Hoewel het een gebruikelijke afkorting is om dat te zeggen financiële adviseurs worden betaald op basis van commissies, is dit strikt genomen niet het geval. Integendeel, hun contante vergoeding is gelijk aan hun geaccumuleerde productiekredieten maal a uitbetalingsratio. productiekredieten kunnen gelijk zijn aan, kleiner zijn dan of zelfs hoger zijn dan de daadwerkelijke inkomsten die het bedrijf verdient met een bepaalde transactie die door de financieel adviseur namens een klant wordt uitgevoerd. Met aandelentransacties die worden uitgevoerd op de New York Stock Exchange, zijn productiekredieten doorgaans gelijk aan het bedrag aan commissie dat door de klant wordt betaald. Om deze reden, en omdat dergelijke op de NYSE genoteerde aandelenhandel traditioneel het grootste deel van de inkomstenstroom vormde gegenereerd door de meeste financiële adviseurs, werd het gebruikelijk om productiekredieten samen te voegen met gemeenschappelijke commissies gebruik.
Soorten productiekredieten
Productiekredieten zijn gewoonlijk gelijk aan, of benaderen in ieder geval dicht de verkoopkosten die in een bepaalde effectentransactie zijn vervat. Deze omvatten bijvoorbeeld:
- Commissies betaald door de klant bij een transactie waarbij de beursvennootschap optreedt als agent, hetzij door de transactie uit te voeren op een effectenbeurs, hetzij met een andere firma die een markt in dat effect maakt. In het geval van klanten die met activa betalen, in plaats van door commissies op individuele transacties, zullen productiekredieten normaal gesproken gelijk zijn aan die op activa gebaseerde vergoedingen.
- De markup of markdown betaald door de klant bij een transactie waarbij de beursvennootschap optreedt als principaal en de order uitvoert uit een inventaris van effecten die zij aanhoudt en beheert. Markeringen op klantaankopen en prijsverlagingen op klantverkopen worden doorgaans op dezelfde manier berekend als commissies op bureautransacties.
- Concessies verkopen bij nieuwe uitgiften van effecten. De prijs van een nieuwe uitgifte van eigen vermogen of schuld omvat doorgaans een verkoopconcessie en een verzekeringsvergoeding die bovenop het nettobedrag dat de emittent zal ontvangen, wordt gestapeld. De verkoopconcessie compenseert verkopers (zoals financiële adviseurs) voor het vinden van investeerders die bereid zijn om in de uitgifte te kopen. De underwriting fee compenseert de investeringsbankiers En effectenverzekeraars wie de deal heeft gestructureerd en wie mogelijk een bepaald risico neemt als deze niet voor de vermelde prijs uitverkocht is.
- Verkoopkosten ingebed in de prijsstelling van beleggingsfondsen. Sommige beleggingsfondsen worden verkocht met expliciete verkoopkosten die de klant gemakkelijk kan zien, en andere niet. Op het gebied van onderlinge fondsen worden verkoopkosten traditioneel verkoopkosten genoemd. Sinds de jaren 80 wenden beleggingsfondsen zich steeds meer tot zogenaamde back-endkosten die op het moment van verkoop aan de klant in rekening worden gebracht in plaats van op het moment van aankoop. Er zijn ook zogenaamde levelloadfondsen waarbij de verkoopkosten zijn ingebed in de jaarlijkse exploitatiekosten van het fonds. Deze regelingen zijn bedacht om de groeiende populariteit van onbelaste fondsen die rechtstreeks aan de belegger worden verkocht, tegen te gaan door het beleggingsfonds, in plaats van via effectenmakelaars en verkopers zoals financiële instellingen adviseurs. Door frontend-belastingen te vervangen door vertraagde belastingen, hebben onderlinge fondsen met verkoopkosten een manier gevonden om de weerstand van investeerders te overwinnen.
- Andere onderscheidingen voor productiekredieten: Er kunnen ook productiekredieten worden toegekend voor niet-transactioneel werk dat door een financieel adviseur is gedaan, bijvoorbeeld voor het overtuigen van een klant om een formele financieel plan opgesteld door het bedrijf.
- Smaak van de maand: Bedrijven hebben regelmatig speciale marketingcampagnes die van maand tot maand variëren, waarvoor extra productiekredieten worden toegekend, bovenop het gebruikelijke, voor deelname. Dergelijke campagnes worden sindsdien vaak "smaak van de maand" -specials genoemd, met enige minachting financiële adviseurs zien zelden enige waarde in deelname op de lange termijn, maar zullen dit doen om hun vermogen te maximaliseren een vergoeding. In het geval van bedrijven die ook als marktmaker optreden, kunnen ze bonusproductiekredieten toevoegen om de verkoop van bepaalde waardepapieren waarmee ze met overdaad zijn opgezadeld te stimuleren inventaris.
Ook gekend als: Commissies.
Alternatieve spellingen: pc's.
Voorbeelden: De financieel adviseur verdiende 250 productiecredits met deze transactie.
