Een single-unit franchise is een franchise waarbij de franchisegever de franchisenemer het recht verleent om slechts één locatie te exploiteren. De franchisenemer kan de handelsnaam, de dienstmerken en het besturingssysteem van de franchisegever gebruiken bij het zakendoen op die locatie. Dit is de meest voorkomende franchisevorm.
Er is sprake van een directe relatie tussen franchisegever en franchisenemer. Er is meestal geen tussenpersoon, zoals een ingehuurde manager. De franchisenemer zal doorgaans – maar niet altijd – de exploitant van de locatie zijn.
Wat is een franchise met één eenheid?
Een franchise met één eenheid wordt vaak ‘mama-en-pop’-franchising genoemd. Het werd voor het eerst gebruikt in Europa door brouwers voor de verkoop van hun bier in lokale tavernes en is waarschijnlijk de oudste vorm van commerciële franchising. Zelfs Benjamin Franklin gebruikte het in de Britse koloniale tijd bij de oprichting van drukkerijen.
- Bijnaam: Franchise van mama en papa
Hoe een franchise met één eenheid werkt
De franchisegever verleent het recht om slechts één eenheid in dit type franchise te openen en te exploiteren, en de franchisenemer is meestal hands-on en beheert de franchiselocatie persoonlijk.
Bij een franchise met één unit is de franchisenemer echter niet altijd de manager van het bedrijf. Sommige franchisenemers zullen hun bestaande banen behouden, en sommige franchisegevers verwachten dit en adverteren hun franchiseaanbod als door een manager gerunde franchises.
Enkele eenheid vs. Franchising met meerdere eenheden
Franchising met één eenheid is anders dan franchise met meerdere eenheden, waar de verwachting is dat noodzakelijkerwijs meerdere locaties door ingehuurd personeel zullen worden beheerd omdat één franchisenemer/individu niet overal kan zijn.
Het laten groeien van een franchisesysteem per eenheid via franchise van één eenheid is over het algemeen langzamer meer geldintensief voor franchisegevers dan franchise met meerdere eenheden. Hoewel de kosten voor het verwerven van een franchisenemer met meerdere units in het algemeen duurder zijn dan het aannemen van één franchisenemer franchiselocatie worden de aanschafkosten voor een multi-unit over een groter aantal locaties gespreid ontwikkelaar.
De franchisegever moet elke locatie afzonderlijk ondersteunen met franchises van één eenheid. De franchisegever heeft voor meerdere locaties te maken met één franchisenemer in structuren met meerdere units. De franchisegever ondersteunt de franchisenemer doorgaans via de algemeen directeur van de franchisenemer, iemand die toezicht houdt op de meerdere locaties.
Deze voordelen op het gebied van acquisitie- en ondersteuningskosten zijn de reden dat franchisegevers zich meer richten op ontwikkelaars met meerdere units dan op franchisenemers met één unit.
Franchisegevers zijn ook vaak op zoek naar ontwikkelaars met meerdere eenheden, omdat deze personen over het algemeen geavanceerder zijn in het bedrijfsleven. Ze zijn ook vaak beter gekapitaliseerd dan operators met één eenheid. Franchisenemers met meerdere units worden doorgaans vertegenwoordigd door een juridisch adviseur om hen te helpen bij het uitvoeren van hun due diligence-onderzoek naar de franchisegever.
Franchisenemers met meerdere units zullen minder snel een forum van derden zoeken om hun geschillen te beslechten en zijn meer bereid en in staat risico's te nemen naarmate het bedrijf en de markt veranderen.
Sommige franchisegevers, zoals McDonald's, bieden geen franchise-ontwikkelingsovereenkomsten met meerdere eenheden aan. In plaats daarvan geven ze franchisenemers de mogelijkheid om het recht te verwerven om meerdere locaties te verwerven, elk onder afzonderlijke franchiseovereenkomsten voor één eenheid.
| Franchises met één eenheid | Franchises met meerdere eenheden |
| Franchisenemer is normaal gesproken de manager | Elke locatie kan een ingehuurde manager hebben |
| Is over het algemeen een langzamer proces en meer geldintensief om op te zetten | De kosten kunnen over meerdere locaties worden gespreid |
| Franchisegever moet elke locatie afzonderlijk ondersteunen | Franchisegever ondersteunt één algemeen directeur die toezicht houdt op meerdere locaties |
Wat zit er in voor de franchisegever?
Single-unit franchisenemers zijn over het algemeen zeer gemotiveerd. Deze franchisenemers verpanden vaak hun huizen, gebruiken de opbrengst van hun 401ks, of gaan leningen aan en garanderen deze persoonlijk om de overname te financieren. De initiële franchisevergoeding kan variëren van $10.000 tot enkele honderdduizenden dollars, afhankelijk van de franchise, en er zijn meestal ook doorlopende royaltybetalingen.
De inkomsten uit het bedrijf vormen doorgaans het enige inkomen van een franchisenemer met één eenheid. Dit motiveert hen om hun bedrijf te runnen met een focus die vaak ontbreekt bij het ingehuurde management van franchisenemers met meerdere units.
Vereisten voor franchises met één eenheid
De franchisegever moet een franchiseaanbod en een franchiseovereenkomst verstrekken. Het wordt bijna universeel aanbevolen dat een franchisenemer professionele adviseurs zoekt om deze documenten te beoordelen. De Federal Trade Commission (FTC) vereist dat franchisegevers een nauwkeurige verklaring opnemen op de eerste pagina van hun franchise-openbaarmakingsdocument:
“De voorwaarden van uw contract zijn van toepassing op uw franchiserelatie. Vertrouw niet alleen op de openbaarmaking om uw contract te begrijpen. Lees uw hele contract zorgvuldig door. Laat uw contract en dit openbaarmakingsdocument zien aan een adviseur, zoals een advocaat of accountant."
Niettemin geven franchisenemers vaak toe dat ze niet alleen geen gekwalificeerde advocaat hadden die met hen samenwerkte toen ze hun franchises verwierven, maar dat sommigen van hen niet eens de moeite namen om de overeenkomst te lezen.
Franchiseovereenkomsten zijn langdurig en complex. Ze zijn doorgaans een standaardcontractvorm die aan alle franchisenemers wordt verstrekt. Het zijn voor het grootste deel toetredingscontracten waarover franchisegevers niet materieel zullen onderhandelen.
Franchisenemers denken vaak dat franchisegevers een standaardovereenkomst hanteren en dat alle franchiseovereenkomsten, ongeacht de franchisegever, hetzelfde zijn, maar dit is niet het geval.
De franchiseovereenkomst
Het doel van een franchiseovereenkomst is om de rechten en plichten van zowel de franchisegever als de franchisenemer over een langere periode in detail vast te leggen. Het definieert de relatie volledig en zorgt ervoor dat de franchisenemer ermee instemt zijn bedrijf te exploiteren volgens de normen van de franchisegever. Hierin staat dat de franchisegever de in de overeenkomst genoemde ondersteuning zal verlenen.
De overeenkomst bepaalt de voorwaarden voor het gebruik van het handelsmerk van de franchisegever, waar de eenheid wel of niet kan worden gelokaliseerd, de duur van de overeenkomst en of deze aan het einde van die periode kan worden verlengd. Het stelt ook kwaliteitsnormen.
Hoewel de onderhandelde wijzigingen die een franchisegever zal aanbrengen voor een franchisenemer met één unit over het algemeen beperkt zullen zijn, kunnen franchisenemers met meerdere units mogelijk aanvullende wijzigingen veiligstellen.
Belangrijkste leerpunten
- Een franchise met één eenheid is een overeenkomst die een franchisenemer in staat stelt slechts één locatie te openen en te exploiteren.
- Franchises met één eenheid worden doorgaans beheerd en gerund door de franchisenemer en niet door ingehuurd personeel.
- Ze kunnen financieel lastiger zijn om op te zetten, omdat de kosten niet kunnen worden verdeeld en verspreid over meerdere locaties.
- De franchiseovereenkomst bepaalt doorgaans waar de franchisenemer zijn eenheid kan lokaliseren, en er worden ook tal van andere voorwaarden vastgelegd.
