Vanwege de aard van hun baan en het minder dan gemiddelde inkomen dat servicemedewerkers ontvangen huurtoeslagen of toegang hebben tot militaire huisvestingsfaciliteiten. Huisvestingsfaciliteiten omvatten kazernes voor alleenstaande of niet-begeleide soldaten en huisvesting of appartementseenheden op de basis of nabij de basis voor leden met familie. Deze accommodaties zijn goedkoop - in sommige gevallen gratis. Of u in aanmerking komt, hangt af van uw burgerlijke staat, personen ten laste, rang en de beschikbaarheid van lege eenheden op uw standplaats.
Militaire huisvesting voor gehuwde stellen of personen met gezinslasten
Als u getrouwd bent en samenwoont met uw echtgeno(o)t(e) of minderjarige personen ten laste, zult u ofwel in een basishuisvesting wonen of een geldelijke toelage krijgen, Basic Allowance for Housing (BAH) genaamd, om buiten de basis te wonen. De hoeveelheid BAH hangt af van de postcode van uw standplaats, uw rang en of u wel of geen personen ten laste heeft.
Als je in de Guard of Reserves zit en recht hebt op huurtoeslag, ontvang je een verlaagde BAH, genaamd
Als je gezinsleden hebt, krijg je de huurtoeslag, ook als je in de kazerne van de basisopleiding of de technische school/AIT/A-school verblijft. Dit komt omdat het leger u verplicht om te zorgen voor adequate huisvesting voor uw gezinsleden. Dit wordt opgenomen als onderdeel van uw reguliere salaris, de helft op de eerste van anderhalve maand op de laatste dienstdag van de maand. Voor basisopleiding of technische school/AIT/A-School ontvangt u het BAH-bedrag voor de locatie waar uw gezinsleden wonen.
Als u echter niet getrouwd of gescheiden bent en kinderalimentatie betaalt, ontvangt u geen volledige BAH terwijl u in de kazerne woont. In dit geval gelden speciale regels en ontvangt het lid BAH-DIFF.
- Er gelden speciale regels voor militair-gehuwde-tot-militaire paren.
- In tegenstelling tot het basisloon is BAH een "vergoeding", geen "loon" en is daarom niet belastbaar.
Militaire huisvesting voor alleenstaanden
Als je bent enkel, kun je verwachten dat je de komende jaren van je militaire dienst op de basis in de slaapzaal of kazerne verblijft. Het beleid met betrekking tot enkele militaire leden die op kosten van de overheid buiten de basis wonen, varieert van dienst tot dienst, en zelfs van sokkel tot sokkel, afhankelijk van de bezettingsgraad van de kazernes of slaapzalen baseren.
Het legerbeleid staat alleenstaande leden in de rang van E-6 en hoger toe om op kosten van de overheid buiten de basis te leven. Op sommige bases mogen E-5's echter op kosten van de overheid van de basis vertrekken, afhankelijk van de bezettingsgraad van de kazerne van die basis.
Het beleid van de luchtmacht staat over het algemeen toe dat enkele E-4's, met meer dan drie jaar dienst en langer, op kosten van de overheid buiten de basis verblijven.
Het beleid van de marine staat toe dat alleenstaande matrozen in de loonklassen van E-5 en hoger, en E-4's met meer dan vier jaar dienst buiten de basis wonen en een huurtoeslag ontvangen.
De mariniers staan enkele E-6's en hoger toe om op kosten van de overheid buiten de basis te verblijven. Op sommige bases, afhankelijk van de bezettingsgraad van de kazerne, zijn enkele E-5's en zelfs sommige E-4's geautoriseerd om buiten de basis te verblijven.
Slaapzalen van de luchtmacht en het leger
Als je recruiter je condos heeft beloofd, heb je pech. Alle diensten hebben echter plannen geïmplementeerd om individuele huisvesting voor aangeworven personeel te verbeteren.
De luchtmacht was de eerste dienst die met het programma aan de slag ging en loopt aantoonbaar voor op de andere diensten. Alle vliegeniers, buiten de basisopleiding en de technische school, hebben nu recht op een privékamer. De luchtmacht begon met het verbouwen van kazernes tot een concept genaamd één-plus-één, dat voorzag in een privékamer, een kleine keuken en een badkamer en douche die met één andere persoon werden gedeeld.
De luchtmacht heeft nu haar programma geüpgraded met behulp van een concept genaamd "Dorms-4-Airmen." Alle nieuwe Air Force-slaapzalen (behalve basistraining en technische school) zijn nu ontworpen volgens dit concept. Slaapzalen onder dit programma zijn appartementen met vier slaapkamers. Vliegers hebben een eigen kamer en eigen badkamer en delen een keuken, wasmachine en droger, en een woonkamer met drie andere vliegeniers.
De standaard van het leger is een appartement met twee slaapkamers, ontworpen voor twee soldaten. Elke soldaat krijgt een eigen slaapkamer en ze delen een keuken, badkamer en woonkamer.
Het probleem met de marine
De marine had een serieus probleem toen dit initiatief van start ging. Duizenden van hun jonge matrozen leefden op schepen, zelfs als hun toegewezen schepen in de haven lagen. Het zou een fortuin kosten om genoeg kazernes op de marinebasis te bouwen om eenpersoonskamers voor al deze matrozen te bieden.
De marine loste dit probleem op door toestemming van het Congres te krijgen om de particuliere industrie te gebruiken om geprivatiseerde woningen te bouwen en te exploiteren voor lagere alleenstaande matrozen. Net als het leger is dit ontwerp een appartement met twee slaapkamers. Elke Sailor heeft een eigen slaapkamer, een eigen badkamer en deelt een keuken, eethoek en woonkamer met een andere Sailor.
Volgens het Homeport Ashore-initiatief van de marine moeten zeelieden die zijn toegewezen aan schepen die in de haven liggen, echter een slaapkamer delen totdat er aanvullende financiering beschikbaar komt om nieuwe complexen te bouwen.
Net als geprivatiseerde gezinswoningen zou de Sailor de complexe management maandelijkse huur betalen (die gelijk is aan hun huurtoeslag). De "huur" dekt alle nutsvoorzieningen en huurverzekeringen. Het plan vereist dat de appartementencomplexen fitnessfaciliteiten, mediacentra en technologiecentra bevatten.
Het mariene concept
De mariniers hebben een andere route gekozen. Het Korps Mariniers is van mening dat het samenwonen van lagergeplaatste mariniers essentieel is voor de discipline, de eenheidscohesie en de esprit de corps. Onder het Marine Corps-programma delen junior mariniers (E-1 tot E-3) een kamer en een badkamer. Mariniers in de loonklassen E-4 en E-5 hebben recht op een privékamer.
Slaapzalen zijn normaal gesproken onderworpen aan twee soorten inspecties: Ten eerste is er de normale of periodieke inspectie - aangekondigd of onaangekondigd - vooraf. Dit is waar de commandant of eerste sergeant (of een andere aangewezen persoon) inspecteert uw kamer om er zeker van te zijn dat u zich aan de normen houdt (bed opgemaakt, afval geledigd, kamer schoon, etc.)
Het tweede type inspectie wordt een "gezondheids- en welzijnsinspectie" genoemd. Dit type inspectie is altijd onaangekondigd, vindt vaak rond 02.00 uur plaats en bestaat uit een daadwerkelijke doorzoeking van de slaapzalen op smokkelwaar (drugs, geweren, messen, enz.). Soms gaan deze HWI's vergezeld van een "willekeurige" urineanalysetest, op zoek naar bewijs van drugsmisbruik.
Je omgeving inrichten
Bij sommige diensten en sokkels kunt u uw eigen meubilair gebruiken. Anderen zijn erg streng in het gebruik van alleen het verstrekte overheidsmeubilair. Zelfs als u overheidsmeubilair moet gebruiken, kunt u uw eigen stereo-installatie, televisie of computersysteem hebben.
Al met al kijken de meeste alleenstaande dienstplichtigen uit naar de dag dat ze de slaapzaal kunnen verlaten.
Verhuizen
Op de meeste locaties kunnen alleenstaande leden ervoor kiezen om de slaapzaal te verlaten en op eigen kosten een plek buiten de basis te krijgen. Dat betekent dat de overheid ze geen BAH (Housing Allowance) zal geven, noch zal de overheid ze een voedseltoelage geven. Tenzij je een kamergenoot (of twee) krijgt, kan het moeilijk zijn om met alleen je basissalaris de eindjes aan elkaar te knopen.
Volgens de wet kunnen de diensten alleenstaande leden niet toestaan om op kosten van de overheid van de basis te verhuizen, tenzij de bezettingsgraad van de slaapzalen voor de hele basis hoger is dan 95%.
Dat betekent dat in meer dan 95% van alle slaapzalen op de basis mensen moeten wonen voordat iemand de slaapzalen kan verlaten en huurtoeslag kan krijgen.
Het nadeel is dat er ruimte wordt toegewezen aan specifieke eenheden en dat uw eenheid overvol kan zijn terwijl andere ruimte beschikbaar hebben. Als gevolg hiervan is de bezettingsgraad voor de hele basis minder dan 95% en krijgt u geen toestemming om van de basis te verhuizen.
Wanneer de basisbrede bezettingsgraad hoger is dan 95%, wordt het aanbod om van de basis te verhuizen gebaseerd op rang. Het kan zijn dat u niet mag verhuizen als personen met een hogere rang vertrekken en de bezettingsgraad onder de 95% zakt. Je zou nog steeds vast kunnen zitten op de basis, met een kamergenoot. De oplossing voor dit probleem is om slaapzalen periodiek opnieuw toe te wijzen, maar de meeste bases aarzelen om het project vaker dan om de vijf jaar aan te pakken. Dit slecht beheerde systeem is een bron van frustratie onder afzonderlijke militaire leden.
Huisvesting op basis
De meeste plaatsen hebben beperkte huisvesting op basis, dus er is meestal een wachtlijst (soms meer dan een jaar!)
Om in aanmerking te komen voor huisvesting op basis van huisvesting, moet u samenwonen met een persoon ten laste (in de meeste gevallen betekent dat een echtgenoot of minderjarige kinderen).
Het aantal slaapkamers waarvoor u toestemming krijgt, is afhankelijk van het aantal en de leeftijd van de gezinsleden die bij u inwonen. Sommige bases hebben hele, hele mooie woningen -- op andere bases komen de woningen nauwelijks in aanmerking voor de status van sloppenwijk. Nutsvoorzieningen (vuilnis, water, gas, elektriciteit) zijn normaal gesproken gratis. Kabel-tv en telefoons zijn dat niet. Meubels worden normaal gesproken niet geleverd (hoewel veel bases "leenkasten" hebben, die u tijdelijk meubels lenen). Apparaten, zoals fornuizen en koelkasten, zijn meestal aanwezig. Veel huizen op basis hebben zelfs vaatwassers.
Wasmachines en drogers voor kleding zijn meestal niet aanwezig, maar de meeste eenheden - althans in de Verenigde Staten - hebben aansluitingen. Bovendien hebben veel bases wasserettes in de buurt van het woongebied. In het buitenland zijn veel wooneenheden "Condo-Style" en er is een wasruimte met wasmachines en drogers in elk trappenhuis.
Gezinshuisvesting van de overheid
De binnenkant van bezette wooneenheden wordt normaal gesproken niet geïnspecteerd zoals slaapzalen. Ze kunnen zonder voorafgaande kennisgeving worden geïnspecteerd als de commandant rapporten over veiligheids- of sanitaire problemen ontvangt. De buitenkant van de behuizing is een heel andere zaak. Alle diensten zijn vrij strikt om precies te dicteren hoe de buitenkant van het huis en de tuin zal worden onderhouden. De meesten van hen hebben personeel in dienst dat één keer per week langs elke wooneenheid rijdt en kaartjes uitschrijft voor geconstateerde afwijkingen.
Ontvangt u te veel tickets in een te korte periode, dan wordt u gevraagd om van de basis af te gaan.
In de Verenigde Staten zijn de meeste gezinswoningen op basis duplexen, of soms vier plexen. Voor officieren en meer senior aangeworven leden zijn gezinswoningen op basis in de staten meestal duplexen of enkele woningen. Soms zijn er omheinde achtertuinen en op andere bases niet. Als de wooneenheid een achtertuin heeft, maar geen omheining, kunt u meestal op eigen kosten toestemming krijgen om een omheining te plaatsen. Je moet ermee instemmen om het hek te verwijderen als je verhuist als de volgende bewoner besluit dat ze geen hek willen.
Hetzelfde geldt voor bijna elke verbetering die u wilt aanbrengen in gezinswoningen op basis. Meestal kunt u toestemming krijgen om zelfhulpverbeteringen aan te brengen, maar u moet ermee instemmen het huis in de oorspronkelijke staat terug te brengen als de volgende persoon die er intrekt uw verbetering niet wil accepteren.
In het buitenland zijn gezinswoningen op basis over het algemeen de vorm van hoge appartementsgebouwen.
Verhuizen uit een basishuisvesting is een stuk moeilijker dan verhuizen. Dit is de enige keer dat de binnenkant van het huis wordt geïnspecteerd en er wordt verwacht dat het in onberispelijke staat verkeert. Veel mensen huren professionele schoonmakers in voordat ze afrekenen. Sommige bases hebben programma's waarbij de basis zelf professionele schoonmakers inhuurt wanneer een bewoner verhuist, waardoor het proces veel eenvoudiger wordt.
Steeds meer militaire bases verhuizen naar geprivatiseerde gezinswoningen. Deze woningen worden onderhouden, beheerd en soms gebouwd door de particuliere industrie. De huur voor deze geprivatiseerde eenheden wordt aan het huisvestingsbureau betaald door middel van militaire loonverdeling en is gelijk aan de huurtoeslag van het lid.
Off-base behuizing
In plaats van in de slaapzalen te wonen of in on-base huisvesting te wonen, kunt u toestemming krijgen om off-base te wonen. In dit geval betaalt het leger u BAH. Het bedrag van deze niet-belastbare vergoeding is afhankelijk van uw rang, burgerlijke staat (afhankelijkheidsstatus) en de regio waarin u (of uw gezinsleden) woont. Een keer per jaar huurt het leger een onafhankelijk bureau in om de gemiddelde huisvestingskosten te onderzoeken in alle gebieden waar aanzienlijke hoeveelheden militair personeel wonen. De Per Diem, Travel and Transportation Allowance Committee gebruikt deze gegevens om het bedrag aan BAH te berekenen dat u elke maand ontvangt.
Een van de leuke kenmerken van de BAH-wet is dat het bedrag aan BAH dat u ontvangt nooit mag dalen terwijl u in een gebied woont, zelfs als de gemiddelde kosten van huisvesting in dat gebied dalen.
Zodra u naar een andere basis verhuist, wordt uw BAH opnieuw berekend voor het huidige tarief op de nieuwe locatie.
Een interessant aspect van BAH is het type huisvesting waarop het recht is gebaseerd. BAH is gebaseerd op aanvaardbare huisvesting voor een individu (of een individu met personen ten laste). Een gehuwde E-5 wordt bijvoorbeeld vergoed op basis van wat DoD als minimaal acceptabele huisvesting beschouwt, een herenhuis met twee slaapkamers of duplex. Voor een O-5 is het een vrijstaande woning met vier slaapkamers. Hoewel het al dan niet hebben van personen ten laste een factor is, is het aantal personen ten laste dat niet.
Als je verhuist naar off-base behuizing in het buitenland wordt uw maandelijkse recht OHA (Overseas Housing Allowance) genoemd en wordt elke twee weken opnieuw berekend. Dit komt omdat valutakoersen in het buitenland dramatisch kunnen fluctueren, waardoor de woonlasten op en neer kunnen gaan. Naast OHA hebben degenen in het buitenland recht op enkele aanvullende vergoedingen, zoals een initiaal verhuiskostenvergoeding en vergoeding van kosten ter verbetering van de beveiliging van de off-base residentie.
Als u gemachtigd bent om buiten de basis te wonen, is het erg belangrijk dat u ervoor zorgt dat uw huurovereenkomst een "militaire clausule." Met een militaire clausule kunt u uw huurovereenkomst verbreken als u gedwongen wordt verder te gaan officiële bestellingen.
Speciale overwegingen
Als u getrouwd bent met een niet-militair lid of als u kinderen heeft, worden uw echtgenoot en kinderen door het leger als "afhankelijke personen" beschouwd.
Het leger vereist dat u voldoende ondersteuning (inclusief huisvesting) biedt aan uw gezinsleden. Daarom krijg je als je getrouwd bent huurtoeslag, tegen het tarief "met afhankelijke", ook als je in de eenpersoonskamers of kazernes woont.
Wonen in de kazerne of slaapzalen is verplicht tijdens de basisopleiding en beroepsopleiding en uw gezinsleden mogen niet op kosten van de overheid naar de basisopleiding of beroepsopleiding reizen. Gedurende deze periodes ontvangt u BAH voor het gebied waar uw gezinsleden wonen.
Wanneer je naar je eerste vaste standplaats verhuist, veranderen de regels. Uw nabestaanden mogen daarheen verhuizen op kosten van de overheid. Als ze daar niet heen verhuizen, wordt dat als jouw keuze beschouwd. In dergelijke gevallen ontvangt u BAH (tegen het tarief "met persoon ten laste") voor het bedrag van uw standplaats, ongeacht waar uw persoon ten laste daadwerkelijk woont.
Zolang je nog steeds getrouwd bent, zou je, om BAH op te geven, in een gezinswoning moeten wonen. Tenzij uw personen ten laste verhuizen naar uw dienstlocatie, bent u echter niet bevoegd om in gezinswoningen te wonen, omdat de regels zeggen dat om in aanmerking te komen, uw gezinsleden bij u moeten wonen.
Als er extra ruimte beschikbaar is in de kazerne of slaapzalen, mag je daar blijven wonen en toch je BAH ontvangen. Nu het leger echter probeert alle alleenstaanden die in de slaapzalen wonen een eigen kamer te geven, hebben de meeste bases geen extra ruimte beschikbaar in hun slaapzalen. Daarom zult u, als gehuwde persoon die er vrijwillig voor heeft gekozen om niet vergezeld te worden door hun personen ten laste, waarschijnlijk buiten de basis moeten wonen. U ontvangt BAH voor het gebied waaraan u bent toegewezen. Als je in de slaapzaal of kazerne mag wonen, ruimte beschikbaar, moet je bereid zijn om te verhuizen, met weinig of geen kennisgeving, voor het geval er ruimte nodig is (hoewel de meeste commandanten en eerste sergeanten zullen proberen om ten minste twee weken van tevoren op de hoogte te stellen, als mogelijk).
De regels veranderen voor overzeese opdrachten. Als u naar het buitenland wordt uitgezonden en ervoor kiest om niet vergezeld te worden door uw gezinsleden, kunt u in de kazerne wonen of slaapzalen op de basis en nog steeds BAH ontvangen om adequate huisvestingsondersteuning in de Verenigde Staten te bieden voor uw afhankelijke persoon (S).
Hoe de militaire gezinshuisvesting werkt
Dit is wat er hoogstwaarschijnlijk zal gebeuren als u zich meldt bij uw eerste vaste standplaats. Je komt aan met je gezin en verblijft in een tijdelijke gezinsinkwartiering. Dit is een soort "hotel" op de basis voor inkomende en uitgaande militaire leden en hun families. Het is een goed idee om de inkwartiering te bellen zodra u weet op welke dag u aankomt om te reserveren.
Je krijgt ook een "sponsor" toegewezen voor je aankomst (je krijgt een brief met de naam en het telefoonnummer van je sponsor). Een sponsor is een persoon in je squadron die is aangesteld om je verhuizing gemakkelijker te maken. U kunt uw sponsor bellen als u uw aankomstdatum weet en zij kunnen de inkwartieringsreserveringen voor u maken. Er zijn kleine kosten verbonden aan gezinsinkwartiering op basis. U kunt maximaal 30 dagen in gezinsinkwartiering op de basis verblijven (de basis kan dit verlengen tot 60 dagen als er ruimte beschikbaar is).
Als je geen gezinsinkwartiering op de basis kunt krijgen, moet je een motel buiten de basis huren. Of u nu wel of niet verblijft in een inpandig familieverblijf of in een off-base motel, u blijft uw toegestane huurtoeslag (en voedseltoelage) ontvangen. Bovendien ontvangt u gedurende de eerste tien dagen na uw aankomst een speciale toelage, genaamd TLE (tijdelijke accommodatiekosten). Deze speciale toelage vergoedt u alles (maaltijden en onderdak), tot $ 180 per dag, per gezin.
Als de tien dagen voorbij zijn, moet je de inkwartiering of het motel uit eigen zak betalen (hoewel je nog steeds je huurtoeslag en levensonderhoud ontvangt).
Je bezoekt het huisvestingskantoor en zet (als je wilt) je naam op de basislijst voor gezinshuisvesting. Op dit moment kunnen zij u ongeveer vertellen hoe lang het duurt voordat een woning op basis beschikbaar komt. Als een huis op basis niet onmiddellijk beschikbaar is (of als u niet op basis wilt wonen), gaat u naar de verwijzingssectie voor niet-basiswoningen, die zich binnen het Housing Office bevindt. Ze kunnen je een lijst geven van lokale verhuurders die besloten hebben om zichzelf op de lijst te zetten. U bent niet verplicht deze lijst te gebruiken.
Nadat je een plek hebt gevonden waar je wilt wonen, ga je met een kopie van het huurcontract (voordat je het ondertekent) naar het huisvestingsbureau. Ze controleren de huurovereenkomst om er zeker van te zijn dat deze een militaire clausule bevat waarmee u de huurovereenkomst kunt verbreken als u vanwege militaire bevelen moet verhuizen. Zorg ervoor dat het leger de locatie niet op de verboden lijst heeft gezet, dat is voor plaatsen met bewezen rassendiscriminatie, bekend drugsgebruik.
Als u buiten de basis woont en uw gezinswoning op de basis beschikbaar komt, zal het leger dat doen huur een verhuisbedrijf in om uw woning te verhuizen van uw off-base verhuur naar uw on-base gezinswoning eenheid.
