De feiten over geweld op de werkplek

click fraud protection

Een heel reëel, duidelijk en aanwezig gevaar schuilt net buiten het bewustzijn van mensen die acht tot tien uur per dag, vijf tot zeven dagen per week samenwerken. Het is het potentieel voor geweld op de werkplek.

Steeds vaker is de Human Resources-functie zowel het doelwit van deze bedreigingen van geweld op de werkplek als de eerste verdedigingslinie van de organisatie voor het voorkomen van geweld op de werkplek.

Wat veroorzaakt geweld op de werkplek? Komen gewelddadige acties vaker voor op het werk? Welke acties of veranderingen vertellen een organisatie dat een individu het potentieel heeft om een ​​gewelddadige daad op het werk te plegen? Lees verder om de antwoorden op deze vragen te vinden en prioriteit te geven aan de gezondheid en veiligheid van uw werknemers.

Statistieken en feiten over geweld op de werkplek

Volgens de National Census of Fatal Occupational Injuries (CFOI) van het Bureau of Labor Statistics (BLS):

"Geweld op het werk - inclusief aanrandingen en zelfmoorden - was verantwoordelijk voor 15 procent van alle werkgerelateerde dodelijke arbeidsongevallen in 2015 (zie dia 3 van de
2015 CFOI Chart-pakket) volgens gegevens. In hun artikel " Werkgerelateerde moorden: de feiten," Eric Sygnatur en Guy Toscano merken op dat "In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, de meerderheid van deze incidenten zijn geen hartstochtelijke misdaden gepleegd door ontevreden collega's en echtgenoten, maar zijn eerder het resultaat van overvallen."
"In 2015 waren er 16.380 niet-dodelijke gevallen van opzettelijk letsel door persoon (personen) die dagen weg van het werk in de particuliere sector vereisten; dit was echter goed voor slechts 2 procent van alle niet-dodelijke verwondingen en ziekten in de particuliere sector (zie Tabel R31.)"
"Er waren ongeveer 2,9 miljoen niet-dodelijke verwondingen en ziekten op de werkplek gemeld door particulieren werkgevers in de industrie in 2015, wat zich voordeed met een snelheid van 3,0 gevallen per 100 voltijdsequivalenten werknemers. Het percentage van 2015 zet een patroon van dalingen voort dat, met uitzondering van 2012, de afgelopen 13 jaar jaarlijks plaatsvond. Werkgevers in de particuliere sector meldden in 2015 bijna 48.000 minder niet-dodelijke letsel- en ziektegevallen dan een jaar eerder."

Wat de National Crime Victimization Survey zegt

Volgens de National Crime Victimization Survey (NCVS) vinden er jaarlijks 2 miljoen aanvallen en bedreigingen met geweld tegen Amerikanen op de werkvloer plaats. De meest voorkomende vorm van geweld op de werkplek was mishandeling, met gemiddeld 1,5 miljoen aanvallen op de werkplek per jaar.

Geweld op de werkplek vond als volgt plaats: 396.000 zware mishandelingen, 51.000 verkrachtingen en aanrandingen, 84.000 overvallen en 1.000 moorden werden gemeld. Deze cijfers komen waarschijnlijk niet overeen met het werkelijke aantal gewelddaden op het werk dat feitelijk op het werk plaatsvond, aangezien niet alle gewelddaden op het werk worden gerapporteerd.

Het is moeilijk om statistieken over geweld op het werk nauwkeurig te maken, omdat niet alle werknemers geweld melden op de werkvloer aan hun werkgevers en veel minder aan overheidsinstanties die geweld op de werkvloer opsporen statistieken.

De meest voorkomende vormen van geweld op de werkplek

De nieuwsmedia hebben de neiging om daden van geweld op de werkplek waarbij collega's betrokken zijn te sensationaliseren, met name gevallen waarbij een actieve schutter betrokken is. Door incidenten van geweld op de werkplek sensationeel te maken, halen ze de nadruk weg van de belangrijkste doelen voor programma's voor veiligheid op de werkplek.

De incidenten van geweld op de werkplek die voorkomen, komen veel vaker voor in bepaalde bedrijfstakken en in specifieke beroepen. In feite is diefstal het meest voorkomende motief voor werkgerelateerde moorden, goed voor 85 procent van de sterfgevallen door geweld op het werk. Mensen die in dienst zijn om producten te verkopen of op te treden in veiligheidszaken bij openbare activiteiten, zijn meer vatbaar voor geweld op de werkplek.

Beroepen met het grootste risico op geweld op de werkplek

Het National Institute for Occupational Safety and Health (NIOSH) geeft informatie die illustreert dat iedereen dat kan het slachtoffer worden van geweld op de werkplek, maar de risico's zijn groter voor geweld op de werkplek in bepaalde bedrijfstakken en beroepen. De taxisector heeft bijvoorbeeld het hoogste risico op geweld op de werkplek, bijna 60 keer het nationale gemiddelde voor mogelijk geweld op de werkplek.

Andere beroepen die het grootste risico lopen, zijn politie, rechercheurs, sheriffs, tankstationmedewerkers en bewakers. In het eerder beschreven NCVS-onderzoek waren verkopers in de detailhandel de meeste slachtoffers, met 330.000 aangevallen per jaar.

Ze werden gevolgd door de politie, waarbij 234.200 agenten het slachtoffer werden. Geschillen tussen collega's en met klanten en klanten waren goed voor ongeveer een tiende van de totale incidenten van geweld op de werkvloer per jaar.

In 2014 waren meer dodelijke arbeidsongevallen het gevolg van transportincidenten dan van enige andere gebeurtenis. Ongevallen op de weg waren alleen al goed voor bijna een op de vier dodelijke arbeidsongevallen.

Dus hoewel geweld kan voorkomen tussen collega's, kan geen enkel verantwoord veiligheidsproces op de werkplek negeren dat geweld eerder van buiten de directe werkplek komt.

Het kan evenmin voorbijgaan aan het feit dat, volgens de V.S. Arbeids Statistieken Bureau"Overvallers waren de meest voorkomende vorm van werkgerelateerde moordaanslagen voor mannen en de tweede meest voorkomende voor vrouwen. Het meest voorkomende type aanvaller bij werkgerelateerde moorden waarbij vrouwen betrokken waren, was een familielid of partner."

Het potentieel voor geweld op de werkplek herkennen

Larry Porte, voormalig agent van de geheime dienst en voormalig manager van de Threat Response and Asset Protection Division van Kerby Bailey en Associates, zegt dat geweld op de werkplek een proces is dat niet in een vacuüm plaatsvindt, maar eerder het product is van een interactie tussen drie factoren:

  • De persoon die gewelddadige actie onderneemt
  • De stimulans of uitlokkende omstandigheden die ertoe leiden dat de persoon geweld ziet als een "uitweg"
  • Een setting die het geweld faciliteert of toelaat; een omgeving waarin er een gebrek aan interventie is

Porte zegt dat daders van geweld op het werk meestal een van deze motieven hebben:

  • Bereik bekendheid of roem
  • Breng de aandacht van de wereld op een persoonlijk probleem
  • Een vermeend onrecht wreken
  • Beëindig zijn persoonlijke pijn (om gedood te worden)

Hij gelooft dat aanvallen op de werkplek "het product zijn van begrijpelijke en vaak waarneembare denk- en gedragsprocessen".

In een document dat opsomt acht gevallen van geweld op de werkvloer dat plaatsvond in 2017, zegt Bryan Strawser van Bryghtpath: "Als we samenwerken om geweld op het werk te bestrijden, is de grootste uitdaging dat geen twee incidenten precies hetzelfde zijn dezelfde. Ze kunnen variëren van ontevreden werknemers tot pogingen tot overvallen tot iemand die gewoon besluit dat ze er genoeg van hebben.

"Aangezien deze incidenten bijna onmogelijk te voorspellen zijn, is het belangrijk om sterk geweld op de werkplek te ontwikkelen training en beleid zodat uw werknemers weten hoe ze vroege waarschuwingssignalen kunnen herkennen en gepast kunnen reageren wanneer zich een situatie voordoet ontstaat."

Waarschuwingssignalen dat een werknemer gewelddadig kan worden

Dr. Lynne McClure, eerder een nationaal erkende expert in het omgaan met risicovol gedrag van werknemers ze escaleren tot geweld op de werkplek, definieert deze waarneembare processen op een zeer begrijpelijke manier manier. Ze zegt dat er acht categorieën waarschuwingssignalen zijn die wijzen op de mogelijkheid van geweld op de werkplek.

Leidinggevenden, managers, collega's en Personeelszaken professionals moeten deze signalen van potentieel geweld op de werkplek kennen. Ze zijn gemakkelijk over het hoofd te zien als je collega's observeert en voorspellen niet altijd gewelddadige acties.

Na een incident van gewelddadig gedrag op de werkplek realiseren collega's zich echter vaak dat ze voorafgaand aan het evenement tekenen en veranderingen in het gedrag van een collega hebben gezien en geen actie hebben ondernomen. Training in het herkennen van tekenen van mogelijk geweld op de werkplek in het gedrag van collega's is zelfs een van de belangrijkste kansen die organisaties hebben om geweld op de werkplek te voorkomen.

8 gedragingen die geweld op de werkplek kunnen voorspellen

In haar boek 'Risky Business: Managing Employee Violence in the Workplace' beschrijft McClure acht categorieën van risicovol gedrag dat aangeeft dat er behoefte is aan tussenkomst van het management. Ze zegt dat dit risicovolle gedrag alledaags gedrag is dat in bepaalde patronen voorkomt - ze vinden plaats lang voordat bedreigingen of daadwerkelijk geweld op de werkplek plaatsvinden.

De acht categorieën van geweld op de werkplek die McClure identificeert, zijn de volgende:

  • Gedrag van acteurs: De werknemer uit zijn of haar boosheid met acties als schreeuwen, schreeuwen, deuren dichtslaan, met voorwerpen gooien, enzovoort.
  • Fragmentor gedrag: De werknemer neemt geen verantwoordelijkheid voor zijn handelen en ziet geen verband tussen wat hij doet en de gevolgen of resultaten van zijn handelen. Hij geeft bijvoorbeeld anderen de schuld van zijn fouten.
  • Ik-eerst gedrag: De werknemer doet wat ze wil, ongeacht de negatieve effecten op anderen. De medewerker pauzeert bijvoorbeeld tijdens een last-minute haast om de producten bij een klant te krijgen, terwijl alle andere medewerkers hard aan het werk zijn.
  • Gemengd boodschappergedrag: De werknemer praat positief maar gedraagt ​​zich negatief. De werknemer gedraagt ​​zich bijvoorbeeld op een passief-agressieve manier door te zeggen dat hij een teamspeler is, maar weigert vervolgens informatie te delen met collega's.
  • Gedrag van houten stokjes: De werknemer is rigide, inflexibel en controlerend. Ze probeert geen nieuwe technologie, wil de leiding hebben of houdt doelbewust informatie achter.
  • Gedrag van ontsnappingsartiesten: De werknemer gaat om met stress door te liegen en/of deel te nemen aan verslavend gedrag zoals drugs of gokken.
  • Shocker gedrag: De werknemer gedraagt ​​zich plotseling op een manier die niet bij zijn karakter past en/of inherent extreem is. Een doorgaans betrouwbaar persoon komt bijvoorbeeld niet opdagen of meldt zich ziek op het werk. Een persoon vertoont een nieuw aanwezigheidspatroon.
  • Vreemder gedrag: De werknemer is op afstand, heeft slechte sociale vaardigheden, raakt gefixeerd op een idee en/of een individu.

Volgens McClure: "Als de manager, supervisor of HR-persoon deze gedragspatronen ziet, ze moet documenteren, praat met de medewerker, bespreek het gedrag in termen van hun negatieve effect op het werk en heb training, counseling of beide nodig. Werkgevers kunnen ook de noodzaak zien van disciplinaire maatregelen."

"De leidinggevende, leidinggevende of HR-medewerker moet dan het gedrag van de medewerker blijven monitoren. Het doel is om ofwel de werknemer te krijgen zijn gedrag veranderen, via het verwerven van vaardigheden en/of omgaan met problemen, of verlaat de werkplaats door keuze of bedrijfsbeslissing."

Meer factoren en voorspellers om in de gaten te houden

Haig Neville belicht in "Omgaan met geweld op de werkplek" verschillende andere problemen. "A New York Times" studie van 100 gewelddadige moorden … ontdekte dat de meeste moordenaars een lange, langzame weg aflegden glijden, mentaal en emotioneel.' Volgens de studie gaven de meeste moordenaars meerdere signalen dat ze binnen waren probleem."

Met dit in gedachten moeten werkgevers alert zijn op enkele van de voorspellers van gewelddadig gedrag. Deze omvatten "werknemers die intimidatie gebruiken, praten over wapens, paranoïde of asociaal gedrag vertonen, het gevoel hebben dat ze niet gehoord worden door het bedrijf, extreme wanhoop uiten, een geschiedenis van geweld hebben, eenlingen zijn die niet passen in de groep."

In een interview met Eric Snyder, voormalig president en CEO van TCM, Inc., zei McClure dat ten minste drie van deze waarschuwingen werden gemist voorafgaand aan de moord op zeven werknemers bij Edgewater Technology in Wakefield, Massachusetts op 26 december, 2000. (De daad die de aanleiding vormde voor de meerdere moorden, waaronder de moord op twee HR-medewerkers, was de eis van de IRS dat het bedrijf beslag legde op het loon van de dader, Michael McDermott.)

McClure zegt dat later werd vernomen dat de werknemer onder psychiatrische zorg stond en medicijnen slikte. De week voorafgaand aan de moorden "had McDermott een woede-uitbarsting op het werk, die zowel extreem als ongewoon voor hem was." Ten slotte vertoonde McDermott schokkend gedrag; hij "lijkt afgelegen te zijn geweest, en hij raakte gefixeerd op de IRS en de rol van het bedrijf om hem tegen de IRS te beschermen."

De kosten en impact van geweld op de werkplek

Het Workplace Violence Research Institute schatte de kosten van geweld op de werkplek voor Amerikaanse bedrijven op 36 miljard dollar per jaar. Neville zegt: "De kosten omvatten medische en psychiatrische zorg, verloren zaken en productiviteit, reparaties en opruimen, hogere verzekeringstarieven, hogere beveiligingskosten en het ergste van alles, het verlies van gewaardeerde medewerkers.

Daarnaast worden ondernemers steeds vaker aansprakelijk gesteld voor het niet veilig maken van hun pand voor medewerkers en klanten. Mogelijke gebieden van rechtszaken in verband met geweld op de werkplek die werkgevers zorgen zouden moeten baren, zijn onder meer civiele procedures nalatig huren, schadeclaims voor werknemers, schadeclaims van derden, inbreuk op de privacy en beschuldigingen van schending van de Occupational Safety and Health Administration (OSHA).

Belangrijke stappen om geweld op de werkplek te voorkomen

Geweld op het werk kan overal voorkomen. Geweld op het werk kan jou of iemand van wie je houdt overkomen. Als u echter op de hoogte bent van en waakzaam bent over geweld op de werkplek en de tekenen ervan bij werknemers, kunt u hierop anticiperen en acties ondernemen om het optreden ervan te voorkomen. Hier zijn enkele belangrijke stappen:

  • Begin met het aannemen van een nultolerantiebeleid ten aanzien van geweld op de werkplek.
  • Ken uw medewerkers; weten wanneer het gedrag van werknemers ongewoon is.
  • Leid supervisors, managers en andere werknemers op dat het melden van ongewoon gedrag van werknemers aan Human Resources wordt verwacht en dat een positieve, verantwoordelijke actie wordt ondernomen.
  • Zorg ervoor dat uw HR-personeel actie onderneemt bij elke melding van ongebruikelijk werknemersgedrag.
  • Stel in uw werknemershandboek beleidsregels en procedures op de werkplek op die alle gewelddadig gedrag verbieden en stel strenge straffen op aan elke werknemer die het beleid overtreedt.
  • Als een werknemer het beleid overtreedt, moet u snel handelen om de persoon van uw werkplek te verwijderen door middel van schorsing en meestal beëindiging van het dienstverband.
  • Laat elke ontslagen werknemer weten dat als hij of zij op enig moment in de toekomst op uw werkplek wordt gezien, u de politie zult bellen en hem zult aanklagen wegens huisvredebreuk.
  • Beveilig uw werkterrein. Zorg ervoor dat alleen medewerkers en aangewezen leveranciers uw werkplek kunnen betreden met een sleutel of pasje.
  • Stel een noodactieplan op zodat elke werknemer bij geweld op de werkvloer een exitstrategie heeft.
  • Voer oefenoefeningen uit met uw lokale wetshandhavers.
  • Stop de spiraal die tot geweld kan leiden; geef de potentieel gewelddadige persoon ergens om hulp te vragen, zoals een Employee Assistance Program (EAP).

Onthoud dat geweld op het werk jou of iemand van wie je houdt kan overkomen; er zijn bronnen beschikbaar om te leren hoe het moet omgaan met tragedie op de werkvloer.

Vrijwaring: Houd er rekening mee dat de verstrekte informatie, hoewel gezaghebbend, niet gegarandeerd is voor nauwkeurigheid en wettigheid. De site wordt gelezen door een wereldwijd publiek en arbeidswetten en de regelgeving verschilt van staat tot staat en van land tot land. Zoek juridische hulp, of hulp van staats-, federale of internationale overheidsinstanties, om er zeker van te zijn dat uw juridische interpretatie en beslissingen correct zijn voor uw locatie. Deze informatie is voor begeleiding, ideeën en hulp.

GST- en PST-tarieven voor kleine bedrijven in Canada

Moet u provinciale omzetbelasting of detailhandelsbelasting (PST of RST) in rekening brengen op de producten of diensten die uw kleine onderneming aanbiedt? Ondanks pogingen van de Canadese regering om provincies te overtuigen om hun PST te combi...

Lees verder

13 tips voor het geven van een gedenkwaardige presentatie

Presentaties, in veel verschillende formaten, maken een groot deel uit van het eigenaarschap van een klein bedrijf. Misschien houd je je elevator pitch op een netwerkevenement, pitch je je diensten tijdens een verkoopgesprek of spreek je op een k...

Lees verder

Massagetherapeut: functieomschrijving, salaris, vaardigheden en meer

Massagetherapeuten werken zowel in de gezondheidszorg als in de horeca en er is veel vraag naar en er wordt een sneller dan gemiddelde groei verwacht in nieuwe banen. Massagetherapeuten werken bij klanten thuis, in resorts, spa's, fitnesscentra e...

Lees verder