Sprawy zdrowia psychicznego
Dyskusje na temat zdrowia psychicznego znacznie wzrosły w ostatnich latach. Wydaje się, że połączenie prób i wymazania piętna sprawiło, że ten niegdyś temat tabu znalazł się w głównym nurcie. Jako osoba, która przez całe życie doświadczała przewlekłej depresji i lęków, cieszę się, że te doświadczenia wychodzą na światło dzienne.
I chociaż czuję się dobrze przygotowany do omówienia skrajnych niedogodności związanych z depresją, to teraz uważam, że to niewiarygodnie ironiczne, że piszę ten artykuł właśnie teraz. jestem obecnie w walce depresja sytuacyjna i od ponad tygodnia zwlekam z pisaniem tego artykułu. Nie byłem w stanie zebrać wystarczającej ilości energii, aby się na tym skupić, chociaż prawdopodobnie mogłoby mi to pomóc przez ten czas.
To kłamstwo numer jeden, które mówi ci depresja; że nic ci nie pomoże, jesteś skazany na samotność i melancholię. Wydaje mi się teraz szalenie niestosowne udzielanie rad dotyczących bycia produktywnym w obliczu choroby psychicznej, a jednak oto jestem. Może uda nam się razem przez to przepracować.
1. Zaplanuj samoopiekę
Więc obudziłeś się dziś rano i poczułeś się wyczerpany całą swoją energią i jesteś gotowy schować się pod kołdrą na, no cóż, wieczność. Te toksyczne myśli mogły zacząć się pojawiać i trudno jest nie osądzać siebie za brak motywacji. Rozumiem. Depresja jest jak poniedziałkowy poranek, który nigdy się nie skończy. A w świecie, który nie nagradza antyspołecznych, trudno jest czuć się usatysfakcjonowanym swoim introwertycznym ja.
Zanim zaczniesz próbować tworzyć listę rzeczy do zrobienia, zaakceptuj fakt, że będziesz musiał odmawiać rzeczom. Pozbądź się FOMO i wstydu z powodu pozostawania w domu po spotkaniu towarzyskim lub odkładania randki przy kawie. Bycie zajętym może być świetnym sposobem na odwrócenie uwagi nas, osób z depresją, ale w końcu coś musi dać. Przyjrzyj się swojemu harmonogramowi na cały tydzień i usuń wszystkie zadania lub czynności, które nie są obowiązkowe i/lub nie ekscytują Cię. To nie jest czas, aby zmuszać się do małej rozmowy z nieznajomymi — i to jest w porządku! Odmawianie kilku rzeczom jednego tygodnia nie oznacza, że jesteś skazany na wieczne życie w odosobnieniu.
Następnie zaplanuj zajęcia, które cię „wypełniają” (jak mówi moja terapeutka). Zablokuj czas na obejrzenie ulubionego filmu, pomalowanie paznokci, wyjście na spacer lub poćwiczenie jogi. Znajdź to, co jest dla Ciebie odpowiednie w danym momencie, a ludzie, którzy są Twoimi prawdziwymi przyjaciółmi, zrozumieją.
Biorąc to wszystko pod uwagę, istnieje cienka granica między troską o siebie a pobłażaniem. Innym kłamstwem, które mówi ci depresja, jest to, że jesteś bezpieczny w swojej chorobie psychicznej. Owija cię dużym szarym kocem i mówi, że nie warto wyczołgać się z jaskini. Niezwykle doceniam ruch samoopieki, jednak myślę, że ważne jest, aby spróbować pamiętać, że nic nie jest uniwersalne. Kiedy nie czuję się dobrze, izoluję się od wszystkiego, co kocham. Moje introwertyczne ja potrzebuje „mnie czasu”, choć potrzebuje też połączenia. Sprawdzaj siebie każdego dnia, aby upewnić się, że naprawdę troszczysz się o siebie i nie ukrywasz się przed życiem.
2. Mądrze ustalaj priorytety
Kiedy na Twojej liście rzeczy do zrobienia jest wiele rzeczy, których nie czujesz silny emocjonalnie, sprawy mogą bardzo szybko stać się przytłaczające. Kiedy zostajesz „zalany” przez wszystkie przydzielone Ci zadania, łatwo jest zostać sparaliżowanym. Tak często ogromne obciążenie pracą spada w moją stronę i zamiast być w stanie zaplanować zdrowy harmonogram, w końcu nic nie robię z powodu mojego przytłoczenia.
Użyj Technika Pomodoro, weź zachęcająca aplikacja, znajdź i partner odpowiedzialny za odpowiedzialnośćlub skonfiguruj system nagród. Nie licz na to, że twoje przygnębione ja będzie produktywne bez struktury. Kiedy piszę, prawie zawsze zaczynam od prostego konspektu: wstępu, tematów akapitów, zakończenia. Chociaż nie jest to przełomowa koncepcja ani nie kończy pracy od razu, pomaga mi czuć się mniej onieśmielony pustą kartką. Rozpoczyna się połowa bitwy.
Następnym krokiem jest pogodzenie się z faktem, że nie możesz i nie powinieneś robić wszystkiego. Tworząc harmonogram, możesz jasno określić, co naprawdę należy osiągnąć, w porównaniu z tym, co chciałbyś osiągnąć w idealnym świecie. Są tylko 24 godziny na dobę i 7 dni w tygodniu i bez względu na to, ile razy próbujemy, nie możemy rozciągnąć czasu. Choć może to zabrzmieć nieprzyjemnie, wejście w rzeczywistość na dłuższą metę zmniejsza obciążenie.
3. Zapytaj o pomoc
Proszenie o pomoc nie jest słabością! Wszyscy zmagają się z trudnościami i możesz być zaskoczony tym, z kim jesteś w stanie połączyć się w swoich trudach. Moja mama mówiła mi to za każdym razem, gdy się załamywałam, jako niespokojne małe dziecko.
Od urodzenia do gimnazjum miałam trudności ze snem. Ciemność i niepewność nocy przerażały mnie tak bardzo, że nie mogłem zasnąć, a nawet czasami sprawiałem, że czułem się fizycznie chory. Wciąż płakałam do mamy, pytając, co jest ze mną nie tak i dlaczego nie jestem „normalna”. Mówiła mi, że „każdy coś ma”, po prostu nie każdy ma to samo. Trudno było jej wtedy uwierzyć, ale kiedy dorosłam i poczułam się bardziej komfortowo dzieląc się swoją historią, spotkałam tak wielu ludzi, którzy doświadczają wyzwań tak jak ja. Życie jest trudne!
Katalizatorem prawdziwej zmiany w moim życiu było to, że moja mama skierowała mnie na terapię w dojrzałym wieku 5 lat. Proszenie o dodatkową pomoc początkowo wydawało się zawstydzające i wstydliwe, ale teraz jest to coś, co uważam za kluczowe dla tego, kim jestem dzisiaj. Gorąco polecam terapię dosłownie każdej osobie na tej ziemi, ponieważ, jak powiedziałem, życie jest ciężkie i nie zaszkodzi mieć z kim o tym porozmawiać.
Jeśli nie jesteś jeszcze gotowy na terapię, zacznij od zwierzenia się zaufanemu przyjacielowi, członkowi rodziny lub lekarzowi. Jeśli praca naprawdę wydaje się teraz niemożliwa, poproś o przedłużenie lub weź kilka dni wolnego. Nie oznacza to, że musisz opowiedzieć szefowi całą historię swojego życia, ale traktuj swoje zdrowie psychiczne tak, jakbyś traktował swoje zdrowie fizyczne. Chociaż nie jest obecnie normą, aby priorytetowo traktować zdrowie psychiczne w miejscu pracy, ostatecznie poprawi to jakość Twojej pracy.
Rozmowa na temat zdrowia psychicznego/choroby/wellness jest ostatnio spopularyzowana, choć walka o całkowitą normalizację jeszcze się nie skończyła. Strach jest czuć się poza kontrolą w swoim życiu — ludzie pragną kontroli — chociaż istnieją sposoby, aby przejąć kontrolę nad swoim życiem w chaosie.
Krok po kroku i odpowiedni system wsparcia pokonujesz rzeczy, które wydają się niemożliwe. Zaplanuj na czas dbanie o siebie tak, jakby to było zadanie robocze, ustal priorytety rzeczy, które faktycznie muszą zostać wykonane, i poproś o pomoc, gdy poczujesz, że wszystko jest zbyt trudne do samodzielnego utrzymania. Nie jesteś sam.
