Niezależnie od tego, czy uczysz się rysować samodzielnie, czy prowadzisz początkujących uczniów na lekcjach sztuki, strategie są podobne. Ważne jest, aby zrównoważyć zabawne, kreatywne zajęcia z ćwiczeniami budującymi technikę, jednocześnie unikając nudy, aby umiejętności mogły się rozwijać. Uczenie się czegoś nowego jest zarówno satysfakcjonujące, jak i frustrujące. Jednak zbyt często uczniowie próbują biegać, zanim nauczą się chodzić.
Tradycyjnie nauczanie sztuki kładło nacisk na wyrażanie siebie i unikało budowania umiejętności z obawy przed ograniczeniem kreatywności. Jednak praca nad podstawowymi umiejętnościami może sprawiać przyjemność, a posiadanie silnych umiejętności pozwala uczniom pełniej wyrażać swoje oryginalne pomysły.
Jak trzymać ołówek
czarnoczerwony/Getty Images
Czy kiedykolwiek powiedziano ci, że trzymasz ołówek w niewłaściwy sposób? Albo że istnieje tylko jeden właściwy sposób trzymania ołówka do rysowania? Są szanse, że ta rada mająca dobre intencje nie była całkiem słuszna.
Nie ma jednego właściwego sposobu trzymania ołówka, a cokolwiek działa dla Ciebie, jest prawdopodobnie najlepszym wyborem. Spróbuj poeksperymentować z różnymi uchwytami, ponieważ różne metody przyniosą różne efekty, a niektóre mogą być dla Ciebie wygodniejsze niż inne.
mirjanajovic/Getty Images
Niezależnie od tego, czy nigdy wcześniej nie rysowałeś, czy właśnie kupiłeś nowy ołówek lub długopis, sposobem na sprawdzenie, co potrafi każdy przyrząd do rysowania, jest po prostu rozpoczęcie robienia znaków na papierze. Nazywa się to tworzeniem marki.
Nazwij to bazgrołami, bazgrołami lub cokolwiek chcesz — celem tego ćwiczenia jest zbadanie nowego medium. Ćwicz bez presji tworzenia gotowego rysunku, a to doskonały sposób na zdobycie pewności siebie i poznanie swoich materiałów.
Lekcja rysowania drutu
filo/Getty Images
Tworzenie abstrakcyjnych kształtów za pomocą prostego kawałka drutu to świetne ćwiczenie dla początkujących w każdym wieku. Nie ma presji, aby coś wyglądało.
Zamiast tego jest to prosta praktyka podążania za linią w przestrzeni i rysowania jej na papierze. Ćwiczenie uczy również koordynacji ręka-oko.
Będziesz potrzebował około 15 do 30 minut, kawałek drutu – taki jak stary wieszak na ubrania – i szczypce, papier do szkicowania i długopis lub ołówek.
Najpierw wygnij drut w dowolny, dowolny, trójwymiarowy kształt. Uwzględnij spirale, nieparzyste krzywe i nieregularne zawijasy. Odwróć drut i spójrz na niego pod różnymi kątami, a następnie zdecyduj, który chcesz narysować.
Nie staraj się, aby Twój rysunek wyglądał realistycznie. Pomyśl o tym jako o linii w przestrzeni. Twój rysunek może być całkowicie płaski, bez perspektywy. Możesz także użyć grubości linii, aby stworzyć wrażenie głębi, naciskając mocniej, aby uzyskać mocniejszą linię, gdy drut zbliża się do ciebie. Nie martw się o cienie lub światła. Interesuje Cię tylko kształt drutu.
Utrzymuj swoją linię ciągłą i zrelaksowaną. Nie używaj krótkich, niepewnych pociągnięć. Płynna linia, która nie jest idealna, jest lepsza niż wiele idealnie ułożonych, ale niepewnych linii.
Pamiętaj, to jest ćwiczenie, więc nie ma znaczenia, jak wygląda efekt końcowy. Nie spiesz się i uważnie obserwuj. Trenujesz swój umysł i rękę do wspólnej pracy.
Bernd Vogel/Getty Images
Rysowanie konturowe na ślepo, gdzie podczas rysowania nie można patrzeć na papier, to klasyczne ćwiczenie, które rozwija połączenie oko-ręka. Zaawansowani uczniowie mogą również poprawić swoje umiejętności obserwacji, wykonując jako rozgrzewkę rysowanie konturów na ślepo.
pseudodemon/Getty Images
Czysty rysunek konturowy jest w zasadzie rysunkiem konturowym. To najprostsza forma rysowania, ponieważ linia opisuje widoczne krawędzie obiektu. Wielu artystów lubi używać czystej linii w swoich rysunkach, a czysty rysunek konturowy jest podstawową umiejętnością rysowników.
ilbusca/Getty Images
Na rysunku kontur poprzeczny to linia przebiegająca w poprzek formy kształtu, coś w rodzaju konturów na mapie.
Czasami te linie są rysowane bezpośrednio, ale częściej artysta użyje ich pomysł konturu krzyża, aby poprowadzić ich cieniowanie i kreskowanie. Kontur jest implikowany przez kierunek cieniowania i sprawia, że kreskowanie ma znaczenie, a nie jest przypadkowe. Ostatecznie pomaga to widzowi widzieć obraz jako trójwymiarowy, a nie płaski.
