De bijnaam financieel vertegenwoordiger is een steeds vaker voorkomende functietitel bij toonaangevende verzekeringsmaatschappijen, met name levensverzekeringsmaatschappijen. Hoewel de bijzonderheden enigszins verschillen van bedrijf tot bedrijf, duidt de titel in wezen op een verkoopmakelaar verzekeringen die tevens optreedt als beleggingsmakelaar en/of a Financiële planner.
Merk op dat deze en soortgelijke functietitels ook te vinden zijn bij andere financiële dienstverleners buiten de verzekering sector, zoals beleggingsfondsen en discount-effectenmakelaardij Fidelity Investments, om er maar één te noemen voorbeeld.
Licenties en certificeringen
De soorten effecten en beleggingsproducten die een financieel vertegenwoordiger mag verkopen, zijn afhankelijk van de Regelgevende autoriteit voor de financiële sector (FINRA) licenties die hij of zij bezit.
De meeste bedrijven hebben doorgaans de FINRA Series 6 en Series 7 General Securities Representative-licenties nodig. Naast verzekeringspolissen kan iemand met een Series 6-licentie bepaalde pakketbeleggingsproducten verkopen, zoals variabele annuïteiten en onderlinge fondsen.
Voor de verkoop van een veel breder scala aan beleggingsproducten, waaronder individuele aandelen en obligaties, is een Series 7-licentie vereist, dezelfde basiskwalificatie voor een financieel adviseur bij een effectenbeurs.
Houd er rekening mee dat sommige financiële vertegenwoordigers binnen een bepaald bedrijf Series-6-houders kunnen zijn, terwijl andere Series-7-gekwalificeerd zijn. Dienovereenkomstig kan er onder deze producenten, ondanks dezelfde titel, een grote variatie zijn in het menu van financiële producten en diensten die zij hun klanten kunnen bieden, evenals in hun kennisniveau en expertise.
Ondertussen zouden degenen die financiële planningsdiensten aanbieden idealiter een Certified Financial Planner (CFP) -aanduiding moeten hebben, maar een potentiële klant mag er niet van uitgaan dat dit het geval is.
Prevalentie van de titel
Enkele van de toonaangevende bedrijven die de titel financieel vertegenwoordiger gebruiken onder hun verkoopteams zijn grote bedrijven, waaronder Northwestern Mutual, John Hancock, Allstate en Guardian Life.
Een vergoeding
Compensatieplannen verschillen per bedrijf en kunnen een combinatie zijn van salaris, incentivevergoeding (bonus) en/of commissies. Weerspiegeling van een groeiende trend binnen de financiële dienstverlening, kunnen financiële vertegenwoordigers verantwoordelijk zijn voor tal van uitgaven, zoals voor kantoorruimte, uitrusting, marketing en verkoopmateriaal. Deze trend is al vastgesteld voor de beloning van financieel adviseurs. Aan de andere kant kunnen bedrijven dergelijke kosten dekken en/of een minimumloonpakket beloven voor nieuwe medewerkers in hun eerste jaren van tewerkstelling in het veld, om hen te helpen zich te vestigen.
Het vinden van betrouwbare statistieken over het gemiddelde loon wordt bemoeilijkt door classificatieproblemen. Met name rapporteert het federale Bureau of Labor Statistics geen gegevens over financiële vertegenwoordigers. Hun meest verwante functiecategorieën zijn financieel adviseurs en verzekeringsagenten, evenals "Effecten, Grondstoffen en Financial Services Sales Agents." Voor laatstgenoemden bedroeg het mediane loon vanaf mei 2017 $ 63.780 en verdiende 90 procent tussen $ 33.060 en $208,200. Dit laatste cijfer was hoger dan $ 187.200 in 2014.
Bevindingen op de werklocatie
Volgens de websites "Indeed.com" en "Glassdoor.com" ligt het gemiddelde salaris voor een "Financial Services Representative" rond de $50.000. De cijfers van Glassdoor zijn afgeleid van vrij beperkte sets zelfgerapporteerde gegevens van gebruikers van die website en kunnen dus niet als volledig of gezaghebbend worden beschouwd.
Evenzo zijn de cijfers van Indeed strikt gebaseerd op de huidige vacatures in het systeem en zijn ze dus ook verre van volledig. De gemiddelde salarisnoteringen op beide sites kunnen ook volatiel zijn, met ups en downs afhankelijk van de huidige aanbiedingen en gebruikersrapporten.
Het is niet verrassend dat toonaangevende verzekeringsmaatschappijen op de rekruteringssecties van hun websites over het algemeen het loon van hun financiële topvertegenwoordigers (voor bijvoorbeeld de top 10 procent, top 1.000 of top 100) terwijl ze zwijgen over de gemiddelde algehele beloning of het gemiddelde inkomen voor degenen in hun eerste paar jaar dienst.
