Project managers gebruik de term "kritieke pad" om de opeenvolging van activiteiten te beschrijven die weinig of geen ruimte hebben voor vertraging in een project. Cruciaal is dat het de aanname omvat dat elk van de taken in het pad moet zijn voltooid voordat de volgende kan beginnen, dus een vertraging in een taak zal het hele project vertragen.
De kritieke padmethode, of CPM, wordt gebruikt om een project te plannen door elke noodzakelijke stap daarin te definiëren en in te schatten hoe lang elke stap zal duren. Het doel is om het soort knelpunten te voorkomen dat elk complex plan kan kwellen.
Het definiëren van de stappen
Projectmanagers werken mee leden van het team om al het werk te definiëren dat nodig is om een project te voltooien of om het doel te bereiken projectomvang.
Het werk wordt doorgaans opgesplitst in eenheden die werkpakketten worden genoemd. Deze werkpakketten zijn klein genoeg om aan een eigenaar te worden gekoppeld en op risico's te worden beheerd. Ze kunnen vervolgens worden gecontroleerd op tijd, kosten en materialen. Een veelvoorkomende maatstaf is dat werkpakketten niet minder dan acht uur en niet meer dan 80 uur in beslag mogen nemen.
Elk werkteam definieert en schat de tijd en kosten die nodig zijn om hun werkpakketten op te leveren.
De resultaten in kaart brengen
De projectmanager bundelt vervolgens de pakketten en rangschikt ze in de volgorde waarin ze moeten worden voltooid.
Het resultaat is een netwerkdiagram dat de belangrijkste maatregelen identificeert:
- Vroege start (ES): Het vroegste kan een werkpakket starten
- Early finish (EF): Het vroegste dat een werkpakket kan worden afgerond
- Late start (LS): Het laatste dat een werkpakket kan worden gestart en het project niet vertraagt
- Late finish (LF): Het laatste dat een werkpakket kan worden voltooid en het project niet vertraagt
- Slack of float: de hoeveelheid tijd dat een werkpakket of activiteit kan worden uitgesteld en geen invloed heeft op het project
Deze statistieken worden gebruikt om de verschillende mogelijke paden door dit netwerk van pakketten te berekenen. Elke slappe tijd kan worden geïdentificeerd.
De projectmanager en teamleden passen de verschillende paden aan en bekijken verschillende opties totdat ze er zeker van zijn dat ze het meest efficiënte, tijdige en minst risicovolle projectplan hebben gevonden. Om de volgende formules te gebruiken, worden de waarden vervangen door de dag waarop de waarde voorkomt, bijvoorbeeld de vijfde dag van het project.
Total Float is de hoeveelheid die een taak kan verplaatsen zonder de einddatum van het project te verstoren.
LF - EF of LS - ES = Totale vlotter.
Free float is de hoeveelheid die een taak kan verplaatsen zonder andere taken te verstoren.
ES2 - EF1 = Gratis vlotter.
Waar ES2 is de vroege start van de taak direct volgend op de vroege voltooiing van zijn vorige taak, EF1. Dus als taak vijf vroeg op dag vier eindigt, en taak zes begint op dag vijf, heb je een vrije dag (5 - 4 = 1).
Het kritieke pad van het project kan worden bepaald door de taken te kiezen en een taaknetwerkdiagram te maken. Dit diagram toont alle taken in volgorde van voltooiing. Als je vijf taken had, zou je ze V, W, X, Y en Z kunnen noemen.
Taak V is de eerste taak. Taak Y heeft W en V nodig om te worden voltooid, maar taak X niet. Taak Z heeft Y en X nodig om te voltooien, terwijl X alleen V nodig heeft om verder te gaan. Bepaal een duur voor elk van de taken.
Het is belangrijk op te merken dat het kritieke pad kan veranderen op basis van resourceplanning, zelfs tijdens de uitvoering van een project.
Als taak V vroeg begint op dag één en 3 dagen nodig heeft om te voltooien, bereken dan je late start van V met behulp van:
LS = ES + Duur - 1.
Vervolgens kunt u de LS van taak V gebruiken om de ES van uw volgende taak, W, te berekenen.
ES2 = LS1 + 1, of 1 + 3 - 1 = 3.
U moet dit invullen voor elke taak die u heeft, zodat u de vroege startdatums voor uw taken krijgt. Gebruik deze formule om de vroege einddatums te berekenen, te beginnen met uw laatste taak:
EF = LF - Duur + 1.
Je berekent dan de late finish van de vorige taak:
LF2 = EF1 - 1.
Werk je een weg terug naar je eerste taak. Als je dat eenmaal hebt voltooid, moet je de totale speling voor je taken berekenen met behulp van de formule voor de totale speling van bovenaf.
De taken met zero float bevinden zich op uw kritieke pad. Dit betekent dat een late afwerking van alle taken zonder speling invloed heeft op de einddatum van het project. Taken die niet gelijk zijn aan nul kunnen het aantal dagen dat wordt berekend door de totale speling verlengen en hebben geen invloed op het project.
Waarom deze methode gebruiken
Het kritieke pad helpt de projectmanager en het team hun inspanningen te richten op de belangrijkste werkpakketten.
Het dient ook als referentietool voor het bewaken en rapporteren van de voortgang en het aanpassen van middelen indien nodig. Projectmanagers kunnen deze methode halverwege het project gebruiken om werk te identificeren dat versneld kan worden gevolgd om vertragingen in het totale project te voorkomen.
Ingewikkelde projecten
Wanneer een project groot en complex is, kan de projectmanager eindigen met een netwerkdiagram met meerdere kritieke paden of één kritiek pad en verschillende bijna-kritieke paden. Dit wordt beschreven als een "gevoelig" projectnetwerk. Hoe gevoeliger het is, hoe groter het risico op vertragingen.
Software voor het maken van kritieke paden
Bij kleine projecten kan het kritieke pad handmatig worden berekend. Grotere initiatieven kunnen letterlijk duizenden of tienduizenden werkpakketten bevatten.
In die gevallen vertrouwen projectmanagers over het algemeen op projectbeheersoftware om het projectnetwerkdiagram en het kritieke pad of de kritieke paden te berekenen en te beschrijven.
