Mówienie „nie” nie oznacza, że jesteś niegrzeczny lub samolubny. To zdrowy akt wyznaczania granic.
Mówienie komuś „nie” może być trudne, zwłaszcza jeśli jesteś przyzwyczajony do ciągłego ulegania czyimś prośbom i żądaniom. Inni postrzegają cię jako osobę o dobrym sercu, do której z łatwością mogą poprosić o pomoc w potrzebie. Chociaż pomaganie innym jest rzeczywiście dobrą rzeczą, wyraźnie musisz nauczyć się wyznaczać zdrowe granice.
Jeśli nawyk ciągłego mówienia „tak” już sprawia, że czujesz urazę do innych (lub nawet do siebie), być może nadszedł czas, abyś coś z tym zrobił.
Więc następnym razem, gdy ktoś poprosi Cię o przysługę, niezależnie od tego, czy jest to przyjaciel, współpracownik lub krewny, spróbuj zastosować te wskazówki:
Dowiedz się, dlaczego trudno Ci powiedzieć „nie”
Najczęstszym powodem, dla którego trudno jest powiedzieć „nie”, jest strach przed odrzuceniem. Poświęć trochę czasu na zastanowienie się, dlaczego naprawdę trudno ci powiedzieć „nie”. Czy boisz się, że odrzucając czyjeś prośby i żądania, odrzucą cię? Boisz się, że jeśli odmówisz, zrzucą winę na ciebie? Cokolwiek przeszkadza ci w ustaleniu zdrowych granic, musisz to przyznać. Uznając to, możesz wymyślić sposoby skutecznego radzenia sobie z tym.
Oceń, czy żądanie jest pilne czy ważne
Kiedy ktoś prosi Cię o przysługę, ważne jest, abyś najpierw ocenił prośbę. Czy to jest pilne? Jeśli jest pilne, czy jest ważne? Jeśli nie jest pilna, w jakim celu służy? Musisz także rozpoznać, czy ta osoba prosząca o przysługę może zrobić coś sama, aby rozwiązać problem, czy może po prostu polega na kimś innym, aby wyciągnąć go z problemu?
Oceniając rodzaj prośby, o którą prosisz, możesz ją dokładniej przemyśleć. Możesz właściwie przeanalizować, czy twój akt pomagania pomoże zarówno tobie, jak i tej osobie, która prosi o przysługę. Ważne jest również, abyś rozpoznał, czy pomoc, której udzielasz, jest po prostu umożliwieniem tej osobie kontynuowania jej negatywnego lub destrukcyjnego zachowania.
Co najważniejsze, musisz właściwie ocenić, czy jesteś w stanie pomóc. Jeśli pomaganie tej osobie oznacza, że narażasz własne zdrowie, finanse itp., to czy uważasz, że warto?
Daj temu czas
Nie mów tak od razu. Nie poddawaj się presji. Ustalenie zdrowych granic nie będzie łatwe, zwłaszcza jeśli spędziłeś większość swoich lat będąc natrętnym.
Jeśli ktoś poprosi Cię o pomoc i nie jest to takie pilne, możesz powiedzieć tej osobie, że potrzebujesz więcej czasu, aby się nad tym zastanowić. Dając sobie czas, możesz uchronić się przed podejmowaniem pochopnych decyzji. Możesz uniknąć presji poddawania się niewygodnym lub kłopotliwym sytuacjom, które tylko przyniosą więcej szkody niż pożytku.
Uświadom sobie, że nie możesz nalać z pustego kubka
Musisz postawić sobie pierwszeństwo przed wszystkim innym. Nie możesz pomóc innym, jeśli najpierw nie pomożesz sobie. Skoncentruj się na osiąganiu swoich celów. Podejmij działania w celu usunięcia ze swojego życia osób negatywnych, toksycznych i uprawnionych. Prawdziwi ludzie zrozumieją powód, dla którego odmawiasz. Nie sprawią, że poczujesz się winny, urażony lub uwięziony.
Pod koniec dnia zawsze pamiętaj, że też masz swoje ograniczenia. Nie urodziłeś się, by zadowolić wszystkich. Nadawanie sobie priorytetów jest ważnym krokiem w kierunku osobistej wolności. Ustalając zdrowe granice, uczysz ludzi, jak Cię szanować.
© 2017 Kent Peligrino
Cecil Kenmill z Osaki w Japonii 10 września 2018 r.:
Rób to, co ja: proś o pieniądze. Jeśli narzekają, przypominam im, że jestem niepełnosprawnym weteranem i jestem spłukany. Wiele osób nie ma nic przeciwko płaceniu, chcą po prostu zadbać o swoje rzeczy. Ludzie, którym się to nie podoba, nie proszą mnie o nic więcej. Poza tym, kiedy czegoś od kogoś potrzebuję, zawsze oferuję pieniądze. Hej, to ekonomia akcji!
