De term "magisch realisme" beschrijft eigentijds fictie speelt zich af in de echte wereld met magische of fantastische elementen. Het wordt sterk geassocieerd met Latijns-Amerika, maar is daar niet beperkt. Magisch-realistische schrijvers zijn onder meer Gabriel García Márquez, Toni Morrison, Alejo Carpentier en Isabel Allende.
Wat is magisch realisme?
Magisch realisme is een genre dat gebaseerd is op de echte wereld, maar bovennatuurlijke of magische elementen bevat. Het genre werd aangevoerd door Latijns-Amerikaanse auteurs die het magische gebruikten om de menselijke conditie te verkennen.
Magisch-realistische werken zouden bijna in de echte wereld kunnen gebeuren. Fantasiewerken creëren nieuwe werelden, maar de decors in magisch realisme zijn herkenbaar. Het heeft vaak een droomachtige kwaliteit en laat lezers achter de werkelijkheid in twijfel trekken en hun aannames over de wereld om ons heen.
bijnaam: Magisch realisme, wonderbaarlijk realisme.
Het surrealisme, dat de werkelijkheid op zijn kop zet, en het fabulisme, dat mythe en fabel in een hedendaagse setting plaatst, zijn verwante maar verschillende genres.
Hoe magisch realisme werkt
De beste manier om te zien hoe magisch realisme werkt, is door naar werken in het genre te kijken. Een vroeg voorbeeld is Franz Kafka's novelle 'The Metamorphosis', waarin een gewone verkoper wakker wordt als een kakkerlak. Al het andere aan de wereld waarin hij leeft is hetzelfde; hij is gewoon een kakkerlak.
In het korte verhaal van Gabriel García Márquez, "A Very Old Man with Enormous Wings", is de setting een gewone stad. Een engel arriveert na een regenbui, en in plaats van mooi en etherisch te zijn, is de engel een stinkende oude man met insecten in zijn vleugels. De stadsmensen stoppen hem in een kippenhok en veranderen hem in een sideshow-attractie.
"Beloved" van Toni Morrison vertelt het verhaal van een voorheen tot slaaf gemaakte persoon die vrij leeft in Ohio. Haar nieuwe huis wordt achtervolgd door de geest van haar baby en herinneringen uit het verleden. De roman gebruikt het magische om het trauma en de gruwel van het leven in slavernij bloot te leggen.
"The Life of Pi" van Yann Martel gebruikt magisch realisme om te onderzoeken wat waarheid is. Pi is de zoon van een dierenverzorger en hij en zijn gezin reizen op een Japans vrachtschip om een nieuw leven te beginnen. Het schip zinkt en laat Pi achter in een reddingsboot met een tijger genaamd Richard Parker. Pi bestaat 227 dagen samen met de tijger, en wanneer ze Mexico bereiken, vlucht de tijger naar de jungle. Japanse autoriteiten weigeren Pi te geloven, die vervolgens een minder fantastisch verhaal vertelt, maar lezers vragen zich af welk verhaal waar is.
De geschiedenis van het magisch realisme
De term werd voor het eerst bedacht door de Duitse kunstcriticus Franz Roh in 1925.Alejo Carpentier gaf de term zijn huidige definitie in de proloog van zijn boek "The Kingdom of This World (Spaans: El Reino de Este Mundo)."
"Het wonderbaarlijke", schrijft hij in een vertaalde versie, "begint op ondubbelzinnige wijze wonderbaarlijk te worden wanneer het voortkomt uit een onverwachte verandering van de werkelijkheid (een wonder), uit een bevoorrechte openbaring van de werkelijkheid, uit een ongewoon inzicht dat bijzonder wordt begunstigd door de onverwachte rijkdom van de werkelijkheid, of uit een versterking van de schaal en categorieën van de werkelijkheid, waargenomen met bijzondere intensiteit door middel van een verheerlijking van de geest die leidt tot een soort grenstoestand [staat beperkt]."
Zoals de dichter Dana Gioia ons eraan herinnert in zijn artikel 'Gabriel García Márquez en magisch realisme', is de narratieve strategie die we bekend als magisch realisme dateert van lang vóór de term: "Men ziet de belangrijkste elementen van magisch realisme al in Gulliver's Travels (1726)... Evenzo voldoet het korte verhaal van Nikolai Gogol, 'The Nose' (1842)... aan vrijwel elke eis van deze zogenaamd eigentijdse stijl. Men vindt soortgelijke precedenten bij Dickens, Balzac, Dostojevski, Maupassant, Kafka, Boelgakov, Calvino, Cheever, Singer en anderen."
Maar Carpentiers bedoeling was om te differentiëren zie echte Maravilloso americano van de Europese surrealistische beweging. Volgens hem werd het fantastische in Latijns-Amerika niet bereikt door de realiteit te overstijgen, maar was het inherent aan het Latijn Amerikaanse realiteitservaring: "Wat is tenslotte de hele geschiedenis van Amerika anders dan een kroniek van het wonderbaarlijke echt?"
Belangrijkste leerpunten
- De term "magisch realisme" beschrijft hedendaagse fictie die zich afspeelt in de echte wereld met magische of fantastische elementen.
- Gabriel García Márquez, Toni Morrison en Franz Kafka geven allemaal voorbeelden van werken in het magisch realisme-genre.
- De term werd bedacht in 1925, maar werd volledig gedefinieerd door Alejo Carpentier in de proloog van zijn boek 'The Kingdom of This World'.
