W teorii muzyki interwał jest miarą odległości między dwoma dźwiękami. Najmniejsza przerwa w muzyce zachodniej to pół kroku. Istnieje kilka rodzajów interwałów, takich jak doskonałe i niedoskonałe. Niedoskonałe interwały mogą być duże lub mniejsze.
Idealne interwały
Idealne interwały mają tylko jedną podstawową formę. Pierwsza (zwana również prim lub unisono), czwarta, piąta i ósma (lub oktawa) to wszystkie idealne interwały. Interwały te nazywane są „doskonałymi” najprawdopodobniej ze względu na sposób, w jaki brzmią te typy interwałów i że ich współczynniki częstotliwości są prostymi liczbami całkowitymi. Idealne interwały brzmią „doskonale współbrzmiąco”. Co oznacza, że podczas wspólnego grania interwał ma słodki ton. Brzmi idealnie lub rozdzielczo. Natomiast dźwięk dysonansowy wydaje się napięty i wymaga rozwiązania.
Niedoskonałe interwały
Interwały niedoskonałe mają dwie podstawowe formy. Drugi, trzeci, szósty i siódmy są interwałami niedoskonałymi; może to być interwał większy lub mniejszy.
Główne interwały pochodzą z skala durowa. Interwały małe są dokładnie o pół kroku niższe niż interwały główne.
Tabela interwałów
Oto podręczna tabela, która ułatwi ci wyznaczanie interwałów poprzez liczenie odległości jednej nuty od drugiej w pół kroku. Musisz policzyć każdą linię i spację, zaczynając od najniższej nuty do najwyższej. Pamiętaj, aby policzyć dolną nutę jako pierwszą nutę.
| Idealne interwały | |
|---|---|
| Rodzaj interwału | Liczba półkroków |
| Unisono | nie dotyczy |
| Idealny 4-ty | 5 |
| Idealny 5th | 7 |
| Idealna oktawa | 12 |
| Główne interwały | |
|---|---|
| Rodzaj interwału | Liczba półkroków |
| Major 2nd | 2 |
| Major 3rd | 4 |
| Major 6th | 9 |
| Major 7th | 11 |
| Pomniejsze interwały | |
|---|---|
| Rodzaj interwału | Liczba półkroków |
| Druga druga | 1 |
| Mały trzeci | 3 |
| Mniejszy szósty | 8 |
| Mniejszy siódmy | 10 |
Przykład rozmiaru lub odległości interwałów
Aby zrozumieć pojęcie rozmiaru lub odległości interwału, spójrz na Skala C-dur.
- Pierwszy/Pierwszy — C do C
- Po drugie — C do D
- Po trzecie — C do E
- Po czwarte — C do F
- piąty — C do G
- Szósty — C do S
- Siódme — C do B
- Oktawa – C do C
Jakość interwałów
Cechy interwałowe można opisać jako główne, drugorzędne, harmoniczny, melodyczny, doskonały, powiększony i pomniejszony. Kiedy obniżysz idealny interwał o pół kroku, staje się zmniejszył się. Kiedy podniesiesz go o pół kroku, staje się powiększony.
Kiedy obniżysz główny niedoskonały interwał o pół kroku, stanie się on interwałem mniejszym. Kiedy podniesiesz go o pół kroku, staje się zwiększony. Kiedy obniżysz mały interwał o pół kroku, staje się on zmniejszony. Kiedy podniesiesz mały interwał o pół kroku, stanie się on głównym interwałem.
Wynalazca systemu interwałowego
Grecki filozof i matematyk Pitagoras był zainteresowany zrozumieniem nut i skal używanych w muzyce greckiej. Jest powszechnie uważany za pierwszą osobę, która nazywa relację między dwiema nutami interwałem.
W szczególności studiował grecki instrument strunowy, lirę. Studiował dwie struny o tej samej długości, napięciu i grubości. Zauważył, że struny brzmią tak samo, gdy je szarpiesz. Są w zgodzie. Mają ten sam ton i brzmią dobrze (lub spółgłoski), gdy grają razem.
Następnie studiował struny, które miały różne długości. Utrzymywał takie samo naprężenie i grubość struny. Grane razem te struny miały różne wysokości i ogólnie brzmiały źle (lub dysonansowo).
Wreszcie zauważył, że dla pewnych długości dwie struny mogły mieć różne wysokości, ale teraz brzmiały raczej konsonansowo niż dysonansowo. Pitagoras był pierwszą osobą, która określiła interwały jako doskonałe i niedoskonałe.
