Overgeschoold. Ondergefinancierd. Ik heb een graad in psychologie/schrijven en een ongezonde obsessie met popcultuur.
Hoe ziet rationalisatie eruit?
Stel je dit scenario voor: je loopt door een nationale supermarktketen om wat inkopen te doen. Je hebt alles op je lijst, maar je dwaalt nog steeds door de gangpaden, kijken of iets je opvalt. Je komt een display tegen voor een nieuwe frisdranksmaak. Je bent geïntrigeerd, dus je pakt er een en opent hem, terwijl je een longdrink neemt. De smaak is niet naar je zin. Je wilt het niet afmaken en je wilt er ook niet voor betalen omdat je het niet leuk vindt. Als je om je heen kijkt, zie je dat er niemand in de buurt is, dus plaats je het geopende blik achter een aantal van de andere niet-geopende blikken en ga je door het gangpad. Bij het afrekenen vermeld je niet welk drankje je hebt geopend en betaal je er ook niet voor. In je hoofd denk je "deze keten verdient miljarden dollars per jaar, een blikje frisdrank maakt helemaal niet uit." Je weet wel dat het verkeerd is om niet voor een artikel te betalen, maar je vond het niet leuk en het maakt niet veel uit of het helemaal niet uitmaakt voor de financiële succes. Gefeliciteerd, je hebt zojuist een negatief gedrag gerationaliseerd.
Hoe is dit van toepassing op relaties?
Ten eerste moeten we eerlijk zijn tegen onszelf, niemand van ons is perfect. We hebben allemaal onze fouten. We hebben allemaal bagage die we met ons meedragen in elke nieuwe relatie die we aangaan. Sommigen van ons hebben vertrouwensproblemen, sommigen van ons worden afstandelijk of gesloten als we gestrest zijn, sommigen van ons hebben moeite om emoties te uiten die ons kwetsbaar zouden maken. Deze zijn op zich geen probleem, mits wij, als individuen, bereid zijn eraan te werken om gezondere en betere partners te worden.
Waar problemen ontstaan, is wanneer deze problemen allesomvattend worden binnen het individu en ze op hun beurt op een partner worden afgerekend. Bijvoorbeeld; een persoon met vertrouwensproblemen kan constant aannemen of zijn partner beschuldigen van vals spelen of liegen over wat ze in hun vrije tijd doen. Als dit een probleem is dat zich vroeg in de relatie voordoet en vervolgens wordt onderdrukt door het opbouwen van vertrouwen, is het onwaarschijnlijk dat het opnieuw ter sprake komt. Het probleem is wanneer deze beschuldigingen constant zijn, ongeacht wat de andere persoon doet om te laten zien dat ze in feite niet bedriegen/liegen. Als de beschuldigde de relatie voortzet, kunnen ze in de val lopen om het gedrag van hun partner te rationaliseren. Eindeloze beschuldigende teksten of telefoontjes worden weggevaagd met uitspraken als:
- Ze zijn eerder bedrogen en hebben vertrouwensproblemen, ik begrijp waar ze vandaan komen.
- Ze maken zich gewoon zorgen om mij en willen zeker weten dat ik in orde ben.
- Ze houden zoveel van me dat ze er zeker van willen zijn dat ik dat weet.
- Een keer heb ik ze niet elk detail verteld van wat ik aan het doen was, dus het is mijn schuld dat ze me niet volledig vertrouwen.
Dit zijn allemaal rationalisaties van probleemgedrag. Liefde of de perceptie van liefde kan ons blind maken voor deze problemen. We denken dat we de ander helpen door er voor hem te zijn. In plaats daarvan zorgt deze rationalisatie voor een positieve versterking van het probleemgedrag bij de ander. We nemen de schuld op ons en accepteren fouten als we niets verkeerd hebben gedaan. Dit kan een cyclus creëren die kan leiden tot emotioneel misbruik.
Hoe kun je deze cirkel doorbreken?
Er is geen duidelijke manier om deze cyclus te doorbreken buiten het beëindigen van de relatie. Elke andere mogelijke optie houdt in dat de andere persoon, degene met het problematische gedrag, accepteert dat hij een probleem heeft en besluit dat hij er iets aan wil doen. Enkele van de opties voor deze handelwijze omvatten:
- Identificeer het probleem aan uw partner en leg uit hoe u zich door hun gedrag voelt.
- Advies zoeken om het probleem op te lossen.
- Vaste grenzen stellen aan wat wel en niet acceptabel gedrag is.
Als mensen hebben we een aangeboren verlangen om anderen om ons heen te helpen. We willen de mensen om wie we geven ondersteunen. Soms kan dit een groot nadeel voor onszelf zijn. We kunnen verdwaald raken in het proberen een ander te helpen en daarbij te veel van onszelf opofferen.
Het problematische gedrag van het voortdurend beschuldigen van een partner van bedrog/liegen is niet het enige probleem dat kan leiden tot ongezonde rationalisatie. Het is slechts een van de vele die zich binnen een relatie kunnen voordoen.
Er kan een moment komen dat de enige optie is om de situatie te verlaten, wat het probleem ook is. Hoewel dit pijnlijk kan zijn, hebben we het recht om gelukkig te zijn en een gezonde relatie te hebben. Soms is de gezondste beslissing die we kunnen nemen ook de meest pijnlijke.
onstuimige corpio uit Chicago op 30 mei 2019:
Interessant artikel.
Het is één ding om je eigen acties te rechtvaardigen en het is iets anders om de acties van een ander te rechtvaardigen, vooral als ze je slecht behandelen.
Over het algemeen veranderen mensen niet tenzij (ze) ongelukkig zijn.
Als jij of je partner een verandering in je kern moet aanbrengen om de relatie te laten werken, ben je waarschijnlijk met de verkeerde persoon. Het leven is te kort om te proberen water in wijn te veranderen!
Er zijn maar twee manieren om vreugde en gemoedsrust in relaties te ervaren. Ofwel krijgen we wat we willen, of we leren gelukkig te zijn met wat we hebben. Accepteer ze (zoals ze zijn) of ga verder.
De keuze is aan ons! Lijden is optioneel.
"Houd nooit van iemand die je behandelt alsof je gewoon bent."
-Oscar Wilde
