“ความกลัวที่ลึกที่สุดของเราไม่ใช่ว่าเราไม่เพียงพอ ความกลัวที่ลึกที่สุดของเราคือเรามีอำนาจเหนือกว่าวัดได้ แสงสว่างของเรา ไม่ใช่ความมืดที่ทำให้เรากลัวมากที่สุด เราถามตัวเองว่า ฉันเป็นใครถึงจะเก่ง สวย เก่ง เลิศเลอ? จริงๆแล้วคุณเป็นใคร ไม่ เป็น?Marianne Williamson.
ฉันเชื่อว่าสิ่งนี้เป็นความจริงอย่างสมบูรณ์และฉันต้องเรียนรู้อย่างหนัก ฉันไม่กลัวที่จะเป็นตัวฉันให้ดีที่สุดอีกต่อไปแล้ว
เท่าที่ฉันกังวลเราควรทั้งหมด รู้ว่าเราเป็นใครและเป็นเจ้าของมัน!
ฉันไม่แน่ใจจริงๆว่าจะเขียนอะไรในสิ่งเหล่านี้ ดังนั้นหากคุณอยู่เฉยๆ คุณจะสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงเป็นครั้งคราว
ฉันยังเด็ก...แต่ฉันมีประสบการณ์ที่รับประกันว่าฉันจะมีความรู้ในชีวิตมากพอที่จะถือว่าเป็นปัญญา...ในระดับหนึ่ง
ฉันเชื่อมั่นในการกอด...และฉันต้องการกอดคนที่ฉันรัก
หลี่ife คือสิ่งมากมายที่ยุติธรรม ไม่ยุติธรรม ผิด ถูก ดี และชั่ว ช่วงเวลาที่แย่และหลายครั้งที่ทำให้คุณแทบหยุดหายใจ ฉันเลือกเรียนรู้ที่จะเติบโตและก้าวต่อไป...เพราะว่าฉันไม่เคยผ่านบางสิ่งมาได้เลย...คลังความทรงจำของฉันไม่อนุญาต
ฉันรักคำพูดและแสดงความรู้สึกของตัวเองได้มากเท่าที่กฎหมายจะอนุญาต แต่วิธีที่ฉันชอบคือการเขียน คำพูดได้กินฉัน มันแย่มากที่ฉันมีสมุดบันทึกสองสามเล่มติดตัวไปทุกที่ที่ฉันไปและฉันก็ขีดเขียนป๊อปอัปในใจ
นี่คือฮับของฉัน นี่คือตัวฉันเอง นี่คือมุมเล็กๆ ที่แสนอบอุ่นของฉัน นี่คือดินแดนแห่งการระบายของฉัน (น่ารักใช่มั้ยล่ะ!) นี่เป็นพื้นที่สาธารณะส่วนตัวของฉัน
นี่คือโลกตามฉัน ตัวฉัน ฉัน และอัตตาของฉันเอง.