Visitekaartjes zijn van oudsher de belangrijkste manier waarop zakenmensen hun contactgegevens aan andere zakenmensen en potentiële klanten presenteren klanten. Zelfs in het digitale tijdperk floreren visitekaartjes en in landen als China en Japan is het uitwisselen van visitekaartjes bijna een ritueel. Visitekaartjes bieden een meer tastbare manier om informatie te geven over wie u bent en wat u doet, waardoor ze een van de meest effectieve tools voor direct marketing zijn. Uw visitekaartje gereed hebben om aan anderen te presenteren wanneer dat nodig is, getuigt van een hoger niveau van professionaliteit.
Standaard formaat visitekaartjes
Standaard visitekaartjes zijn rechthoeken van 2 bij 3 inch van karton, hoewel creatieve aangepaste kaartontwerpen zijn gemaakt met een verscheidenheid aan materialen zoals hout, plastic, metaal en stof.
Zoals in het bovenstaande voorbeeld, heeft de voorkant van een visitekaartje normaal gesproken:
- Het bedrijfslogo (kan overal op de kaart staan) en de naam van het bedrijf
- De slagzin of een aanduiding van de door de ondernemer geleverde diensten of producten
- De naam van de ondernemer in het midden van de kaart, gevolgd door eventuele graden, diploma's of professionele bedrijfsaanduidingen in verkorte vorm. Onder de naam staat de titel, b.v. directeur, manager, enz.
- Het zakelijke adres, telefoonnummer(s), faxnummer (indien van toepassing) en e-mailadres(sen) bevinden zich normaal gesproken links- of rechtsonder
- De website-URL (moet prominent aanwezig zijn als het bedrijf voornamelijk webgebaseerd is, anders kan deze worden opgenomen in het adresblok)
De achterkant van visitekaartjes is meestal (maar niet altijd) blanco. Als u bijvoorbeeld voor zaken naar het buitenland reist, is het een goede gewoonte om één kant van uw visitekaartjes te laten vertalen in de taal die past bij het land dat u bezoekt. (Als u dergelijke visitekaartjes presenteert, moet u de kaart zo aan de ontvanger presenteren dat de taal van de ontvanger naar boven is gericht.)
Hoe visitekaartjes te presenteren of uit te wisselen
Visitekaartjes worden meestal door een ander aan de ene persoon gepresenteerd in een face-to-face uitwisseling, hoewel ze ook aan kunnen worden gehecht facturen en bedankkaartjes, of zelfs bevestigd aan een voertuig in een visitekaartjeshouder, zodat voorbijgangers er zelf een kunnen pakken als ze geïnteresseerd zijn in de dienst of het product geadverteerd op het voertuig.
Kaarten kunnen ook op verschillende plaatsen worden achtergelaten, zoals winkelcentra, zitjes, openbare mededelingenborden, geldautomaten en andere plaatsen waar mensen samenkomen. Je kunt ook aan lokale bedrijven vragen of je een stapel kaarten op een toonbank mag laten liggen.
Wanneer visitekaartjes persoonlijk worden uitgewisseld, kunnen ze aan het begin of einde van een gesprek worden uitgewisseld. Wanneer u een kaartje ontvangt, moet u het kaartje altijd bekijken en er commentaar op geven voordat u het opbergt - bij voorkeur in een visitekaarthouder. Het getuigt van slechte manieren om visitekaartjes in je zakken te proppen.
Geschiedenis
Visitekaartjes zijn ontstaan als ruil kaarten in het Engeland van de 17e eeuw. Ze werden zowel als reclame als als kaart gebruikt, aangezien er in die tijd in Londen geen formeel straatnummersysteem was.
Tegen de jaren 1870 had de populariteit van de ruilkaart het tot een van de meest voorkomende gemaakt advertentie formaten- alles promoten, van babymelk tot piano's tot patentgeneesmiddelen. Ze werden uitgestald in kantoren, algemene winkels, hotels, treinstations en restaurants, en in winkels met hulp van verkopers eigenaren bij het regelen van advertenties voor winkelbalies en etalages met behulp van handelskaarten en grotere formaten kaarten. De vooruitgang in de chromolithografie in die tijd maakte zulke kleurrijke creaties mogelijk dat mensen ze zelfs als huisdecoratie gebruikten (De kunst van het Amerikaanse adverteren: ruilkaarten, Harvard Business School, Historische collecties Baker Library).
Zoals je hierin zult zien voorbeelden van ruilkaarten, bestond de voorkant van de handelskaart uit de naam van het bedrijf of soms de naam van een van de producten van het bedrijf met een visueel aantrekkelijke illustratie of ontwerp om de klant aan te trekken, terwijl de achterkant van de kaart vol stond met details over het bedrijf - statistieken, product voordelen, bestelgegevens, de locatie van het bedrijf en contactgegevens - alles wat de klant zou kunnen interesseren en hem in staat zou kunnen stellen het te kopen Product.
Tegenwoordig worden visitekaartjes nog steeds gebruikt als reclame en als handige manier om de contactgegevens van een bedrijf te presenteren. Visitekaartjes kunnen bijvoorbeeld ook dienen als brochures.
Ook gekend als: Geen aliassen.
Veelvoorkomende spelfouten: Zakelijke kaarten, zakelijke kaarten, bezigheidskaarten.
Voorbeelden: In Japan worden visitekaartjes behandeld als een verlengstuk van de persoon en moeten ze altijd met eer en respect worden behandeld.
