Biografia Arnolda Palmera i fakty dotyczące kariery

Arnold Palmer był jednym z najbardziej utytułowanych i popularnych golfistów w historii tego sportu. Pomógł poszerzyć atrakcyjność golfa na początku lat 50., a na początku lat 80. pomógł założyć Champions Tour.

Liczba zwycięstw i turniejów majors

Palmer wygrał 62 razy w turniejach PGA Tour, a później, po ukończeniu 50 lat, wygrał kolejne 10 razy w Champions Tour. Zobacz listę wygranych w karierze Palmera dla wszystkich tych tytułów turniejowych.

Palmer wygrał jeden amatorski major przed swoją karierą w PGA Tour, 1954 U.S. Amateur. Jako zawodowy golfista Palmer wygrał siedem kierunków: The Masters w 1958, 1960, 1962 i 1964; US Open w 1960 roku; oraz British Open w 1961 i 1962 roku. Pogląd

Główne wygrane Palmera (i bliskie porażek) dla pełnego podsumowania jego wielkiego sukcesu w mistrzostwach.

Nagrody i wyróżnienia

• Członek Światowej Galerii Sław Golfa
• Lider pieniężny PGA Tour, 1958, 1960, 1962, 1963
• Zwycięzca PGA Vardon Trophy (niska średnia punktacji), 1961, 1962, 1964, 1967
• PGA Tour Gracz Roku, 1960, 1962
• Członek zespołu U.S. Ryder Cup, 1961, 1963, 1965, 1967, 1971, 1973
• Kapitan, zespół US Ryder Cup, 1963, 1975
• Kapitan, zespół US Presidents Cup, 1996
• Laureat, Nagroda USGA Bob Jones, 1971
• Laureat, nagroda PGA Tour Lifetime Achievement Award, 1998

Biografia Arnolda Palmera

Arnold Palmer był jednym z najbardziej charyzmatycznych i popularnych golfistów, którzy uświetnili grę. Jego wpływ na pierwsze dni golfa w telewizji dramatycznie podniósł rangę tego sportu, a wraz z nim pieniądze i możliwości dostępne dla profesjonalnych golfistów.

Palmer był synem greenskeepera, a jego ojciec zaczął go na początku gry. Jako nastolatek Palmer wygrał pięć mistrzostw West Penn Amateur Championships. Grał kolegialnie w Wake Forest, ale zrezygnował z gry na kilka lat, kiedy dołączył do Straży Przybrzeżnej.

Wrócił do golfa na początku lat 50. i ostatecznie wygrał 1954 Amerykańscy amatorzy. Pięć miesięcy później przeszedł na zawodowstwo.

Palmer prowadził Wycieczka PGA wygrał z czterema w 1957, a następnie eksplodował w 1958 swoim pierwszym majorem, The Turniej Mistrzów. Zawadiacki, zwariowany styl Palmera w połączeniu z agresywnym, niekonwencjonalnym swingiem, a także wyglądem i charyzmą gwiazdy filmowej, od razu uczyniły z niego gwiazdę.

Nie zawiódł, zdominował PGA Tour we wczesnych latach 60-tych. W 1960 wygrał osiem razy, w tym Masters i my otwarci. Na Open odrobił siedem uderzeń w ostatniej rundzie, aby wygrać. W 1962 roku odniósł kolejne osiem zwycięstw, w tym Masters i Brytyjski Otwarte.

Mówiąc o British Open, Palmer zdecydował się zagrać w nim w 1960 r., kiedy niewielu amerykańskich golfistów odbyło podróż przez Atlantyk. Jego udział w tym roku przyniósł ogromne tłumy i wznowił zainteresowanie najstarszym turniejem. Palmer zajął drugie miejsce za Kelem Nagle'em, ale pomógł ożywić prestiż tego Open Championship.

Był to również rok, w którym Palmer stworzył współczesną koncepcję Wielkiego Szlema, składającą się z czterech profesjonalnych specjalizacji: The Masters, US Open, British Open i PGA Championship. Palmer wygrał już pierwsze dwa, kiedy udał się do Wielkiej Brytanii i napisał artykuł do magazynu, w którym nazwał jego dążenie do wygrania wszystkich czterech zaktualizowaną wersją Bobby Jones' 1930 Wielki Szlem (który obejmował dwa mistrzostwa amatorów).

Od 1957 do 1963 Palmer prowadził Tour w pięciu wygranych i cztery razy w kasie. Zdobył cztery tytuły strzeleckie, ostatni w 1967 roku. Palmer wygrał siedem głównych kierunków, wszystkie w latach 1958-1964 i był pierwszym czterokrotnym zwycięzcą Masters.

Jego ostatnim wielkim rokiem w PGA Tour był 1971, kiedy wygrał cztery razy. Ostatnie z jego 62 zwycięstw w PGA Tour miało miejsce w 1973 roku, ale jego popularność nigdy nie zmalała. Wzrosła ponownie w 1980 roku, kiedy Palmer dołączył do Champions Tour i po raz kolejny pomógł spopularyzować trasę golfową. Można argumentować, że Champions Tour nie cieszyłby się wczesnym sukcesem — może nawet nie urósł do rangi pełnoprawna trasa koncertowa — jej narodziny nie zbiegły się w czasie z osiągnięciem przez Palmera pięćdziesiątki, a tym samym umożliwieniem gry seniorów wydarzenia.

Poza polem, Palmer zbudował imperium biznesowe, które obejmowało akademie golfa, firmy zarządzające turniejami i polami golfowymi, firmy produkujące sprzęt, linie odzieżowe i wiele innych. Był współzałożycielem The Golf Channel. Same kontrakty promocyjne Palmera sprawiły, że po 80. roku życia był jednym z najbogatszych sportowców w sporcie.

Palmer po raz pierwszy odwiedził Bay Hill Club i Lodge (Zobacz zdjęcia) niedaleko Orlando na Florydzie, w 1965 roku, zamieszkał tam na zimę i został właścicielem klubu w 1975 roku. W 1979 roku Palmer zaczął organizować tam imprezę PGA Tour, a dziś turniej ten znany jest jako Zaproszenie Arnolda Palmera.

Arnold Palmer został wybrany do Światowa Galeria Sław Golfa w 1974 roku.

Pozostał wybitną postacią i jedną z najpopularniejszych postaci w golfie aż do swojej śmierci w wieku 87 lat w 2016 roku, z powodu powikłań związanych z chorobą serca.

Arnold Palmer Ciekawostki

• Nazwa niezwykle lojalnych legionów fanów Palmera — „Arnie Arnie” — powstała w 1958 Mistrzowie. Przybyli żołnierze z pobliskiej bazy wojskowej i prawie wszyscy poparli Palmera, wielu trzymało w rękach domowe znaki, aby pokazać swoje poparcie. Nazwa „Arnie Arnie” utknęła.
• Palmer ma napój nazwany jego imieniem: oczywiście „Arnold Palmer”. Widzieć Napój Arnolda Palmera dla szczegółów.
• Palmer pojawił się w telewizyjnym teleturnieju Jaka jest moja linia w 1960 (oglądaj na YouTube) oraz w innym teleturnieju, Mam Sekret (oglądaj na YouTube), w 1963 r.
• Nagroda Arnolda Palmera (trofeum zwieńczone postacią Palmera) jest przyznawana liderowi finansowemu kończącego sezon zarówno w PGA Tour, jak i Champions Tour.