"Wil je mijn vriend zijn?"
Ik ontmoette een meisje met krullend bruin haar op de speelplaats van de lagere school. Ze vond het leuk om salto's te maken op het klimrek, en ik ook, dus we werden meteen beste vrienden. Op de middelbare school was het het meisje achter me in de Franse les. Haar heldere ogen en sproeten wangen straalden toen ze me op de schouder tikte en haar oefende. We werden de komende vier jaar onafscheidelijk.
Op de universiteit waren mijn kamergenoten mijn 'mijn mensen' - makkelijk, aangezien we allemaal samenwoonden. Toen ik trouwde, veranderde "mijn volk" in "onze mensen"; mijn man en ik ontmoetten een paar stellen met een gedeelde liefde voor kamperen en ambachtelijk bier (het was tenslotte Colorado in 2012). Een paar jaar lang deden we bijna alles met onze vriendengroep totdat - zoals met het leven gebeurt - mensen begonnen te ga weg.
Ik heb altijd aan "mijn mensen" gedacht als de vrienden (of vriend) die zich dichterbij dan dichtbij voelen. Het zijn de mensen met wie je echt leeft, en meestal in fysieke hoedanigheid. Het zijn de eerste telefoontjes als je een gunst of een schouder nodig hebt om op uit te huilen, de vrienden die je mee uit eten nemen wanneer je een promotie krijgt of opduikt bij de honkbalwedstrijd van je kind of aanbiedt om je naar die enge dokter te brengen afspraak. Meestal zijn het de mensen met en naast je, al is het maar voor een seizoen.
In de afgelopen jaren heb ik geworsteld om meer van deze vrienden - "mijn mensen" soort mensen - in mijn leven te vinden. Geef de schuld aan de pandemie of aan mijn (pre-2020) neiging om mijn man om de paar jaar een verhuizing voor te stellen omdat "die plek er interessant uitziet!" Hoe ouder ik word, hoe moeilijker het lijkt om diepe en blijvende connecties te vinden, en zo recentelijk vroeg ik me af: waar zijn 'mijn mensen' en hoe ga ik te werk om hen?
In haar essay “Waarom is het zo moeilijk om volwassen vriendschappen te onderhouden?Kristin van Ogtrop vraagt waarom het moeilijk is om nieuwe vrienden te maken naarmate we ouder worden. "Misschien is het omdat we elkaar niet kunnen horen zoals we dat konden toen we jong waren", schrijft ze. “Als je jong bent, is er heel weinig concurrerend achtergrondgeluid. Naarmate je ouder wordt, komen er andere stemmen bij – partners, kinderen, bazen, elektriciens, loodgieters, PTA-presidenten – en al snel is er overal om je heen rumoer.”
Ik vraag me ook af of we moeite hebben om onze mensen te vinden, simpelweg omdat we niet weten waar we moeten zoeken. Als we jonger zijn, is vrienden maken niet alleen mogelijk, maar waarschijnlijk ook: het gebeurt op de speelplaats, in de kantine of tijdens partneroefeningen in de Franse les. We ontmoeten vrienden in een sport- of toneelclub of op zomerkamp. Zonder volwassen verantwoordelijkheden die ons verzwaren, plakken we aan elkaar als lijm en wisselen we BFF-kettingen uit. Het voelt intuïtief; er is nog niet zo veel om onze kleine hersenen te vervuilen.
Dit verandert naarmate we ouder worden. We hebben zelden dezelfde goede vrienden uit onze kindertijd of zelfs van de universiteit; de vriendschappen die we hebben in onze jaren '20 en '30 veranderen en evolueren in onze latere jaren. "Mijn volk" wordt "die mensen", en dat kan moeilijk zijn. Nog moeilijker is de taak om vooruit te komen en nieuwe, betekenisvolle relaties te smeden.
Vriendschappen komen en gaan, zelfs "mijn volk" soort vriendschappen. Naarmate we nieuwe decennia ingaan en onze verhalen zich verdiepen, groeien mensen uit elkaar, en niet alle relaties zijn bedoeld om lang mee te gaan. Dit betekent niet dat de verbinding is mislukt of dat deze minder waardevol was. En het betekent ook niet dat die mensen niet ‘jouw mensen’ waren. Het leven leidt ons in verschillende richtingen en onze vriendschappen helpen ons te komen waar we nu zijn.
Wat me tot de vreugde leidt om nieuwe 'mijn mensen' in ons leven te ontdekken - mijn man en ik vinden onszelf precies dat nu te doen, proberen wortel te schieten in onze gemeenschap en vrienden te maken in onze stad. Ik gebruik de onderstaande tips om me te helpen in het proces en misschien kunnen ze jou ook helpen, om je eigen mensen te vinden. Omdat we elkaar nodig hebben; het leven is te complex en te mooi om alleen te reizen.
1. Begin met je interesses
Een paar jaar geleden ontmoette ik een vrouw in een boekenclub die werd georganiseerd door een wederzijdse vriend. Het klikte meteen en we wisselden contactgegevens uit. Als introverte persoon gebeuren toevallige interacties niet vaak op deze manier voor mij. Maar bij deze gelegenheid was de vriendschap zo gemakkelijk. Een paar weken later waren we samen aan het kamperen en reizen.
Probeer bij het zoeken naar 'uw mensen' te beginnen met gemeenschappelijke interesses. Maak een lijst van alle activiteiten waar je van houdt - het kan van alles zijn, van fitnesswedstrijden tot het koken van uitgebreide maaltijden tot vrijwilligerswerk met honden in het weekend. De lijst kan zo lang zijn als je wilt, maar probeer drie tot vijf dingen te kiezen die echt weerspiegelen jij. De volgende keer dat u zich in een sociale omgeving bevindt en nieuwe mensen ontmoet, let dan op de interesses die zij over zichzelf kunnen delen. Stemmen ze op elkaar af? U staat misschien voor "uw volk" zonder het zelfs maar te weten!
2. Overweeg je waarden
Toen ik opgroeide in de kerk, waren enkele van mijn hechtste vriendschappen met mensen die ik ontmoette in de jeugdgroep. Hoewel ik nu geloof dat relaties met mensen met verschillende achtergronden en meningen essentieel zijn, is een gedeeld ethos ook ongelooflijk krachtig voor het maken van diepe verbindingen.
Overweeg, net als bij het bovenstaande punt, wat je drijft en wat je hart sneller doet kloppen. Wat geloof je? Wat vindt u van politiek en filosofie en religie? Nadat u uw lijst met waarden hebt gemaakt, zoekt u naar organisaties of groepen in de buurt waar u mee kunt doen of uw tijd kunt besteden. Als politiek op je lijst staat (klein duwtje hier om meer betrokken te raken!), sluit je dan aan bij een lokale campagnegroep om geld in te zamelen voor de tussentijdse verkiezingen. Ik wed dat je daar een aantal gepassioneerde mensen en diepe connecties zult vinden!
3. Maak vrienden met de vrienden van je vriend
Mijn man en ik hebben het geluk gehad om uitgenodigd te worden voor etentjes en filmavonden door een stel dat we kenden voordat we naar Los Angeles verhuisden. Ze hebben een gevestigde vriendengroep in de stad, en aangezien we van ze houden, wisten we dat we waarschijnlijk ook van hun vrienden zouden houden.
Als je moeite hebt om je mensen te vinden, begin dan met wie je al kent en kijk of ze je kunnen helpen om nieuwe vrienden te maken. Dit is een geweldige optie als je net bent verhuisd: maak een vriend en kijk of ze je zullen uitnodigen voor groepsbijeenkomsten met hun vriendengroep.
4. Kijk buiten de doos
Ik ben altijd een beetje sceptisch geweest als het gaat om het vinden van diepe connecties in online communities. Maar vorig jaar begon ik een nieuwsbrief opstapelen, en het heeft geleid tot zinvolle gesprekken met mensen van het type 'mijn volk' die toevallig over de hele wereld wonen.
Hoewel technologie en sociale media gepaard gaan met voor- en nadelen, is een voordeel dat het het ontmoeten van nieuwe vrienden met gemeenschappelijke interesses toegankelijker maakt dan voorheen. Hoewel je misschien niet weet waar je "jouw mensen" moet zoeken in de plaatselijke coffeeshop, kun je ze waarschijnlijk vinden via online communities - of het nu gaat om schrijfgemeenschappen, Reddit-forums, via gamen, zelfs op een specifiek TikTok-kanaal. We hoeven ons niet te beperken. Misschien vindt u "uw mensen" op unieke of onopvallende plaatsen. Als je je het prettigst voelt om onze nieuwe vriendschappen vanuit je luie stoel te zoeken, is dat oké.
Als laatste opmerking: wees aardig voor jezelf en anderen in dit vreemde proces om vrienden te maken. Het is niet gemakkelijk en we zijn allemaal nog aan het bijkomen van de afgelopen twee jaar. Vriendschappen zijn een uitdaging, vooral in de beginfase, wanneer je elkaar ontmoet en tijd vindt om rond te hangen tussen drukke schema's. Je bent niet minder waardevol alleen omdat je hebt geen "vriendengroep" of mensen die u 'uw mensen' kunt noemen. In feite wil je dat op dit moment misschien niet eens voor je leven.
Ik heb meerdere seizoenen gehad waarin mijn cirkel erg klein is geworden, bestaande uit alleen mijn man en mijn broers en zussen en een paar langeafstandsrelaties die ik via sms kan beheren. Soms is dat wat we nodig hebben.
Andere keren hebben we mensen dichterbij nodig om ons te helpen navigeren in het dagelijks leven. Waar je ook bent, wat je relationele doelen en behoeften voor het komende seizoen ook zijn, weet dat dit het beste voor je is - vriendengroep of niet.
