Sabrina had 3 jaar een relatie met een narcist. Gedurende die tijd werd ze fysiek, verbaal en seksueel misbruikt.
Je bent hier beland omdat je denkt dat je een narcist in je leven hebt. Ik weet hoe overweldigend, vermoeiend en uitputtend dat is voor onze geest en ziel. Het eerste wat ik wil dat je doet, is een paar keer diep ademhalen, in door je neus en uit door je mond, laat je lichaam ontspan en weet dat je op een veilige plek bent en dat je de eerste stap zet in het helen van je geest door jezelf te bewapenen met kennis. Nu je je wat meer op je gemak voelt, laten we eens kijken wat een narcist precies is.
Wat is een narcist?
Ik had het woord narcist wel eens gehoord, maar ik had er nooit aandacht aan besteed, omdat ik daar geen reden voor had. Ik wou dat ik nog steeds niet hoefde te weten wat dat gevreesde woord betekende of wat deze vreselijke mensen zijn in staat, maar nadat mijn droomprins satan spawn was geworden, moest ik uit de eerste hand leren wat narcisme is. De terminologie die een narc beschrijft, kan een beetje verwarrend zijn, dus ik ga enkele van hun eigenschappen op een meer eenvoudige en directe manier uitleggen.
- Ze hebben een overdreven gevoel van eigendunk (niets kan functioneren of slagen zonder hen omdat ze het beste zijn dat ooit is gemaakt)
- Ze verwachten erkend te worden als superieur, zelfs zonder prestaties die dat rechtvaardigen (ze openden de pot met augurken voor jou, dus je moet hun kracht complimenteren en hen laten weten dat zij de sterkste persoon zijn die jij bent ooit ontmoet)
- Ze overdrijven prestaties en talenten (in werkelijkheid gingen ze naar de supermarkt en kochten eten, maar in hun hoofd hadden ze gingen de wildernis in en vochten met hun blote handen tegen de koe zodat je vanavond kon eten, geef ze de lof die ze hebben verdien)
- Ze zijn in beslag genomen door fantasieën over succes, macht, genialiteit, schoonheid of de perfecte partner (er is niets ter wereld dat op welk niveau dan ook met hen kan concurreren)
- Ze vereisen constante bewondering (je moet ze constant opbouwen en hun ego voeden, maar verwacht er niets voor terug)
- Ze hebben een enorm gevoel van recht (iedereen is ze verschuldigd wat ze willen, op verzoek, zonder dat er vragen worden gesteld)
- Ze maken misbruik van anderen om te krijgen wat ze willen (ze zijn meesters in manipulatie en gaan tot het uiterste om te krijgen wat ze willen)
- Ze hebben een onvermogen of onwil om de behoeften en gevoelens van anderen te herkennen (alles draait om hen, dus uw gevoelens en behoeften zijn het niet waard om besproken of vervuld te worden)
- Ze zijn jaloers op anderen en geloven dat anderen jaloers op hen zijn (ze willen wat iedereen heeft en ze geloven dat iedereen probeert net als zij te zijn omdat ze het beste zijn dat er bestaat)
- Ze handelen vaak op een arrogante of hooghartige manier (ze zorgen ervoor dat iedereen zich bewust is van hun grootsheid)
Komt een van de bovengenoemde eigenschappen je bekend voor? Krijg je een visioen van iemand in je hoofd? Ik weet dat toen ik begon met het verkennen van narcisme en probeerde te bepalen of ik echt betrokken was bij een narcist, ik meer wilde dan alleen klinische definities en verklaringen. Ik moest iemands verhaal horen om te zien of het leek op wat er in mijn leven gebeurde. Dus ik ga de beknopte versie van mijn levende hel met je delen in de hoop dat het je kan leiden en je kan leiden bij je volgende stappen naar een gezonder en beter leven voor jezelf.
Sprookjes horen dit niet verkeerd te voelen
Het begon als een sprookjesroman. Het was perfect, hij was perfect. Vanaf het eerste moment dat ik hem ontmoette, was ik volledig gebiologeerd door zijn aangeboren vermogen om mij te begrijpen en contact met mij te maken. Hij was zo afgestemd op wat ik voelde en wat ik nodig had. Hij wilde alles over mij weten en leek oprecht empathisch te zijn met dingen die ik had meegemaakt en dingen die ik in het leven had meegemaakt. De romantische gebaren; wilde bloemen voor me plukken, cadeaus voor me kopen zonder reden, altijd bij me willen zijn, geheimen, dromen, doelen delen. Hij was mijn veilige plek en ik wist dat ik degene had gevonden waar ik voor altijd bij zou zijn
Gedurende deze tijd vertelde hij ook zulke hartverscheurende verhalen over verraad en pijn die hij had geleden voordat hij me ontmoette. Hij liet me zien wat een geweldige man hij was en ik kon niet geloven dat een ellendige vrouw hem als vanzelfsprekend had beschouwd en hem zo'n diepe pijn had gedaan. Hij was tenslotte de droomman van elke vrouw. Ik moet de gelukkigste vrouw op aarde zijn geweest om hem in mijn leven te hebben die me redde van mijn verleden. Het duurde niet lang voordat overal om me heen rode vlaggen opdoken, maar ik ging zo op in de verhalenboekromantiek dat ik ze allemaal negeerde van hen en maakte zelfs excuses voor hem en bepaalde gedragingen die me hadden moeten vertellen zo snel mogelijk naar de heuvels te rennen kon.
Hij was altijd bereid om me te laten zien wat een buitengewone man hij was en hoe begaafd hij was in alles wat hij deed. Ik bedoel, deze man heeft letterlijk alles geperfectioneerd en hij zorgde ervoor dat ik wist hoeveel geluk ik had en hoe geweldig hij was. Maar dat is toch normaal? Hij was in het verleden zo gekwetst dat hij een vrouw nodig had die hem bewonderde en hem liet weten dat hij geweldig was. En ik wilde hem zo wanhopig redden van die pijn diep in hem dat ik negeerde dat het niet langer om een van mijn behoeften ging. Ik was blij om 'hem te redden'. Ik was gezegend om de vrouw te zijn die zijn hart kon herstellen.
Hij was altijd charmant en kon flirterig overkomen, maar dat is gewoon omdat hij een lieverd is. Hij bedoelt er niets mee. Hij is toegewijd aan mij, hij is bedrogen en zijn hart is verbrijzeld, dus ik hoef me nooit zorgen te maken dat hij mij dat aandoet. Ik moet stoppen met me zoveel zorgen te maken en ik moet hem vertrouwen. Dus wat als die blik in haar ogen wat langer en vriendelijker was dan ik dacht dat nodig was. Ik dacht echt dat ik hem zijn nummer had zien doorgeven. Stop met proberen te ruïneren wat we hebben, je bent mijn zielsverwant, dat is wat hij me vertelde toen hij mijn voorhoofd kuste en me in die liefdevolle armen omhelsde. En ik wist dat hij gelijk had en ik moest stoppen voordat ik alles verpestte.
Uiteindelijk merkte ik dat ik stil was geworden in onze relatie. Mijn gevoelens, mijn momenten om verhalen te delen, alles wat alleen over mij ging, hield op te bestaan. Al onze gesprekken gingen over zijn triomfen, zijn grootsheid, zijn gevoelens, zijn behoeften, alles was over hem geworden. Als ik het aandurfde om iets te bespreken dat met mezelf te maken had, maakte ik alles over mezelf en ik had geen respect voor hem. Hoe kon ik hem dat aandoen na alles wat hij voor mij had gedaan en nadat ik wist wat andere vrouwen hem hadden aangedaan? Hoe kon ik zo egoïstisch zijn? Waarom probeerde ik het grootste dat me was overkomen te verliezen?
Ik merkte dat ik me verontschuldigde toen ik in mijn hart wist dat ik niets verkeerd had gedaan. Ik verontschuldigde me dat ik erkend wilde worden, ik verontschuldigde me dat ik hem van streek had gemaakt en probeerde mezelf te betrekken in een discussie die alleen bedoeld was om over zichzelf te praten. Ik verontschuldigde me dat ik hem niet genoeg waardering had getoond, hoewel ik hem alleen maar opbouwde, althans dat dacht ik. Ik verontschuldigde me dat ik mezelf was. Ik verontschuldigde me zelfs voor het wegduwen van hem met mijn "noodzaak", wat de reden was dat hij dat meisje zijn nummer gaf. Het was niet zijn schuld omdat hij geweldig is, het was mijn schuld omdat ik onzeker was en wilde dat alles over mij ging.
Ik bevond me in een nooit eindigende cyclus van proberen hem te plezieren. Ik kreeg het gevoel dat niets van wat ik zei of deed enige positieve aandacht waard was, omdat ik faalde in mijn werk als zijn vrouw. Ik faalde als persoon. Het was mijn schuld dat hij de nacht ervoor niet genoeg geslapen had, want als zijn vrouw had ik het hem moeten vertellen tijd was om naar bed te gaan, ook al zou hij me hebben verteld dat hij een volwassen man was en naar bed zou gaan als hij gezocht. Het was mijn schuld dat hij me zo vaak uitschelde en me tegen de grond sloeg tijdens onze ruzie omdat ik weet dat hij een humeur heeft en ik hem had moeten kalmeren en troosten voordat hij die zei dingen. Het was mijn schuld dat hij zo woedend werd dat hij me verstikte totdat ik het bewustzijn verloor omdat ik niet van hem zou houden en hem niet zou troosten zoals hij dat nodig had. Hij was niet de vreselijke persoon, ik was en ik moest me repareren zodat we weer gelukkig konden zijn.
Zittend in het ziekenhuis wachtend op de verwijzing naar de chirurg die het glas uit mijn hand zou moeten halen omdat hij weer zijn geduld had verloren nadat ik niet in zijn behoeften had voorzien, was het moment dat ik me realiseerde dat ik moest uitzoeken of ik het was die gek was of dat er iets mis was met hem. Ik was op een punt in mijn leven dat ik mijn eigen gezond verstand in twijfel trok. Ik twijfelde aan mijn waardigheid als mens. Ik stelde alles over mezelf in vraag. Maar er was nog steeds een stem in mij die me vertelde dat ik het niet was, hij was het en ik moest een manier vinden om te ontsnappen voordat hij mijn mentale gezondheid volledig vernietigde of erger nog, me vermoordde.
Ik begon mijn reis de volgende dag om erachter te komen wat er precies aan de hand was, want ik had nog nooit zoiets meegemaakt in mijn leven. Mijn reis leidde me naar een berg informatie over narcisme en hoe ze op mensen zoals ik jagen. Ik heb veel geleerd over wat hij was, maar nog belangrijker, ik leerde wie ik was en waarom hij mij had gekozen als zijn laatste slachtoffer. Ik ontdekte dat er hoop was om mijn leven van hem terug te nemen en ik kon wakker worden uit de nachtmerrie waarin ik had geleefd. Ik bewapende mezelf met kennis en ik bewapende me met steun van mensen die aan een narcist waren ontsnapt en ik begon mijn leven dag voor dag terug te winnen.
Het is 7 maanden geleden sinds ik hem verliet en ik heb nog steeds moeite om alles te begrijpen wat ik heb doorstaan. Ik moet mezelf er nog steeds aan herinneren dat ik niet het probleem was. Ik moet nog steeds vechten tegen de negatieve dingen die hij over mezelf in mijn hoofd heeft gestopt. Ik ben elke seconde van de dag aan het herstellen. Het is een van de moeilijkste dingen die ik ooit heb moeten doorstaan en van hem loskomen was het moeilijkste van alles. Het zal niet gemakkelijk zijn, maar het is je enige hoop op een vredig leven. De emoties die ik heb ervaren zijn buiten de hitlijsten. Maar ik loop niet meer op eieren, ik hoef hem niet meer te repareren, ik hoef niet meer mishandeld te worden, ik ben vrij en ik ben op weg om een betere ik te worden.
U kunt nu beginnen aan uw reis naar herstel. Je kunt je leven terugnemen en iets mooiers creëren dan je ooit had gedacht. Ja, het zal moeilijk zijn en je zult willen toegeven aan de narc in je leven. Ja, je zult keer op keer in die emotionele achtbaan rijden. Maar de rit zal na verloop van tijd langzamer gaan en uiteindelijk kun je uitstappen en weglopen.
Ik ontdekte een kracht waarvan ik niet wist dat ik die had en je zult de jouwe vinden als je jezelf een kans geeft. Ik heb mijn eigen motto gemaakt tijdens mijn herstel van zijn misbruik en ik vind het krachtig en motiverend. Daarom zal ik dit artikel afsluiten door mijn motto met u te delen in de hoop dat het u de kracht en empowerment geeft die nodig zijn om nu aan uw herstel te beginnen. "Je had geen keuze om slachtoffer te worden, maar je kiest wel hoe lang je er een blijft."
Deze inhoud is naar beste weten van de auteur nauwkeurig en waarheidsgetrouw en is niet bedoeld ter vervanging van formeel en geïndividualiseerd advies van een gekwalificeerde professional.
Chris Wilson op 17 januari 2017:
bedankt dat het lezen mijn eigen ervaring duidelijker heeft gemaakt ik was ten einde raad toen ik probeerde te begrijpen wanneer het geven van bijv. geldgeschenken nooit genoeg was?
