i 1983 Powrót Jedi). Muren był również nominowany do nagrody siedem razy, co oznacza, że jest również rekordzistą w większości nominacji.
Gordon Jennings i Ken Ralston zdobyli po pięć Oscarów za efekty wizualne. Jennings został nagrodzony za Pomiot Północy (1938), Chciałem Skrzydeł (1941), Zbierz dziki wiatr (1942), Kiedy zderzają się światy (1951) i Wojna światów (1953); a Ralston wygrał dla Powrót Jedi (1983), Kokon (1985), Kto wrobił królika Rogera (1988), Śmierć staje się nią (1992) i Forrest Gump (1994).
Pięć osób zdobyło cztery Oscary za efekty wizualne: L.B. Abbott, Richard Edlund, Joe Letteri, Andrew Lockley i Glen Robinson.
Suzanne M. Benson została pierwszą kobietą, która została nominowana i zdobyła Oscara za efekty wizualne za rok 1986 Kosmici. Od tego czasu były jeszcze dwie nominowane kobiety: Pamela Easley za rok 1993 Zawieszenie akcji i Sara Bennett, która została nominowana (i wygrała) w 2015 roku Była maszyna.
Jednym z najwybitniejszych zwycięzców nagrody był filmowiec Stanley Kubrick, który zdobył swoją jedyną w swojej karierze Oscara za najlepsze specjalne efekty wizualne za lata 1968 2001: Odyseja kosmiczna. W tamtych czasach nie było niczym niezwykłym, że nadesłano tylko jedno nazwisko reprezentujące cały zespół ds. efektów wizualnych w filmie.
