Les Misérables, een van de meest populaire musicals aller tijden, is gebaseerd op een gelijknamige roman van de Franse schrijver Victor Hugo. Het boek, dat in 1862 werd gepubliceerd, verwees naar wat al historische gebeurtenissen waren.
Les Misérables vertelt het fictieve verhaal van Jean Valjean, een man die onterecht is veroordeeld tot bijna twee decennia gevangenisstraf voor het stelen van een brood om een uitgehongerd kind te redden. Omdat het verhaal zich afspeelt in Parijs, de ellende van de Parijse onderklasse met zich meebrengt en tijdens een veldslag tot een climax komt, gaan veel mensen ervan uit dat het verhaal zich afspeelt tijdens de Franse Revolutie.
In feite is het verhaal van Les Mizo begint in 1815, meer dan twee decennia na het begin van de Franse Revolutie. Het is echter belangrijk om te weten over de Franse Revolutie, zodat men kan begrijpen wat er door de hoofden van Marius, Enjolras en de andere personages gaat tijdens de Parijse opstand van 1832.
De Franse Revolutie: Bestorming van de Bastille
Volgens "The DK History of the World" begon de revolutie in 1789 en was "een diepgewortelde opstand van vele klassen tegen de hele orde van de samenleving." De verarmden waren woedend over hun economische ontberingen, voedseltekorten en de harteloze houding van de hogere klassen. Wie zou de beruchte zin van Marie Antionette over het gebrek aan brood van het publiek kunnen vergeten: "Laat ze cake eten"? De lagere klassen waren echter niet de enige boze stemmen. De middenklasse, geïnspireerd door progressieve ideologieën en Amerika's nieuw verworven vrijheid, eiste hervorming.
Minister van Financiën Jacques Necker was een van de sterkste pleitbezorgers van de lagere klassen. Toen de monarchie dat jaar Necker verdreef, ontstond er in heel Frankrijk publieke verontwaardiging. Mensen zagen zijn verbanning als een teken om samen te komen en hun onderdrukkende regering omver te werpen. Dit vormt een opvallend contrast met de gebeurtenissen in Les Misérables, waarin de jonge rebellen ten onrechte geloven dat de massa zal opstaan om zich bij hun zaak aan te sluiten.
Op 14 juli 1789, enkele dagen na Necker's verbanning, haalden revolutionairen de Bastille-gevangenis in. Deze daad lanceerde de Franse Revolutie. Ten tijde van het beleg had de Bastille slechts zeven gevangenen. Het oude fort bevatte echter een overvloed aan buskruit, waardoor het zowel een strategisch als politiek symbolisch doelwit was. De gouverneur van de gevangenis werd uiteindelijk gevangengenomen en vermoord. Zijn hoofd en de hoofden van andere bewakers werden op spiesen gestoken en paradeerden door de straten. Aan het eind van de dag werd de burgemeester van Parijs vermoord. Terwijl de revolutionairen zichzelf barricadeerden in straten en gebouwen, besloten koning Lodewijk XVI en zijn militaire leiders zich terug te trekken om de massa te sussen.
Na de revolutie: The Reign of Terror
Dingen werden rommelig. De Franse Revolutie begon bloedig en het duurde niet lang voordat de dingen volkomen gruwelijk werden. Koning Lodewijk XVI en Marie Antoinette werden in 1792 onttroond (ondanks zijn vele pogingen om de Franse burgers hervormingen aan te bieden). In 1793 werden zij, samen met vele andere leden van de adel, geëxecuteerd.
Gedurende de volgende zeven jaar onderging het land een reeks staatsgrepen, oorlogen, hongersnoden en contrarevoluties. Tijdens de zogenaamde "Terreurbewind," ironisch genoeg stuurde Maximilien de Robespierre, die de leiding had over het Comité voor Openbare Veiligheid, maar liefst 40.000 mensen naar de guillotine. Hij geloofde dat snelle en wrede gerechtigheid deugdzaamheid zou voortbrengen onder de Franse burgers - een geloof dat gedeeld werd door de Les Mizo karakter van inspecteur Javert.
Wat er daarna gebeurde: De heerschappij van Napoleon
Terwijl de nieuwe republiek worstelde met wat eufemistisch groeipijnen zouden kunnen worden genoemd, werd een jonge generaal met de naam Napoleon Bonaparte verwoestte Italië, Egypte en andere landen. Toen hij en zijn troepen terugkeerden naar Parijs, pleegden hij en andere leiders een staatsgreep en Napoleon werd eerste consul van Frankrijk. Van 1804 tot 1814 droeg hij de titel van keizer van Frankrijk. Na het verlies in de Slag bij Waterloo, werd Napoleon verbannen naar het eiland Sint-Helena. Hoewel hij een felle tiran was, waren veel burgers (evenals veel van de personages in Les Misérables) beschouwde de generaal/dictator als een bevrijder van Frankrijk.
De monarchie werd vervolgens hersteld en koning Lodewijk XVIII nam de troon over. Les Misérables'Het openingsjaar van 1815 is bijna het begin van het bewind van de nieuwe koning.
De historische setting van 'Les Misérables'
Les Misérables tijdsbestek is er een van economische strijd, hongersnood en ziekte. Ondanks alle revoluties en veranderende politieke partijen hebben de lagere klassen nog steeds weinig stem in de samenleving.
Het verhaal onthult hun harde leven, zoals geïllustreerd door de tragedie van Fantine, een jonge vrouw die wordt ontslagen uit haar fabrieksbaan nadat wordt ontdekt dat ze een buitenechtelijk kind (Cosette) heeft gebaard. Nadat ze haar positie heeft verloren, wordt Fantine gedwongen haar persoonlijke bezittingen, haar haar en zelfs haar tanden te verkopen, zodat ze geld naar haar dochter kan sturen. Uiteindelijk wordt Fantine een prostituee en valt ze op de laagste trede van de samenleving.
De monarchie van juli
Personage Jean Valjean belooft de stervende Fantine dat hij haar dochter zal beschermen. Hij adopteert Cosette en betaalt haar hebzuchtige, wrede verzorgers, Monsieur en Madame Thénadier. Vijftien jaar gaan vreedzaam voorbij voor Valjean en Cosette terwijl ze zich verstoppen in een abdij. Gedurende deze tijd sterft koning Lodewijk en neemt koning Charles X het even over. De nieuwe koning wordt spoedig verbannen in 1830 tijdens de Julirevolutie, ook wel bekend als de Tweede Franse Revolutie. Louis Philippe d'Orléans neemt de troon over en begint een regering die bekend staat als de Julimonarchie.
In het verhaal van Les Misérables, komt Valjeans relatief rustige bestaan in gevaar wanneer Cosette verliefd wordt op Marius, een jong lid van "Friends of the ABC", een fictieve organisatie opgericht door auteur Hugo die veel van de kleine revolutionaire groepen van de tijd. Valjean zet zijn leven op het spel door zich bij de opstand aan te sluiten om Marius te redden.
De juni-opstand
Marius en zijn vrienden vertegenwoordigen de gevoelens van vele vrijdenkers in Parijs. Ze wilden de monarchie afwijzen en Frankrijk weer teruggeven aan een republiek. De Vrienden van het ABC steunen een liberaal ingestelde politicus met de naam Jean Lamarque. (In tegenstelling tot de Vrienden van het ABC, was Lamarque echt. Hij was een generaal onder Napoleon die lid werd van het Franse parlement. Hij stond ook sympathiek tegenover de republikeinse ideologieën.) Toen Lamarque op sterven lag van cholera, waren veel mensen geloofde dat de regering openbare putten had vergiftigd, met de dood van populaire politici tot gevolg figuren.
Enjolras, de leider van The Friends of the ABC, weet dat de dood van Lamarque kan dienen als een belangrijke katalysator voor hun revolutie.
MARIUS: Slechts één man - en dat is Lamarque/Speaks for the people here below... Lamarque is ziek en vervaagt snel!/Houdt de week niet vol, zeggen ze.
ENJOLRAS: Met alle woede in het land/Hoe lang voor de dag des oordeels?/Voordat we de dikke op maat snijden?/Voordat de barricades oprijzen?
Het einde van de opstand
Zoals afgebeeld in de roman en musical, eindigde de juniopstand niet goed voor de rebellen. Ze verwachtten dat de mensen hun zaak zouden steunen; ze realiseerden zich echter al snel dat er geen versterkingen bij hen zouden komen.
Volgens historicus Matt Boughton leden beide partijen slachtoffers: "166 doden en 635 gewonden aan beide kanten in de loop van de strijd." Van die 166 waren er 93 lid van de opstand. Zoals Marius het beschrijft: "Lege stoelen aan lege tafels, waar mijn vrienden niet meer zingen..."
