Reč „barok“ potiče od italijanske reči „barocco“ što znači bizaran. Ova reč je prvi put korišćena da opiše stil arhitekture uglavnom u Italiji tokom 17. i 18. veka. Kasnije je reč barok korišćena za opisivanje muzičkih stilova od 1600-ih do 1700-ih.
Kompozitori tog perioda
Uključeni su kompozitori tog perioda Johan Sebastijan Bah, George Frideric Handel, Antonio Vivaldi, међу другима. U ovom periodu dolazi do razvoja opere i instrumentalne muzike.
Ovaj stil muzike odmah prati renesansni stil muzike i preteča je klasičnog stila muzike.
Barokni instrumenti
Obično noseći pesmu gde je a basso continuo grupa, koja se sastojala od instrumentaliste koji svira akorde poput čembala ili laute i instrumenata tipa basa koji nose bas liniju, poput violončela ili kontrabasa.
Karakteristična barokna forma bila je plesna svita. Dok su komadi u plesnom apartmanu inspirisani stvarnom plesnom muzikom, plesni apartmani su dizajnirani za slušanje, a ne za pratnju plesača.
Vremenska linija barokne muzike
Barokni period je bio vreme kada su kompozitori eksperimentisali sa formom, stilovima i instrumentima. Violina se takođe smatrala važnim muzičkim instrumentom u to vreme.
| Značajne godine | Poznati muzičari | Опис |
| 1573 | Jakopo Peri i Klaudio Monteverdi (Florentinska kamera) | Prvi poznati sastanak Firentinske Kamerate, grupe muzičara koji su se okupili da razgovaraju o raznim temama, uključujući umetnost. Rečeno je da su članovi bili zainteresovani za oživljavanje grčkog dramskog stila. I monodije i opera veruje se da su proizašli iz njihovih diskusija i eksperimentisanja. |
| 1597 | Đulio Kačini, Peri i Monteverdi |
Ovo je period rane opere koji traje do 1650. godine. Opera se generalno definiše kao scenska prezentacija ili delo koje kombinuje muziku, kostime i scenografiju za prenošenje priče. Većina opera se peva, bez izgovorenih stihova. Током barokni period, opere su proizašle iz antičke grčke tragedije i često je postojao an uvertira na početku, sa solo deonicom i obe an orkestar и припев. Neki primeri ranih opera su dve predstave „Euridika” Jakopa Perija i druga Đulija Kačinija. Druge popularne opere bile su „Orfej“ i „Krunisanje Popeje“ Klaudija Monteverdija. |
| 1600 | Caccini | Početak monodije koja će trajati do 1700-ih. Monodija se odnosi na solo muziku uz pratnju. Primeri rane monodije mogu se naći u knjizi „Le Nuove Musiche” Đulija Kačinija. Knjiga je zbirka pesama za figurirani bas i solo glas, uključila je i madrigale. „Le Nuove Musiche” se smatra jednim od Kačinijevih najvažnijih dela. |
| 1650 | Luiđi Rosi, Đakomo Karisimi i Frančesko Kavali | Tokom ovog srednjeg baroka, muzičari su mnogo improvizovali. Baso continuo ili figurirani bas je muzika nastala kombinovanjem muzike sa klavijature i jednog ili više bas instrumenata. Period od 1650. do 1750. godine poznat je kao doba instrumentalne muzike kada su se razvili drugi oblici muzike, uključujući apartman, kantata, oratorijum i sonata. Najznačajniji inovatori ovog stila bili su Rimljani Luiđi Rosi i Đakomo Karisimi, koji su pre svega kompozitori kantata i oratorijuma, odnosno Venecijanac Frančesko Kavali, koji je uglavnom bio opera kompozitor. |
| 1700 | Arkanđelo Koreli, Johan Sebastijan Bah i Džordž Friderik Hendl | Do 1750. godine ovo je poznato kao period visokog baroka. Italijanska opera postala je izražajnija i ekspanzivnija. Kompozitor i violinista Arkanđelo Koreli postao poznat i muzici za čembalo takođe se pridaje značaj. Bach и Handel poznati su kao ličnosti kasnobarokne muzike. Drugi oblici muzike poput kanonima и fuge evoluirao tokom ovog vremena. |
