Gdyby moja babcia jeszcze żyła, a ja próbowałbym jej wytłumaczyć „zrównoważone życie”, nazwałaby to po prostu życiem. Oszczędność i minimalizm były dla niej sposobem na życie.
W dzisiejszej kulturze konsumpcyjnej wszystkiego mamy za dużo. W ciągu kilku dni możemy kupić wszystko, co chcemy, aby dotarło na wyciągnięcie ręki. A nigdzie nasza nadmierna konsumpcja nie jest bardziej widoczna niż w naszej szafie.
Jednak możemy podjąć kroki w kierunku prostszej, zrównoważonej jakości garderoby, robiąc zakupy trochę bardziej jak poprzednie pokolenia. Oto kilka wskazówek, które pomogą Ci zacząć!
1. Dobra jakość i nazwy marek nie są równe
Filozofia mojej babci, jeśli chodzi o ubrania, polegała na kupowaniu tego, co najlepsze, na co cię stać, aby trwało. W jej czasach jakość i cena były bezpośrednio skorelowane. Dobrze wykonane przedmioty były po prostu droższe. Ogólnie rzecz biorąc, ubrania były drogie dla pokolenia naszych dziadków. Przeciętne gospodarstwo domowe wydane prawie 17% ich dochodów z odzieży po II wojnie światowej. Dziś my wydać mniej niż 3%.
Nasze babcie często kupowały ubrania w lokalnych butikach, które produkowały rzeczy specjalnie dla ich miast. Cena odzieży była funkcją pracy i tkaniny. Nie obejmowała kosztów marketingowych związanych z public relations, sponsorowaniem celebrytów czy ekstrawaganckimi pokazami mody.
Jak określić tanie vs. dobrze uszyta odzież
Najłatwiejszym sposobem zrozumienia jakości ubrania jest zajrzenie do środka. Niektóre aspekty są łatwiejsze do zauważenia, takie jak zawartość tkaniny i wykończenia obszycia, podczas gdy inne, takie jak zastosowanie okładzin i interfejsów, nie są tak oczywiste. Na tych szczegółach wiele firm odzieżowych idzie na skróty.
Zawartość tkaniny
Wszystko, co syntetyczne, jest gorsze, ponieważ większość z nich to pochodne tworzyw sztucznych i zużywają się szybciej.
Naturalne tkaniny, takie jak wełna, bawełna, len i jedwab, są lepsze od materiałów syntetycznych — dotyczy to również podszewki odzieży.
Jakość obszycia
Krzywe linie ściegu lub luźne nitki na rąbku lub szwie to martwe oznaki złej konstrukcji.
Obszycia powinny być idealnie proste, z czystym wykończeniem. Zaletą są lamówki, gdzie nie widać szwów na zewnątrz, ponieważ często są wykańczane ręcznie.
2. Kupuj naturalne, sezonowe tkaniny
Moja babcia zwykle robiła zakupy przez dwa sezony: zimną i ciepłą. Miała bardzo niewiele wyszukanych ciężkich tweedów lub zwiewnych sukienek, które można nosić tylko wtedy, gdy jest wyjątkowo zimno lub wyjątkowo gorąco. Przez całe życie mieszkała w miejscach, w których doświadczyła obu. Zamiast tego jej garderoba składała się z średniej wagi wełny i mieszanek wełnianych na chłodniejsze miesiące oraz z jedwabiu i bawełny, gdy było ciepło.
Odzież była często podszyta jedwabiem, co jest dziś cechą zarezerwowaną dla ultra, luksusowych marek z najwyższej półki, ale nadal robimy to w Senza Tempo. Jedwabne podszewki są równie praktyczne, co funkcjonalne. Jedwab i inne naturalne tkaniny, takie jak wełna i bawełna, są oddychające, dzięki czemu dostosowują się do temperatury ciała. To nie wełna w garniturze sprawia, że się pocisz w lipcu, tylko to, że jest podszyty poliestrem lub acetatem, który jest pochodną plastiku.
3. Skoncentruj się na klasycznych stylach i czystych liniach
Chociaż większość ludzi nie potrafiła wymienić ani jednej części garderoby, którą trzymali, dopóki się nie zużyła, moja babcia trzymała swoje ubrania, aż nie dało się ich naprawić lub po prostu nie nadawała się do noszenia – innymi słowy, przez wiele lat. Nosiła ubrania z czystymi, prostymi liniami w ponadczasowych sylwetkach. Ten etos miał największy wpływ na moje osobiste nawyki zakupowe i filozofię stojącą za moją linią ubrań. Im prostsze ubranie, tym łatwiej jest go ozdabiać na różne sposoby i nosić wielokrotnie bez zmęczenia. Proste style nie są nudne — są wszechstronne.
Nawet później w swoim długim życiu, kiedy miała pieniądze, by kupić wszystko, czego potrzebowała, oraz braki lub racje żywnościowe należały do przeszłości, myślała o swoich wydatkach, zwłaszcza jeśli chodzi o ubrania. Nie kupiła czegoś tylko dlatego, że to lubiła lub dlatego, że było na wyprzedaży. Kupiła to, czego potrzebowała. Zakupy nie były hobby – była zbyt zajęta pracą, gotowaniem, sprzątaniem, wychowywaniem dzieci, a później poświęcała czas na prawdziwe hobby, takie jak podróżowanie z przyjaciółmi i szydełkowanie.
Innymi słowy, życie.
